Czym przyklejać płytki w łazience
Aby okładziny z ceramiki czy kamienia były odporne na naciski, uderzenia, zmiany temperatury i zawilgocenie, nie wystarczą dobrze dobrane płytki. Potrzebna jest również odpowiednia zaprawa do ich przyklejenia.
Autor: Joanna Siedlar
Innymi zaprawami przykleja się glazurę i terakotę, innymi gres, a jeszcze inne służą do mocowania okładzin kamiennych.
Nie ma zaprawy, którą można przykleić wszystko i wszędzie. Zazwyczaj im lepsze są parametry zaprawy, tym jest ona droższa. Najtańsze wyroby do przyklejania glazury i terakoty na podłożach mineralnych tylko wewnątrz pomieszczeń to zaprawy podstawowe.
Dość tanie zaprawy o podobnym zastosowaniu co podstawowe, ale przeznaczone również do stosowania na zewnątrz budynku to zaprawy zwykłe. Droższe niż zwykłe, o podwyższonej elastyczności i przyczepności są produkty specjalistyczne, przeznaczone do konkretnej okładziny (np. do marmuru) lub na określone podłoża (np. mało nasiąkliwe).
Zobacz także:
Zaprawy upłynnione są odpowiednie do przyklejania dużych płytek. Dokładnie wypełniają przestrzeń pod nimi, zapewniając stabilne podparcie na całej powierzchni i chroniąc przed pęknięciami spowodowanymi np. zbyt silnym naciskiem na „pusty” narożnik.
Zaprawy elastyczne potrzebne są w miejscach narażonych na działanie wysokiej temperatury, np. nad ogrzewaniem podłogowym. Aby zatopić matę, potrzebna jest przynajmniej 5-milimetrowa warstwa zaprawy klejącej. Matę znacznie łatwiej zatopić w masie o rzadszej konsystencji, dlatego najlepiej użyć do tego zaprawy upłynnionej.
Zaprawami o podwyższonej przyczepności powinno się przyklejać okładziny na podłożach, które nie są idealnie czyste, np. na podkładach z resztkami kleju po zerwaniu wykładziny. Zastosowanie jedynie kleju o podwyższonej przyczepności na niepewnym podłożu nie zawsze wystarczy. Może się okazać, że również podłoże trzeba pokryć podkładem zwiększającym przyczepność.
Zaprawy szybkowiążące przydają się wszędzie tam, gdzie okładzina musi być szybko gotowa do użytkowania. Jeśli stosuje się tradycyjną zaprawę, trzeba zachować przynajmniej 24-godzinną przerwę, podczas której nie wolno wchodzić na płytki ani ich spoinować. Zaprawa szybkowiążąca schnie tak szybko, że można chodzić po płytkach już po kilku godzinach od ich ułożenia.
Białe zaprawy przeznaczone są głównie do przyklejania nasiąkliwego kamienia, zwłaszcza jasnych płyt marmurowych. Tradycyjne zaprawy produkowane z szarego cementu mogą spowodować trwałe przebarwienie takich płyt. Jeśli przebarwienie pojawi się na płytach kamiennych przyklejonych bia-
Ile zaprawy? Zaprawy średniowarstwowe to te, których zalecana grubość przy klejeniu płytek wynosi zwykle od 4 do 20 mm. Poleca się je przede wszystkim na podłogi wewnątrz pomieszczeń, zwłaszcza tych remontowanych. Zaprawa średniowarstwowa umożliwia też profilowanie niewielkich spadków okładziny na małej powierzchni, na przykład na dnie brodzika w kierunku odpływu.
Cienkowarstwowe zaprawy klejące można układać warstwą od 2 do 5 mm. Taka grubość wystarczy, jeśli podłoże jest równe. Jeśli zaś tak nie jest, kilku centymetrów nie da się zniwelować zaprawą klejącą, ponieważ groziłoby to pękaniem płytek: nadmiernie gruba warstwa kleju silnie się kurczy. Nierówne podłoże powinno się zatem najpierw wyrównać specjalną zaprawą i odczekać z dalszymi praca
