Ukryte odwodnienie dachu, czyli rynny i rury spustowe, których nie widać
Prawidłowe funkcjonowanie ukrytego odwodnienia dachu wymaga odpowiedniego zaplanowania i fachowego montażu systemu rynnowego. Przy tego typu rozwiązaniu rynny najczęściej mocuje się bezpośrednio przy murze lub nad nim. Jakiekolwiek niedopatrzenie, np. niestaranne zamocowanie obróbki blacharskiej, mogłoby skutkować uszkodzeniem elewacji, zawilgoceniem ścian i osłabieniem ich izolacyjności cieplnej.
Jak ukryć rury spustowe, system rynnowy
Jeśli bryła domu jest oszczędna w formie i nie chcemy, aby widoczny system rynnowy zaburzył jej harmonię, możemy wybrać rozwiązanie, dzięki któremu rynny nie będą rzucały się w oczy. Polega ono na cofnięciu krawędzi dachu i zamocowaniu orynnowania w grubości ściany, tak aby nie wystawało poza ich obrys.
Aby można było to wykonać, na styku ściany i połaci dachu należy przygotować specjalne korytko usztywnione płytami drewnopochodnymi, do których przykręca się haki rynnowe (nazywane rynhakami). Rynny można też umieścić nad gzymsem lub ukryć je za ścianką attykową.
Również rury spustowe mogą być schowane w ścianie. Takie rozwiązanie sprawdza się najlepiej w przypadku domów z przegrodami zbudowanymi z trzech warstw. Wówczas wnękę na rurę lokalizuje się w warstwie elewacyjnej. Trudniej jest to wykonać, gdy dom ma ściany dwuwarstwowe. Cofnięcie rur w głąb ocieplenia wymagałoby zmniejszenia jego grubości, co z kolei mogłoby pogorszyć termoizolacyjność ściany i prowadzić do przemarzania muru. Rozwiązaniem w tej sytuacji jest zaplanowanie wnęki na rurę w warstwie nośnej. Wiąże się to jednak z koniecznością jej odpowiedniego wzmocnienia (np. żelbetową wstawką) i uformowania uskoku nie tylko ścian, ale też zwykle fundamentów. Musi być on zaprojektowany w taki sposób, aby wnęka – a właściwie żelbetowy słup, który niestety dobrze przewodzi ciepło – mogła być odpowiednio ocieplona.
Ukrycie rur w warstwie nośnej wymaga także właściwego go przygotowania wieńca. Nad takim rozwiązaniem warto się więc zastanowić już na etapie projektowania budynku.
WIDEO: Rynny ukryte
Rury spustowe montowane na wierzchu
Jeśli nie zależy nam na ukryciu rur spustowych w ścianie, najłatwiej jest poprowadzić je wzdłuż elewacji. Nie wymaga to dostosowywania projektu domu – zmniejsza koszty jego wykonania oraz budowy. To samo dotyczy rynien – zwykle inwestorzy wybierają najłatwiejsze rozwiązanie, czyli ich montaż na krawędzi dachu, tuż przy ścianie zewnętrznej. Rynny mocuje się do krokwi najczęściej przy użyciu haków. Jeśli są one rzadko rozmieszczone, rynhaki montuje się do deski czołowej. W takiej sytuacji można je jeszcze przytwierdzić do łaty nabitej na krokwiach.
Aby ułatwić i przyspieszyć montaż orynnowania wykonanego ze stali, warto zastosować specjalny system rynhaków obrotowych. Składa się on z aluminiowego ceownika, który pełni funkcję szyny montażowej, oraz obracanych uchwytów rynnowych. Szynę montażową przytwierdza się do krokwi lub deski czołowej, rynhaki natomiast umieszcza się w zamontowanym ceowniku, w dowolnym miejscu. Takie rozwiązanie eliminuje konieczność wpuszczania haków w powierzchnię deskowania, tak aby się z nim licowały.
Niezależnie od sposobu montażu rynien, aby woda nie zaciekała na ścianę, dużej uwagi wymaga wykonanie obróbek blacharskich, w szczególności pasa podrynnowego. Zadanie to należy powierzyć doświadczonemu dekarzowi. Do połączenia rynien z rurami spustowymi stosuje się najczęściej prosty sztucer. Rury spustowe przytwierdza się do ściany zewnętrznej za pomocą obejm i kotew. Moża je też bez problemów połączyć z rynną, nawet jeśli jest ona zamocowana w grubości ściany lub nad gzymsem. W tym celu pomocne będą kosze i odpowiednio wyprofilowane łączniki.
Dachy, których krawędź nie wystaje poza obrys ścian, to sprawdzone rozwiązanie w budownictwie energooszczędnym i pasywnym.
Autor: Andrzej Szandomirski
Rynnę umieszczoną w obrysie ściany można połączyć z zamontowaną na wierzchu rurą spustową zwykłym kolankiem.
