Czym malować ściany i sufity. Farby do wnętrz
Farby emulsyjne, farby akrylowe, farby lateksowe, akrylowo-lateksowa, emulsyjno-akrylowa. Co to wszystko znaczy? Do malowania ścian i sufitów stosuje się farby wodorozcieńczalne. Jest ich tyle, że w ofercie trudno się połapać. Spróbujmy wyjaśnić podstawowe różnice między produktami.
Autor: Benjamin Moore
Wybór farby do malowania ścian nie jest prosty. Skąd te różnice cen? Które warto kupić?
Farby to produkty coraz bardziej zróżnicowane pod względem cech i możliwego zastosowania.Teoretycznie wszystkie pomieszczenia w domu możesz pomalować farbą tego samego rodzaju. Ale czy warto? Na pewno nie ma co wydawać pieniędzy na specjalne farby do malowania sufitów. Wystarczy znaleźć dobrze kryjącą białą farbę, która nie zżółknie po latach. Ale kto powiedział, że sufit musi być biały? W sypialni, pokoju dziennym wystarczą farby o średnich walorach użytkowych. Gdy nie muszą mieć one specjalnych cech, może lepiej postawić na ciekawe kolory? A jest w czym wybierać! Chyba że masz w domu alergików. Wtedy warto poszukać farb, które zostały pozytywnie zweryfikowane pod tym względem. Są jednak pomieszczenia, które wymagają zastosowania farb o specjalnych właściwościach. W przedpokoju czy na klatce schodowej dobrze jest pokryć ściany farbą tworzącą mocną powłokę odporną na urazy mechaniczne i zabrudzenia. W kuchni sprawdzi się taka, która nie chłonie zanieczyszczeń i wytrzyma wielokrotne zmywanie. W pokoju bardzo aktywnych i twórczych dzieci też przyda się farba zmywalna, a nawet szorowalna.
Farby dyspersyjne - farby elulsyjne
Mają one postać emulsji lub dyspersji. Dyspersja to rozproszenie jednej substancji w innej. Emulsja to pewien rodzaj dyspersji – mieszanina cieczy w cieczy. W przypadku farb do wnętrz są to żywice lub inne spoiwa z zawieszonymi w nich pigmentami rozproszone w wodzie. Spoiwem farb mogą być żywice poliakrylowe, polioctan winylu itp., dlatego są na przykład farby akrylowe, winylowe. Istnieje też wiele mieszanek.
Czy istnieją farby lateksowe?
W tej chwili w świecie farb bardzo popularne jest słowo „lateksowa”. Wbrew nazwie farby lateksowe nie zawierają kauczuku. Ale zwykle mają wysoką zawartość żywic, co sprawia, że producenci deklarują je jako bardzo odporne na zmywanie i szorowanie. Uwaga: słowo „lateksowa” pojawia się także jako tłumaczenie obcych, na przykład angielskich, francuskich czy niemieckich, nazw farb dyspersyjnych, bo w tych językach funkcjonują obok siebie na określenie tych samych produktów emulsion paint i latex paint lub peinture émulsion i peinture latex czy Dispersionsfarbe i Latexfarbe.
WIDEO: Farba satynowa do salonu
Farby ceramiczne
Nowością są farby ceramiczne z mikroskopijnymi cząsteczkami ceramicznymi, które zapewniają odporność wymalowanej powierzchni na wnikanie brudu czy kurzu. Są też one bardzo wytrzymałe na szorowanie.
Na różne podłoża
Farby do wnętrz są przeznaczone do malowania ścian i sufitów, czyli podłoży z tynków cementowo-wapiennych, cementowych, gipsowych, powierzchni betonowych, tynków strukturalnych, płyt gipsowo-kartonowych. Większość z nich może być także stosowana do malowania tapet papierowych i z flizeliny lub włókna szklanego. Ciekawy efekt można uzyskać, malując tapety z włókna szklanego. Mają one przetłoczenia różnego kształtu, więc połączenie ich z powłoką malarską to dobry sposób strukturalnego wykończenia ścian. Farby o dobrej przyczepności i dużej sile krycia mogą być użyte do pokrywania podłoża z cegły lub kamienia. Farby wodorozcieńczalne słabo przywierają do powierzchni dość śliskich. Dlatego trudne podłoża należy wcześniej zagruntować. Jeśli wykorzystasz farby z dodatkiem zwiększającym przyczepność i siłę krycia, możesz nimi pokryć nawet powierzchnie metalowe i drewniane. Tylko nieliczne farby można stosować do malowania podłoży podlegających zmianom temperatury, na przykład grzejników. Od chłonności podłoża i jego nawierzchni zależy, ile metrów kwadratowych wymalujesz farbą z jednej puszki.
Odporność na szorowanie lub mycie
Farby klasy 1 pozwalają na wykonanie 200 cykli szorowania, zanim nastąpi ubytek grubości powłoki o 5 mm, a klasy 2 – ubytek 20 mm. Tylko te dwie grupy farb uznaje się za odporne na szorowanie. Należy pamiętać, że grubość jednej warstwy powłoki malarskiej wynosi zwykle 70-80 mm. Niezwykle rzadko ściany maluje się tylko raz, więc możemy przyjąć, że warstwa farby na ścianie ma mniej więcej 150 mm grubości. W starej polskiej normie PN-92/C-81517 (niektórzy producenci nadal się na nią powołują) odporność mechaniczną farby badano, wielokrotnie zmywając ją na mokro aż do całkowitego usunięcia ze ściany. Farba klasy 1 wytrzyma zmywanie nawet 5000 razy. Pozostałe wcześniej stopniowo tracą kolor i zmieniają fakturę. Generalnie przyjmuje się, że farby akrylowe mają mniejszą odporność na szorowanie i zmywanie wodą niż lateksowe. Ale nie zawsze jest to prawdą. Żeby poznać siłę odporności mechanicznej danej farby, należy sprawdzić tę wartość w karcie technicznej. Tym bardziej że niektóre kolory (zwłaszcza te najciemniejsze) w danych seriach mogą mieć niższą klasę odporności na szorowanie lub zmywanie.
Stopień połysku
Do malowania ścian i sufitów stosuje się farby, które tworzą powłokę matową (pełny, głęboki mat), satynową (mat satyna) lub półmatową. Niektórzy producenci wprowadzili ostatnio określenie eggshell. Jest to farba satynowa, a jej efekt jest zbliżony do matowości skorupki jajka. Farby matowe mają lepszą siłę krycia, ale są mniej odporne na zmywanie lub ścieranie i bardziej podatne na zadrapania. Można je delikatnie odświeżać, ale ostrożnie, bo pozostaną po tym ślady w postaci wybłyszczenia widocznego, gdy spojrzy się na ścianę pod światło. Za to matową farbą możesz zatuszować drobne nierówności i chropowatości ściany. Mat zwiększa też optycznie pomieszczenia. Im większy połysk, tym farba ma lepszą odporność mechaniczną. Można ją częściej zmywać, a nawet szorować. Ale farby z połyskiem wymagają idealnie gładkiej powierzchni i fachowej ręki malarza. Widać na nich każdy mankament podłoża i błąd podczas malowania.
Lotne związki organiczne
Od 2010 r. dopuszczalna ilość lotnych związków organicznych (LZO) w farbie matowej to 30 g/l, natomiast przy wysokim połysku – 100 g/l (farby dekoracyjne, na przykład metaliczne, mogą zawierać do 200 g/l LZO). Lotne związki to przede wszystkim rozpuszczalniki. Farby do ścian i sufitów są wodorozcieńczalne, więc mogą zawierać ich znikome ilości. Im mniejsza zawartość LZO, tym farba jest bezpieczniejsza dla środowiska i dla nas. Coraz więcej jest na rynku produktów o zdecydowanie zredukowanej lub nawet zerowej zawartości LZO. Farby takie słabiej pachną w trakcie malowania i schnięcia, bo mniej jest w nich rozpuszczalników odpowiedzialnych za chemiczny zapach, ból głowy, a czasem nawet wysypkę. Na zawartość LZO wpływają też zastosowane pigmenty. Należy się zatem upewnić, czy niska zawartość dotyczy całej palety kolorów, czy tylko koloru białego. Mimo wszystko, nawet używając farb o zerowej zawartości LZO, po zakończeniu malowania i wstępnym wyschnięciu powłoki (2-4 godziny do uzyskania suchości przy dotyku) pomieszczenia remontowane należy przewietrzyć.
