Rodzaje tynków wewnętrznych. Tynki gipsowe, tynki wapienne, tynki cementowo-wapienne, tynki gliniane
Zanim zabierzesz się za tynkowanie wnętrz poznaj dostępne rodzaje tynków wewnętrznych. Najpopularniejsze są tynki gipsowe, tynki wapienne i tynki cementowo-wapienne. Niektórzy wybierają jednak tradycyjne tynki gliniane.
Tynki cementowo-wapienne
Kiedyś wyparte przez gipsowe, teraz wracają do łask dzięki modyfikacjom i możliwości obróbki maszynowej. Występują w postaci tynku cementowo-wapiennego lub (rzadko) wapienno-cementowego, co wskazuje na przewagę spoiwa (cementu lub wapna) odpowiadającego za wiązanie. Zachowanie tynku, obróbka i czas wiązania są charakterystyczne dla danego spoiwa. Cementowo-wapienne są mocniejsze, wiążą szybciej, mogą być cieniej nakładane. Wapienno-cementowe są słabsze, bardziej porowate, wiążą dłużej, powinny być nakładane w grubszej warstwie. Przyjmuje się, że czas obróbki tynków cementowo-wapiennych wynosi kilka godzin. Pod tynki cementowo-wapienne wymagane są obrzutki cementowe zwiększające przyczepność. Pod wapienno-cementowe konieczność stosowania obrzutki określa producent. Tynki cementowo-wapienne i wapienno-cementowe można nakładać w każdym rodzaju pomieszczeń, zarówno suchych, jak i wilgotnych.
WIDEO: Tynk wapienny - jakie ma zalety, jak nakładaliśmy agregatem
Tynki wapienne
Podstawowym składnikiem tynków wapiennych jest wapno hydratyzowane. Gotowe suche mieszanki zawierają też kruszywo mineralne, domieszki i ewentualnie barwniki. Tynki wapienne długo wiążą, więc nie trzeba śpieszyć się podczas ich nakładania. Są też dzięki temu odporne na skurcz podczas schnięcia i nie zachodzi ryzyko, że zaraz po ułożeniu popękają.
Tynki wapienne mają mniejszą wytrzymałość na uszkodzenia od tynków cementowo-wapiennych, ale za to idealnie nadają się do nakładania na inne, stare tynki. Przyjmuje się bowiem zasadę, że na tynk można nałożyć drugi tynk tylko pod warunkiem, że będzie słabszy od pierwszego. Tynki wapienne bardzo dobrze przepuszczają parę wodną. Jest to ważne, bo pozwala na naturalną regulację wilgotności powietrza w pomieszczeniach. Z tego samego względu tynki wapienne są doskonałym podłożem pod farby mineralne.
Zaprawy wapienne bardzo dobrze się urabia i łatwo nadać im żądaną fakturę. Można je stosować na większości materiałów mineralnych, powszechnie używanych do wznoszenia ścian: cegłach oraz pustakach ceramicznych i silikatowych, betonie zwykłym i komórkowym. Podłoże powinno być czyste suche i nie powinno się kruszyć.
Tynki gipsowe
Gips wiąże najszybciej ze wszystkich spoiw, dlatego też zdecydowana większość tynków gipsowych to tynki maszynowe do nakładania agregatem. Ze względu na szybki czas wiązania materiał musi być nałożony w jednym ciągu roboczym i w odpowiednim czasie rozprowadzony i zatarty. Jeśli przed upływem czasu wiązania nie zostanie całkowicie zatarty, skończy się to pracochłonnym struganiem lub skuwaniem materiału. Z gładzeniem i szlifowaniem tynków gipsowych nie powinno się przesadzać. Podczas szlifowania często dochodzi do lokalnego wybrania materiału, co sprzyja powstaniu nierówności. Tynki gipsowe ręczne zawierają dodatki spowalniające wiązanie, co umożliwia ich ręczną obróbkę. Polecane są jedynie do niewielkich powierzchni. Najczęściej wykorzystywane są podczas remontów. Tynki gipsowe zalecane są głównie do pomieszczeń suchych.
Tynki gliniane
Układa się je okazjonalnie, głównie dla wyjątkowego klimatu, w wybranych suchych pomieszczeniach mieszkalnych lub relaksacyjnych. Glina to jedyne spoiwo, które nie ma zamkniętego czasu wiązania. Jest to jedyny materiał tynkarski, którego nie można zepsuć. Wykonane z niej tynki po zmoczeniu wodą wracają do stanu plastycznego i można je powtórnie obrabiać nawet po latach. Glina może wchłonąć znaczną ilość wody, dlatego te tynki najlepiej ze wszystkich dostępnych na rynku regulują mikroklimat (wilgotność) w pomieszczeniach. Współczesne tynki czysto gliniane w większości nadają się także do nakładania maszynowego. Jest to bardzo ważne, bo to materiał ciężki (prawie 17 kg/m2 przy grubości 10 mm, a zalecane jest nawet 20 mm). Gliniane tynki bez problemów można stosować na tradycyjne mury ze spoinami, ceglane lub z ceramiki poryzowanej. Pozostałe współczesne gładkie materiały wymagają dodatkowego przygotowania do przeniesienia znacznego ciężaru, na przykład zastosowania siatek.
