Moc przyłączeniowa i zużycie energii - jak oszacować?
Moc przyłączeniowa i zużycie energii to dane, które trzeba podać, kiedy wypełnia się wniosek o przyłączenie do sieci nowo budowanego domu. Wyjaśnimy, jak obliczyć moc przyłączeniową.
Jeśli chce się mieć energię elektryczną w dostatecznej, potrzebnej w domu ilości, niezależnie od pory dnia i warunków atmosferycznych oraz innych ograniczeń (na przykład braku paliwa do agregatu prądotwórczego), trzeba ją pobierać z sieci energetycznej będącej własnością działającego w okolicy zakładu energetycznego. Część energii można, a nawet należy – jeśli tylko pozwalają na to warunki techniczne – wytwarzać na własną rękę w indywidualnych instalacjach (fotowoltaicznych albo wiatrowych), ale zdanie się w stu procentach na takie rozwiązania jest niezwykle trudne do zrealizowania z technicznego i ekonomicznego punktu widzenia.
Wartość mocy przyłączeniowej jest podstawą do określenia przez przedsiębiorstwo możliwości przyłączenia posesji do sieci elektroenergetycznej.
Wielkość zużycia energii elektrycznej jest niezbędna do ustalenia wysokości opłaty za przyłączenie. Przedsiębiorstwo nalicza ją według ustalonego przez siebie taryfikatora.
Co to jest moc przyłączeniowa
Moc przyłączeniowa zależy od liczby i rodzaju urządzeń elektrycznych, które mają być zainstalowane w domu, oraz liczby domowników, którzy będą z nich na co dzień korzystać. Jeżeli mamy odpowiednią dokumentację projektową, powinna ona zawierać bilans mocy.
Jeśli nie ma bilansu mocy, można go sporządzić samodzielnie przez zsumowanie mocy znamionowej wszystkich przewidywanych do zainstalowania w domu odbiorników. Będzie to tak zwana moc zainstalowana.
Jak obliczyć moc przyłączeniową
Moc przyłączeniową uzyskamy, mnożąc moc zainstalowaną przez średni współczynnik jednoczesności. Dla przeciętnego budynku jednorodzinnego ma on wartość 0,6.
W domach jednorodzinnych średniej wielkości ze standardowym wyposażeniem zwykle wystarczy moc przyłączeniowa 10 kW, w domach z kuchenką elektryczną albo ogrzewaniem elektrycznym, potrzeba odpowiednio 15 i 30 kW.
Jeśli celowo albo przypadkowo zaniżymy we wniosku moc przyłączeniową, opłata za przyłączenie będzie niższa, ale moc dostarczana przez zakład energetyczny może się w praktyce okazać niewystarczająca do pokrycia potrzeb. Z kolei zawyżenie mocy przyłączeniowej na wszelki wypadek niepotrzebnie zwiększy koszt przyłączenia do sieci energetycznej.
Moc przyłącza tymczasowego na czas budowy to przeważnie 5-8 kW.
Zużycie energii w domu
Przewidywane roczne zużycie energii wynosi:
- w domu bez kuchenki elektrycznej i bez ogrzewania elektrycznego - mniej więcej 3500 kWh,
- w domu, który ma kuchenkę elektryczną – 4000 kWh,
- w domach ogrzewanych elektrycznymi piecami akumulacyjnymi – nawet 25 000 kWh.
Zużycie energii elektrycznej jest wprost proporcjonalne do wielkości domu i ściśle związane z liczbą osób, które w nim na co dzień przebywają.
Jednoosobowe gospodarstwo domowe zużywa średnio od mniej więcej 800 do blisko 1600 kWh, a czteroosobowe – od około 1400 do mniej więcej 4700 kWh. Rozpiętość jest znaczna, ponieważ zależy od sposobu korzystania z prądu oraz energochłonności zainstalowanych w domu urządzeń AGD i RTV.
Ile prądu zużywa lodówka:
- Lodówka klasy A - zużywa 340-280 kWh,
- lodówka klasy A+ – 280-250 kWh,
- modele lodówek zaliczane do klasy A+++ – 210-170 kWh.
Przeczytaj też:
Podobnie jest z pralkami, których zużycie wynosi od 280-230 kWh, gdy mają klasę A, do mniej niż 190 kWh, kiedy A+++. W przypadku zmywarek jest to odpowiednio od 320-280 kWh w klasie A do poniżej 240 kWh w klasie A+++, a telewizorów od mniej więcej 75 kWh (A+) do niespełna 40 kWh (A+++).
Wysokość rachunków za energię elektryczną zależy od jakości (energochłonności) urządzeń i instalacji elektrycznych zamontowanych w domu oraz sposobu korzystania z nich, a czasem jeszcze od sposobu rozliczania z zakładem energetycznym.
Aby zużywać mniej energii elektrycznej, trzeba wyposażyć dom w urządzenia o wyższej klasie energetycznej i korzystać z nich w sposób przemyślany.
Jak płacić mniej za prąd
Wysokość rachunków za energię elektryczną zależy od jakości (energochłonności) urządzeń i instalacji elektrycznych zamontowanych w domu oraz sposobu korzystania z nich, a czasem jeszcze od sposobu rozliczania z zakładem energetycznym. Dla niektórych odbiorców, na przykład takich, którzy korzystają z elektrycznego ogrzewania akumulacyjnego, bardziej korzystne od standardowego sposobu (zwykły licznik, grupa taryfowa całodobowa – G11) może być rozliczanie zużycia według licznika dwutaryfowego (grupa taryfowa G12). Licznik dwutaryfowy mierzy ilość energii zużywanej w dwóch strefach czasowych (dziennej oraz nocnej), w których cena energii jest różna. W strefie nocnej licznika dwutaryfowego (zwykle w godzinach od 13.00 do 15.00 oraz od 22.00 do 6.00) energia jest o mniej więcej 50% tańsza od mierzonej przez liczniki jednotaryfowe, ale w pozostałych godzinach (6.00-13.00 i 15.00-22.00) jest o kilkanaście procent droższa. Pomiar dotyczy energii zużywanej przez wszystkie odbiorniki, niezależnie od ich przeznaczenia, więc jeśli chce się korzystać z takiego sposobu rozliczenia, trzeba to dobrze rozważyć, a często także dostosować sposób korzystania z urządzeń zasilanych prądem (na przykład pralkę i zmywarkę uruchamiać tylko w godzinach nocnych etc.)
