Osnuja sadzonkowa na sośnie [Porada eksperta]
Zauważyłam, że moja szczepiona sosna słabo rośnie. Obejrzałam ją dokładnie i zobaczyłam pomiędzy igłami niepokojące odchody osnute przędzą. Znalazłam informację, że jest to osnuja sadzonkowa. Nie znalazłam jednak ekologicznych środków, aby pozbyć się nieproszonego gościa. Jeżeli istnieją takie, to bardzo proszę o podanie nazwy.
Od 1974 r. pracuje w Katedrze Entomologii Stosowanej SGGW i zajmuje się szkodnikami, ich życiem i metodami zwalczania. Preferuje metody biologiczne, mechaniczne, fizyczne, biotechniczne, a stosowanie chemicznych środków ochrony roślin uważa za ostateczność w najbliższym otoczeniu człowieka.
Osnuja sadzonkowa (Acantholyda hieroglyphica ), jak i inne osnuje, jest błonkówką zaliczaną do rodziny osnujowatych (Pamphilidae). Nie jest częstym szkodnikiem, a jak wystąpi - to na 2-6 letnich sosnach, a szczególnie na wejmutce (Pinus strobus). Jej larwa osnuwa (stąd jej nazwa) się rurkowatym, długim oprzędem na pędzie głównym i żeruje w nim, przesuwając się od wierzchołkowego okółka w dół. Wnętrze oprzędu wypełnione jest odchodami (to Pani opisała w zapytaniu). Nie jest znana metoda ekologiczna ('zielona') zwalczania osnui. Należy więc przeprowadzić zabieg chemiczny preparatem o działaniu kontaktowym zawierającym pyretroid jako substancję aktywną. Dorosłe osobniki osnui są dość duże, 12-17 mm długości. Mają czarną głowę i tułów, z żółtymi plamami. Segmenty II-VII są czerwonożółte. Nasada i zakończenie odwłoka są czarne. Czułki i nogi są czerwonożółte, a skrzydła jaskrawo żółte. Takie błonkówki latają w czerwcu. Po locie godowym samice składają pojedyncze jaja na igłach. Z łódeczkowatych jaj wylęgają się larwy, które żerują w lipcu i sierpniu. Larwy dorastają do 24 mm długości. Są brunatnozielone z ciemnymi paskami po bokach ciała, z ciemną linią pośrodku wzdłuż grzbietu oraz po stronie brzusznej. Po żerowaniu wyrośnięte larwy schodzą do gleby, gdzie zimować będą do maja następnego roku.
Inne porady tego eksperta
