Pomysł na zakątek w ogrodzie: wielobarwna rabata
Tę rabatę tworzą kwitnące byliny oraz krzewy ułożone w klasyczny sposób – z tyłu rośliny wyższe, z przodu niższe, a w tle przycięty cisowy żywopłot.
Byliny na rabacie posadzono w dość dużych grupach, co znacznie ułatwia ich pielęgnację. Uwagę przyciągają przede wszystkim łubiny. Są piękne, ale gdy przekwitną, tracą urodę i trzeba je przyciąć (choć część można zostawić, bo łatwo się rozsiewają). Dlatego warto między nimi posadzić rośliny, które zakwitają później. Podobnie ma się rzecz z czosnkami. Duże znaczenie dla kompozycji mają krzewy o ozdobnych liściach. Sprawiają, że rabata jest dekoracyjna także wtedy, gdy nie wypełnia jej morze kwiatów.
Projektując rabatę bylinową, powinniśmy tak dobierać rośliny, żeby obok siebie znalazły się te o podobnych wymaganiach. Lepiej nie sadźmy roślin ekspansywnych obok wolno rosnących, ponieważ albo je zdominują i zagłuszą, albo utrzymanie równowagi na rabacie będzie wymagało sporo wysiłku (systematyczne usuwanie nadmiernie rosnących). Wybierając rośliny, weźmy też pod uwagę to, z jakiego siedliska pochodzą. Gatunki roślin posadzone w miejscu możliwie najbardziej przypominającym ich naturalne środowisko są bardziej dorodne i zdrowe. Wymagają też mniej pielęgnacji, bo uprawiane w warunkach, które lubią – zwykle same świetnie sobie radzą.
Pielęgnacja rabaty bylinowej wymaga nieco zaangażowania – podpierania obciążonych kwiatami pędów (peonie, ostróżki), usuwania nieładnych przekwitłych kwiatów, przycinania całych roślin (niektóre, na przykład ostróżki, ponownie zakwitają). Trzeba też pamiętać, że byliny z biegiem lat gorzej rosną i słabiej kwitną. Wtedy należy je odmłodzić – wykopać, podzielić i ponownie posadzić w ogrodzie. Poza tym dochodzą rutynowe czynności, jak zasilanie nawozami, podlewanie (lepiej rzadziej, a większą dawką wody) i odchwaszczanie (uciążliwe tylko w pierwszych latach, potem gdy rośliny ogrodowe się rozrosną i zasłonią ziemię, chwasty będą się pojawiały sporadycznie).
