Jakie rury w instalacji wodnej wybrać – z tworzywa czy z miedzi?
Podczas układania instalacji wodnej w domu musisz zadecydować, jakiego typu rury zamontujesz. Do wyboru masz elementy z tworzywa lub z miedzi. Każdy z typów ma swoje wady i zalety.
Autor: Wiktor Greg
Wymaganą trasę instalacji wykonanej ze sztywnych rur z tworzywa lub miedzi uzyskuje się przez łączenie poszczególnych odcinków rur kształtkami - trójnikami i kolanami. Łączenia w warstwie podkładu podłogowego są najbardziej narażone na ewentualne przeciekanie
Instalacje wodne w domach jednorodzinnych najczęściej wykonuje się z rur z tworzywa o średnicy od 15 do 32 mm. Rzadziej stosuje się rury miedziane, mimo że mają dobre właściwości – są trwałe, łatwe w montażu i gładkie wewnątrz (nie zarastają kamieniem).
Wady i zalety rur miedzianych w instalacji wodnych
Dużą zaletą rur miedzianych jest ich bakteriostatyczność, co zapobiega rozmnażaniu się mikroorganizmów. Niestety rury miedziane mogą korodować pod wpływem dużej ilości zawartego w wodzie dwutlenku węgla, jonów siarczanowych, związków manganu i amoniaku oraz w kontakcie z urządzeniami ze stali ocynkowanej lub z aluminium.
Warto pamiętać, że nie zaleca się stosowania ich tam, gdzie woda jest szczególnie miękka (o odczynie pH mniejszym lub równym 7), na przykład gdzieniegdzie w górach, ponieważ działa ona agresywnie na miedź. Przewody miedziane prowadzone przez nieogrzewane pomieszczenia trzeba dobrze zaizolować, bo miedź bardzo dobrze przewodzi ciepło.
Instalacja wodna z rurami z tworzywa – wady i zalety
Rury z tworzywa są lekkie, więc łatwo się je transportuje i montuje. Nie korodują i nie są podatne na tworzenie się osadów. W przypadku zimnej wody nie ma też specjalnych wymagań co do ich wytrzymałości termicznej, więc mogą to być najprostsze odmiany: polichlorek winylu, polietylen, polibutylen, polipropylen. Można też stosować droższe rury z polietylenu usieciowanego odporne na wysoką temperaturę i ciśnienie oraz wielowarstwowe o dużej odporności termicznej i chemicznej, małej rozszerzalności cieplnej i nieprzepuszczalne dla tlenu, ale nie ma takiej potrzeby.
W jednej instalacji wodnej nie powinno się łączyć elementów z różnych materiałów, a najlepiej używać rur i kształtek jednego producenta, choćby ze względu na różny, charakterystyczny dla danego systemu sposób łączenia. Powodem może być także niebezpieczeństwo utraty gwarancji producenta, która zwykle jest udzielana pod warunkiem wykonania całej instalacji z elementów jednego systemu, a niekiedy także przez uprawnionego i przeszkolonego przez niego instalatora.
Jeśli w instalacji z tworzywa ma być zamontowane urządzenie do podgrzewania wody, to ze względu na ograniczoną wytrzymałość termiczną rur należy zainstalować bezpośrednio za nim odcinek rury stalowej lub miedzianej o długości mniej więcej 0,5 m i dopiero za nim połączyć dalszą część instalacji z tworzywa.
Instalacja wodna w domu – rury sztywne czy miękkie
Jeżeli używasz się rur sztywnych, wymaganą trasę instalacji uzyskuje się przez łączenie prostych odcinków rur z kształtkami – trójnikami, kolanami lub innymi złączkami. Połączenia – w zależności od rodzaju rur klejone, zgrzewane, zaprasowywane lub skręcane – muszą być wykonane bardzo starannie i dokładnie według wytycznych producenta systemu, bo to one są przede wszystkim odpowiedzialne za ewentualne usterki w instalacji – rozszczelnienia i przecieki.
Rury miękkie (zarówno te z tworzywa, jak i miedziane) są giętkie i dają się łatwo kształtować, co zmniejsza liczbę połączeń i skraca czas wykonania instalacji. Są sprzedawane w zwojach, więc zrobienie części instalacji od rozdzielacza do punktu pobory z jednego odcinka nie stanowi problemu – łączenia są potrzebne tylko przy rozdzielaczu i w miejscu podłączenia, na przykład baterii.
Instalacja wodna z tworzywa czy z miedzi – która jest bardziej kosztowna
Na ostateczny koszt instalacji z tworzywa duży wpływ ma wysoka cena kształtek. Inaczej jest w przypadku miedzi. Tutaj o koszcie instalacji w znacznej mierze decyduje kłopotliwe, a więc droższe wykonawstwo. Każdy instalator ma osobiste preferencje przy wyborze materiału i chętniej robi instalacje z takiego, który dobrze zna. Jeżeli instalacja ma być zrobiona z materiału innego niż wskazany w projekcie, trzeba przeliczyć średnice przewodów tak, by średnice wewnętrzne pozostały niezmienione pomimo zmiany wymiarów zewnętrznych. System rur i kształtek użytych do budowy instalacji musi mieć znak CE oraz atest Państwowego Zakładu Higieny wydawany produktom nadającym się do kontaktu z wodą pitną.
