Kordylina – roślina doniczkowa, która przypomina palmę
Kordylina to roślina doniczkowa o ozdobnych liściach. Poznaj dwa gatunki kordyliny, które uprawia się w domach i dowiedz się, ajkie warunki należy im zapewnić.
Autor: Konrad Kalbarczyk
Kordylina australijska
Kordylina (lac. Cordyline) ze względu na swój atrakcyjny wygląd i oryginalny pokrój, przypominający egzotyczną palmę, stała się jedną z popularniejszych roślin doniczkowych. Ze względu na dość wysokie wymagania cieplne i całkowity brak mrozoodporności kordylina nie może być przez cały rok uprawiana w ogrodzie. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, aby stała się wspaniałą ozdobą salonu, sypialni czy jasnego holu.
Kordylina znakomicie prezentuje się też w ogrodach zimowych, w których panuje sprzyjający im mikroklimat. Ze względu na kształt liści oraz pokrój, kordylina często bywa mylona z blisko spokrewnioną draceną. Jeśli mamy wątpliwości co do pochodzenia roślin, możemy przyjrzeć się z bliska ich korzeniom, które u kordylin są białe i posiadają bulwkowate zgrubienia, natomiast u dracen są pomarańczowe i pozbawione zgrubień. Choć różnice wydają się mało istotne - gdyż zwykle nie podziwiamy przecież korzeni roślin, ale ich liście i kwiaty - warto umieć rozróżniać oba rodzaje, gdyż mają one nieco inne wymagania.
>>Przeczytaj też: Najpopularniejsze palmy doniczkowe do domu: warunki uprawy, pielęgnacja, gatunki
Gatunki kordyliny do uprawy w domu
Spośród wielu znanych gatunków kordyliny, w uprawie spotykane są głównie dwa:
- kordylina australijska (Cordyline australis),
- kordylina krzewiasta, zwana też paciorecznikolistną (Cordyline terminalis, syn. C. fruticosa).
W naturze oba gatunki osiągają spore rozmiary (czasami dorastają nawet do 10-12 m wysokości), ale w uprawie doniczkowej są znacznie niższe, dlatego możemy zmieścić je niemal w każdym mieszkaniu.
Kordylina australijska
Bardziej smukła i egzotyczna, ale też wyższa i szersza jest kordylina australijska - może dorastać do 2-3 m wysokości i rozwijać pióropusz o średnicy 1,5-2 m. Roślina tworzy pojedynczy, sztywny pęd, zwieńczony okazałym pióropuszem wąskich, szablastych, skórzastych, długich, z wiekiem przewieszających się na zewnątrz liści, który w górnej części może z czasem się rozgałęziać, tworząc formę oryginalnego drzewka.
Liście u gatunku są zielone, ale w uprawie najpopularniejsze są odmiany ozdobne z grupy Purpureea, których liście mają czerwono-brązową lub bordową barwę, np. 'Red Star', 'Purple Tower'. Poszukiwane są także odmiany o liściach pasiastych lub wielokolorowych, np. 'Torbay Dazzler', 'Albertii', 'Sundance'.
Kordylina krzewiasta
Kordylina krzewiasta ma bardziej masywny i krzaczasty pokrój. Jej liście, podobnie jak u kordyliny australijskiej, tworzą na szczycie pędu gęsty pióropusz, ale są krótsze, znacznie szersze i osadzone na pędzie na długich ogonkach. Kordylina krzewiasta rośnie dość wolno i choć w naturze osiąga imponujące rozmiary (nawet powyżej 10 m wysokości), w uprawie doniczkowej nie przekracza zwykle 1 m wysokości i 0,4 m szerokości.
Roślina posiada też mnóstwo atrakcyjnych odmian, różniących się między sobą głównie kolorem liści. Wśród nich największą popularnością cieszą się rośliny o liściach wielobarwnych lub pasiastych (np. 'Kiwi', 'Red Edge'), ale powodzenie mają też rośliny o liściach purpurowych lub bordowych.
Kordylina - warunki uprawy
Kordyliny mimo swojego egzotycznego rodowodu, nie są roślinami trudnymi w uprawie. Oczekują jasnego, oświetlonego rozproszonym światłem słonecznym stanowiska (jedynie odmiany o barwnych liściach oczekują więcej światła) oraz żyznej, przepuszczalnej, próchniczej i stale lekko wilgotnej ziemi. Nie znoszą przesuszania (wtedy końcówki ich liści szybko zasychają), ale są też wrażliwe na zalanie, dlatego należy podlewać je często, lecz umiarkowanie (gdy wierzchnia warstwa ziemi w doniczce lekko wyschnie).
Kordyliny przez cały rok oczekują też dość wysokiej temperatury oraz podwyższonej wilgotności powietrza. Latem dobrze czują się w pomieszczeniu o temperaturze 20-24 st. C (kordylina australijska preferuje 18-20 st. C), zimą natomiast wolą mieć nieco chłodniej. Bardziej ciepłolubna i wymagająca jest pod tym względem kordylina krzewiasta, która w okresie zimowego spoczynku potrzebuje temperatury w zakresie 16-18 st. C (nigdy mniej niż 15 st. C), natomiast nieco chłodniejsze pomieszczenia preferuje w tym czasie kordylina australijska (temp. 5-15 st. C).
Obie kordyliny rozmnażamy w podobny sposób (choć zadanie nie jest łatwe), pobierając z nich wiosną sadzonki pędowe lub fragmenty łodyg i ukorzeniając je w wilgotnym i ciepłym pomieszczeniu (np. mnożarce okrytej folią).
>>Przeczytaj też: Owoce egzotyczne z domowej uprawy w doniczce
