Żółknięcie i opadanie igieł świerka [Porada eksperta]

Groźną chorobą świerków jest brunatnienie igieł świerka, choroba, którą wywołuje grzyb Rhizosphera kalkhoffii. Grzyb ten atakuje różne gatunki świerka i w każdym okresie wzrostu świerka. Pierwsze symptomy choroby pojawiają się wiosną na igłach dolnych gałęzi. Objawy rozszerzają się stopniowo na coraz wyżej położone pędy. Niekiedy uwidaczniają się ok. 1 m od podstawy pnia i wtedy w koronie mogą powstać charakterystyczne dziury po opadnięciu igieł. Pod koniec lata (teraz), na tegorocznych igłach pojawiają się żółte, cętkowane plamy, które potem (zwykle pod koniec zimy) brązowieją, a chore igły opadają latem i jesienią. Jeśli defoliacja (=opadanie igieł) powtarza się w ciągu kilku sezonów, wtedy pędy zamierają. Grzyb zimuje w chorych igłach na drzewie lub w opadłych igłach. Zwalczanie grzyba atakującego duże drzewa nie jest łatwe. Wiosną, z chwilą ukazywania się nowych pędów i przy częstych opadach deszczu, należy opryskiwać rośliny stosując Sportak Alpha 380EC (0,05%), Topsin M 70WP albo Topas MZ 61WP (0,1%). Inna rada, trochę spóźniona, to zalecenie unikania zbyt gęstych nasadzeń oraz zwilżania roślin podczas podlewania. Ale co robić, gdy ciągle pada ... Igły żółkną i masowo opadają u drzew, którym zaszkodziły niskie temperatury zimą. Mówimy wtedy o "uszkodzeniach mrozowych". Oprócz tego powszechne jest "jesienne przebarwienie igieł" na drzewach nie zrzucających igieł na zimę. Na świerkach i sosnach można stwierdzić brązowienie igieł na ubiegłorocznych i starszych pędach. Takie igły stopniowo lub jednorazowo masowo opadają w czasie silnych wiatrów. Nie ma sposobu na to zjawisko. Jest to choroba nieinfekcyjna, którą może spowodować wiele czynników, m.in. brak wody, zanieczyszczenie powietrza.