Rury gazowe powinny być prowadzone po wierzchu ścian. Wyjątek stanowią rury stalowe, które po sprawdzeniu szczelności mogą być zabudowane nieuszczelnioną obudową lub ukryte w bruździe osłoniętej ekranem albo wypełnionej dającą się łatwo usunąć i niepowodującą korozji przewodów masą tynkarską.
Zastrzeżenie, że obudowa nie może być szczelna, wynika ze względów bezpieczeństwa. Chodzi o to, aby w razie rozszczelnienia instalacji gaz mógł się wydostać spoza obudowy i zostać usunięty przez instalację wentylacyjną, nie powodując zagrożenia dla użytkowników instalacji.
Należy także pamiętać, że rury z gazem płynnym (jest cięższy od powietrza) w przeciwieństwie do tych transportujących gaz ziemny powinny być poprowadzone przy podłodze, gdzie musi się również znajdować otwór wywiewny, którym w razie niebezpieczeństwa gaz mógłby być usunięty poza budynek.