Od 1974 r. pracuje w Katedrze Entomologii Stosowanej SGGW i zajmuje się szkodnikami, ich życiem i metodami zwalczania. Preferuje metody biologiczne, mechaniczne, fizyczne, biotechniczne, a stosowanie chemicznych środków ochrony roślin uważa za ostateczność w najbliższym otoczeniu człowieka.
Może to być bakteryjna choroba wywoływana przez Pseudomonas syringae. Zakażane są najczęściej młode pędy w okresie wiosennym i wtedy najmłodsze przyrosty pokrywają się nekrotycznymi plamami brunatnej barwy, które z czasem pokrywają całe pędy. Plamy na liściach na początku są one oliwkowozielone, później stają się brunatne z charakterystycznym żółtym halo wokół brzegów. Następnie plamy powiększają się zmieniając barwę na czarną. Przy dużym nasileniu blaszki liściowe ulegają zniekształceniu i szybko zamierają. Porażone pąki kwiatowe nie rozwijają się wcale lub czernieją i zasychają wkrótce po rozpoczęciu wzrostu. Jeśli infekcji ulegną kwiaty, płatki szybko się kurczą, zmieniają barwę na czarną i też zasychają. Bakteria zimuje na resztkach porażonych roślin oraz na pograniczu tkanki żywej i martwej wokół zmienionych chorobowo miejsc na żywych krzewach. Infekcja zachodzi za sprawą wycieków bakteryjnych, które są roznoszone z wiatrem, przez wodę lub zwierzęta nawet na duże odległości. Patogen wnika do roślin przez zranienia lub naturalne otwory w skórce. Należy usuwać i niszczyć rośliny z widocznymi objawami chorobowymi. Dokładne grabienie i palenie resztek roślinnych pochodzących z porażonych egzemplarzy. Zabiegi opryskiwania roślin należy przeprowadzić kilkakrotnie po wystąpieniu pierwszych objawów, środkiem Biosept 033 SL, lub preparatem miedziowym, np. Miedzian 50 WP.
Inne porady tego eksperta
