Ważne akcesoria dachowe. Dachówki wentylacyjne, stopnie, ławy, płotki przeciwśniegowe
Pokrycie dachu nie kończy się na montażu dachówek. Warto zainwestować również w zestaw akcesoriów dachowych, które nie tylko usprawnią komunikację, ale będą także stanowić ważne zabezpieczenia.
Autor: Röben
Dachówki wentylacyjne montuje się w ten sam sposób, co tradycyjne dachówki. Jedynym znakiem szczególnym jest siatka wentylacyjna
Dachówki wentylacyjne
Każdy dąży do tego, aby jego dach był ciepły i maksymalnie szczelny. Dlatego nierozsądna może się wydawać konieczność zapewnienia dopływu świeżego i niekiedy zimnego powietrza pod pokrycie. Właściwa wentylacja jest jednak konieczna ze względu na gromadzącą się pod pokryciem wilgoć, którą musimy odprowadzić na zewnątrz. Nie będzie to miało żadnego wpływu na temperaturę w domu, ponieważ pokrycie nie pełni funkcji termoizolacyjnej. Przed zimnem chroni nas gruba warstwa izolacji na poddaszu.
Aby wentylacja przebiegała na zadowalającym poziomie, często wystarczy zapewnienie swobodnego wlotu powietrza przez okap oraz wylotu poprzez kalenicę dachu. Dzięki umieszczeniu dachówek na ruszcie z łat i kontrłat, między folią, a pokryciem utworzy się kanał wentylacyjny, którym będzie odprowadzana wilgoć.
Dachówki wentylacyjne powinny być stosowane do wspomagania przepływu powietrza przy dachach o dużych połaciach. W przypadku długich krokwi (powyżej 7 m) i zastosowaniu standardowej kontrłaty o wysokości 2,5 cm, należy zamontować dachówki wentylacyjne w trzecim rzędzie od kalenicy, w odległości około 1 m od siebie. Częstym błędem jest montowanie dachówek wentylacyjnych w zbyt małej liczbie lub nie tam, gdzie powinny się znaleźć. Średnio, na 13 m2 dachu powinna przypadać jedna dachówka wentylacyjna. Gdy odległość między kalenicą i okapem jest znaczna, należy układać dachówki w dwóch rzędach, a gdy odstęp ten wynosi powyżej 12 metrów - nawet w trzech rzędach. Standardowy rozstaw pomiędzy rzędami dachówek wentylacyjnych to ok. 1,5 m - 1,8 m.
Dachówki wentylacyjne powinny być zastosowane również w miejscach przerwania ciągłości wentylacji, np. w rejonie okien połaciowych lub kominów. Montuje się je w drugim rzędzie przed i za przeszkodą. Jeśli jednak przeszkoda występuje w odległości mniejszej niż 1,5 m, zastosowanie dachówek wentylacyjnych nie jest konieczne.
Jakie są różnice pomiędzy kominkiem wentylacyjnym a odpowietrzającym?
Akcesoria dachowe, dopełniające ofertę pokryć dachowych firmy Röben, pełnią istotne role, wpływając na poprawne funkcjonowanie różnorodnych instalacji w budynku. Ich niepoprawne zastosowanie może wymagać późniejszych czasochłonnych renowacji. Najczęściej pojawiającym się błędem jest zamienne wykorzystanie kominków wentylacyjnych i odpowietrzających. Warto więc rozróżnić, czym charakteryzują się konkretne akcesoria.
Kominek wentylacyjny odpowiada za wentylację pomieszczeń. Może być zastosowany jako zakończenie instalacji wentylacyjnej, m.in. łazienki, kuchni (np. podłączenia okapu) czy garażu. Kominek odpowietrzający z kolei pozwala zachować odpowiednie ciśnienie atmosferyczne w rurach kanalizacyjnych, a pominięcie tej części ciągu na dachu może spowodować, że powietrze wraz z nieprzyjemnym zapachem z powrotem wtłoczone zostanie do pomieszczeń.
Stosowanie obu kominków zamiennie nie jest tu jedynym błędem. Często są one montowane w niższych partiach dachu, przez co nie funkcjonują poprawnie. Właściwe działanie tych akcesoriów dachowych zapewnia jedynie umieszczenie ich wysoko na dachu – najlepiej w pobliżu kalenicy.
Stopnie i ławy kominiarskie
Te akcesoria mają na celu ułatwienie komunikacji na dachu i umożliwienie łatwego dostępu do komina, w celu jego przeglądu i wyczyszczenia. Przegląd kominiarski musi odbywać się co najmniej raz do roku, a w zależności od opału nawet częściej. Dla drewna i węgla co kwartał, a dla gazu co pół roku. Jeśli zaprosimy kominiarza, a ten stwierdzi brak odpowiednich zabezpieczeń na dachu, może wtedy odmówić wykonania przeglądu z uwagi na własne bezpieczeństwo.
Warunki techniczne zobowiązują inwestorów do montowania komunikacji dachowej na dachach o spadku powyżej 25% oraz pokrytych materiałami łamliwymi. Ponieważ spadek wynoszący 25% oznacza nachylenie dachu pod kątem zaledwie 14 stopni, montaż stopni i ław na dachu obowiązuje znakomitą większość domów. Nie jest to przesadnie droga inwestycja, dlatego warto się na nią zdecydować już na etapie pokrycia dachu, a nie w późniejszym czasie. Montaż na gotowym dachu będzie bardziej kosztowny i kłopotliwy.
Stopnie i ławy mogą się przydać nie tylko kominiarzowi, ale również nam. Z takimi akcesoriami, kontrola stanu pokrycia czy montaż np. anteny satelitarnej będzie znacznie ułatwiony. Ponieważ od ław i stopni zależy zdrowie i życie osób, które się po nich poruszają, bardzo ważne jest ich odpowiednie zamocowanie. Niezastosowanie się do instrukcji producenta i np. montaż ławy na jednej podporze zamiast dwóch, może mieć bardzo groźne skutki.
Płotki i bariery przeciwśniegowe
Pomimo tego, że płotki i bariery przeciwśniegowe stanowią ważne zabezpieczenie, są niestety bardzo często pomijane. Umieszczone na skraju dachu, ochronią przed przypadkowym zsunięciu się śniegu i lodu, który mógłby zrobić krzywdę domownikom lub zwierzętom albo uszkodzić rynny. Przy dachach o nachyleniu większym niż 40° i długości krokwi powyżej 6 m należy, w celu uniknięcia uszkodzenia płotków, zamontować dwa lub nawet więcej rzędów tych elementów.
Również uzasadniony jest montaż śniegołapów, które rozdzielą zsuwający się śnieg na mniejsze części i zapobiegną tym samym uszkodzeniu płotków oraz kominków wentylacyjnych przy zsunięciu się grubej warstwy śniegu i lodu.
Wygodny montaż
Warto wiedzieć, że montaż zarówno płotków śniegowych, jak i ław kominiarskich, nie wymaga przewiercania się przez dachówki. Wszystkie akcesoria montowane są do łat pomocniczych, które należy przykręcić pomiędzy łatami, na których opierają się dachówki. Do tych dodatkowych elementów należy przykręcić wkrętami wsporniki mocujące. Takie rozwiązanie zapewni solidne i bezpieczne przytwierdzenie do konstrukcji dachu. Jedyną ingerencją w dachówki jest konieczność przycięcia zamków, by wsporniki mogły się opierać na powierzchni dachówek poniżej.
