Orzech wloski - opadają owoce. Co jest powodem?

Mam 10-cio letniego orzecha włoskiego o wielkich owocach. Co roku opada z drzewa dużo niedojrzałych owoców, od najmniejszych do całkiem dużych. Po rozcięciu ich widać niewielkie ślady zgnilizny. Proszę o poradę.

Spis treści

1. Czy jest antraknoza orzecha włoskiego?
2. Jak zwalczać antraknozę orzecha włoskiego?
3. Uprawa orzecha włoskiego - jakie stanowisko i gleba?
4. Co zawierają orzechy włoskie
5. Zastosowanie liści, skóry owocu i kory orzecha włoskiego

Radzi: Maciej Aleksandrowicz

Specjalista w zakresie kształtowania terenów zieleni, autor porad oraz artykułów o tematyce ogrodowej. Doświadczenie zdobywał we współpracy z architektami, w szkółce roślin ozdobnych oraz w firmach i centrach ogrodniczych. W pracy zawodowej kieruje się zasadą, że miasto idealne to rozsądne połączenie architektury i zieleni.

To prawdopodobnie częsta choroba grzybowa, która pojawia się na orzechu włoskim - antraknoza. Chorobę zwalczamy fungicydami przed i po kwitnieniu. Opryskujemy drzewo na początku maja, gdy pojawią się pierwsze liście, środkiem Miedzian 50 WP. Zapobiega on też innej chorobie - bakteryjnej plamistości. Dodatkowe zabiegi w sezonie można też wykonywać preparatem Dithane NeoTec 75 WG, powtarzając je 2-3 krotnie, co 10-14 dni. Jesienią warto wygrabiać i palić opadłe liście i owoce.

Czy jest antraknoza orzecha włoskiego?

Antraknoza to choroba grzybowa, którą wywołują grzyby z rodzajów Colletotrichum i Gnomonia leptostyla. Patogen atakuje liście, gałęzie, a czasem owoce drzew. Antraknoza dotyka wiele gatunków roślin, ale najgroźniejsza jest dla orzecha włoskiego. Objawy obejmują plamy na liściach, przedwczesne opadanie liści i zmniejszenie plonów. Jeśli zobaczysz charakterystyczne brązowe lub czarne plamy o nieregularnym kształcie, często otoczone żółtą obwódką - to właśnie antraknoza. Zwalczanie tej choroby wymaga zintegrowanego podejścia, łączącego metody profilaktyczne, biologiczne i chemiczne. 

Jak zwalczać antraknozę orzecha włoskiego?

Zacznij od profilaktyki. Regularne nawadnianie i nawożenie, zgodnie z potrzebami drzewa - pomoże wzmocnić jego odporność. Także przycinanie drzewa w celu zapewnienia dobrej cyrkulacji powietrza i ograniczenia wilgotności pomoże w uniknięciu rozwoju grzybów. Gdy antraknoza już zaatakuje orzecha włoskiego należy:

• Usuwać zainfekowane części (tatychmiastowe usuwanie i niszczenie zainfekowanych liści, gałęzi i owoców pomoże zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby)
• Zastosować opryski (stosowanie fungicydów kontaktowych, takich jak miedziowe preparaty, które działają na powierzchni liści i zapobiegają kiełkowaniu zarodników oraz fungicydy systemiczne, takie jak preparaty zawierające azoksystrobinę czy tebukonazol, które są wchłaniane przez roślinę i działają od wewnątrz, co daje dłuższą ochronę).

Dodatkowe wskazówki

Regularne sprawdzanie prognoz pogody i monitorowanie wilgotności pozwala na lepsze planowanie zabiegów ochronnych. Także różnorodność w ogrodzie może zmniejszyć ryzyko epidemii chorób, w tym antraknozy. Chcesz używać Naturalnych ekstraktów lub biologicznych środków ochrony roślin? Wypróbuj preparaty biologiczne zawierające grzyby trichoderma lub ekstrakty z roślin o właściwościach grzybobójczych, takie jak ekstrakt z czosnku czy neem, mogą być stosowane jako naturalne środki ochrony.

Antraknoza to poważna choroba, która może znacząco wpływać na zdrowie drzew orzechowych i ich plonowanie. Skuteczne zarządzanie chorobą wymaga zintegrowanego podejścia, łączącego profilaktykę, metody biologiczne i chemiczne. Wybór odpornych odmian, utrzymanie zdrowia drzew, regularne monitorowanie oraz stosowanie odpowiednich środków ochrony roślin są kluczowe w walce z tą chorobą.

Uprawa orzecha włoskiego - jakie stanowisko i gleba?

Mimo dużej popularności, orzech włoski nie jest jednak łatwy w uprawie, gdyż pochodzi ze łagodniejszego klimatu i ma dość wysokie wymagania siedliskowe. Jego młode pędy, liście i kwiaty są też bardzo wrażliwe na wiosenne przymrozki, dlatego nie wszędzie może być uprawiany z sukcesem.

Drzewo najlepiej czuje się w cieplejszych rejonach kraju na stanowiskach słonecznych i osłoniętych przed wiatrem. Preferuje też gleby głęboko uprawione, umiarkowanie wilgotne, bogate w próchnicę i składniki odżywcze, a także zawierające sporo wapnia i posiadające obojętny lub zasadowy odczyn pH. Orzech nie toleruje natomiast gleb ciężkich, mokrych, zimnych i jałowych, na których źle rośnie i często choruje. Orzechy włoskie tworzą rozbudowany korzeń palowy i nie lubią przesadzania, dlatego od razu należy wybrać dla nich odpowiednie miejsce.

Przeczytaj też: Jak uprawiać orzecha włoskiego w ogrodzie? Co można sadzić pod orzechem włoskim?

Co zawierają orzechy włoskie

Jadalne jądro orzecha włoskiego zawiera:

• witaminy (A, B1, B6, C, P, E),
• sole mineralne (m.in. fosfor, potas, magnez, wapń, żelazo, kobalt, sód),
• tłuszcze (40-70 proc.),
• białka (15-2 proc.),
• cukry (10-15 proc.),
• antyoksydanty (m.in. kwas ellagowy),
• kwasy organiczne (m.in. kwas foliowy).

Dzięki takiemu składowi orzechy włoskie wykazują liczne właściwości lecznicze, m.in. przeciwzapalne i wzmacniające, a za sprawą antyoksydantów również przeciwnowotworowe. Z tego względu ich spożywanie poleca się przede wszystkim osobom osłabionym, cierpiącym na choroby nerek, anemię, cukrzycę, nadciśnienie i zaburzenia pracy układu pokarmowego (niestrawność).

Zastosowanie liści, skóry owocu i kory orzecha włoskiego

Poza owocami oraz produkowanym z nich olejem, duże znaczenie mają też inne części rośliny. Liście, zielone skórki owocu i kora, to cenny surowiec leczniczy, wykorzystywany zarówno w medycynie naturalnej jak i w kosmetyce. Wykonane z nich odwary, wyciągi, nalewki i kremy, mają działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybiczne. Odwary i wyciągi mogą być stosowane do płukania jamy ustnej w stanach zapalnych gardła lub jako okłady przy niektórych chorobach skóry (np. egzema, opryszczka, łuszczyca, grzybica, liszaj). Nalewki mają zastosowanie przy niestrawności i nieżytach układu pokarmowego, natomiast kremy cieszą się dużym zainteresowaniem w kosmetyce, gdyż mają działanie samoopalające i nadają skórze złocistobrązowy odcień.

Maciej Aleksandrowicz