Skuteczna izolacja dachu: czym różnią się folie dachowe?
Określenie "folie dachowe" jest często stosowane do wszelkich folii układanych w konstrukcji dachu, niezależnie od ich funkcji. Kupując folię oraz całą izolację dachu, trzeba więc sprecyzować, jakie ma mieć zadanie i od której strony połaci będzie układana. Wyjaśniamy, czym różnią się folie dachowe.
Ochraniający pomieszczenia mieszkalne dach podlega surowym wymaganiom użytkowym, wyższym nawet niż te, które się stawia pozostałym przegrodom budynku. Przede wszystkim musi chronić przed opadami, ale również przed uderzeniami (na przykład spadających gałęzi), wiatrem i oczywiście zimnem. Przy coraz bardziej rygorystycznych wymogach dotyczących parametrów cieplnych budynku dach musi być bardzo starannie ocieplony. Oznacza to nie tylko konieczność zastosowania w połaci grubej warstwy izolacji dachu, ale też zadbania o to, aby cały czas pozostawała sucha – tylko suche ocieplenie dobrze pełni swoją funkcję. Samo pokrycie dachowe nie osłoni wystarczająco konstrukcji dachu – pozostają pod nim puste przestrzenie, w które wciskają się podmuchy wiatru niosące krople deszczu czy śnieg. Również od środka warstwa izolacji jest narażona na zawilgocenie wydobywającą się z pomieszczeń parą wodną. Połacie dachowe należy więc uszczelnić, osłaniając je od zewnątrz izolacją odporną na wiatr i wodę, a od środka – nieprzepuszczalną dla pary wodnej.
Jaka izolacja dachu musi być w każdym domu?
Dawniej, kiedy poddasza nie były zamieszkiwane, wystarczało chroniące przed wiatrem i zamakaniem sztywne poszycie z desek osłonięte papą, układane pod pokryciem. Jednak adaptacja poddaszy na cele mieszkalne sprawiła, że dokładany materiał ociepleniowy był przy takim rozwiązaniu narażony na kondensację pary wodnej. Przenikała ona z pomieszczeń do konstrukcji dachu, a stamtąd nie mogła się przedostać na zewnątrz, bo nie przepuszczała jej papa. Obecnie zamiast papy stosuje się przepuszczalne dla pary wodnej folie wstępnego krycia, a od strony pomieszczeń osłania się połać dachową nieprzepuszczalną folią paroizolacyjną. To bardzo ważne, bo choć para wodna jest w większości odprowadzana przez system wentylacji, to jednak jej nadmiar wnika również w przegrody.Ponieważ cyrkulacja powietrza kieruje wilgoć w górę, dach jest najbardziej narażony na oddziaływanie pary wodnej. Kiedy migruje ona przez połać i napotka chłodniejszą warstwę – wykropli się, zawilgacając materiał ociepleniowy. Mokra izolacja nie tylko ma gorsze parametry, co powoduje straty energii w domu, ale przede wszystkim jest narażona na pojawienie się szkodliwych pleśni i grzybów. Dzięki prawidłowej ochronie na poddaszach panuje zdrowy mikroklimat, a zabezpieczone przed wilgocią ocieplenie długo zachowuje swoje właściwości.
Folie paroizolacyjne, które nie przepuszczają pary wodnej, zawsze są nazywane paroizolacjami i nawet jeśli różnią się między sobą budową czy parametrami, nie zmienia to ich funkcji. Tymczasem folie paroprzepuszczalne, czyli te układane od strony pokrycia i przepuszczające parę wodną na zewnątrz, ale blokujące wnikanie wilgoci z zewnątrz, często są niezależnie od pełnionej funkcji nazywane jednakowo – po prostu foliami dachowymi lub wiatroizolacjami. Przez takie uogólnianie można niechcący kupić niewłaściwy produkt, dlatego lepiej zapoznać się z podstawowym nazewnictwem folii paroprzepuszczalnych.
- Folia wstępnego krycia osłania dach przed przewiewaniem i zamakaniem. Jest wodoszczelna. W zależności od stopnia przepuszczania pary wodnej rozróżnia się folie wysoko- i niskoparoprzepuszczalne. Obie przez pewien czas mogą pełnić funkcję pokrycia.
- Folia wiatroizolacyjna osłania dach przed przewiewaniem i zawilgoceniem, ale nie jest wodoszczelna, więc nie możne pełnić funkcji tymczasowego pokrycia dachowego.
- Membrana dachowa to wysokoparoprzepuszczalna folia wstępnego krycia.
Wszystkie folie wstępnego krycia są jednocześnie wiatroizolacjami!
Czym się różnią folie dachowe
Określenie „folie dachowe” jest często stosowane do wszelkich folii układanych w konstrukcji dachu, niezależnie od ich funkcji. Kupując folię, trzeba więc sprecyzować, jakie ma mieć zadanie i od której strony połaci będzie układana.Folie paroizolacyjne zatrzymują pochodzącą z pomieszczeń parę wodną, więc umieszcza się je pod krokwiami, od strony poddasza, a folie paroprzepuszczalne – na krokwiach, bo odprowadzają nadmiar pary na zewnątrz, poza tym osłaniają przed wiatrem oraz wodą i przez jakiś czas po ułożeniu mogą pełnić funkcję prowizorycznego pokrycia dachowego. Stąd ich potoczna nazwa – folie wstępnego krycia. Folie wysokoparoprzepuszczalne nazywa się też często membranami dachowymi.
O rodzaju folii informują dane techniczne na etykietach, czyli paroprzepuszczalność (liczba gramów wody przedostająca się przez 1 m2 folii w ciągu 24 godzin) lub odwrotnie do niej proporcjonalny współczynnik Sd. Folia paroizolacyjna, jako szczelna, musi mieć bardzo małą paroprzepuszczalność, rzędu kilku g/m2/24 h, i jak najwyższy współczynnik Sd (kilkadziesiąt, często ponad 100 m). Z kolei folia wstępnego krycia powinna się cechować niskim współczynnikiem Sd (mniejszym niż 1 m), za to wyższą paroprzepuszczalnością. Różnice można zauważyć nawet gołym okiem. Folie paroizolacyjne są gładkie i miękkie, a paroprzepuszczalne grubsze, szorstkie, bardziej sztywne i zazwyczaj z każdej strony mają inny kolor.
