Nawiewniki okienne rodzaje - sterowane ręcznie, higrosterowane, termostatyczne
Nawiewniki okienne sterowane ręcznie, higrosterowane, czy termostatyczne pozwalają na kontrolowany napływ powietrza do wnętrza budynku. Jakie są rodzaje nawiewników i jak działają.
Większość domów jedno- i wielorodzinnych w Polsce wyposażona jest w kanały wentylacji naturalnej, zwanej wentylacją grawitacyjną. Zakłada się swobodny napływ powietrza do wnętrza budynku, możliwy dzięki szczelinom w oknach i drzwiach zewnętrznych oraz nieszczelnościom w ścianach.
Taki sposób doprowadzenia powietrza sprawdzał się, do czasu, gdy w domach zaczęto montować nowoczesne okna wyposażone w uszczelki i udoskonalono technologie budowy ścian w sposób, który uniemożliwia infiltrację. Dzisiaj powszechny stał się problem nadmiernie uszczelnionych domów, a co za tym idzie - problemów z wentylacją.
Producenci okien zaczęli stosować różne rozwiązania mające poprawić napływ powietrza do budynków jednak bez większych rezultatów. Producenci okuć, oferowali możliwość rozszczelnienia, czyli tak zwanej mikrowentylacji. To rozwiązanie ma jednak zasadniczą wadę. Powietrze może się bowiem dostawać do budynku tylko pod warunkiem świadomej ingerencji domowników, którzy muszą samodzielnie rozszczelnić okna. Wreszcie znaleziono rozwiązanie zapewniające doprowadzenie odpowiednią ilość powietrza niezbędną do sprawnego wentylowania budynku - nawiewniki.
Nawiewniki okienne jak działają
Nawiewnik okienny to proste w budowie urządzenie służące do doprowadzania świeżego powietrza z zewnątrz budynku do poszczególnych jego pomieszczeń. Większość nawiewników instaluje się w oknach i dzięki nim infiltracja powietrza następuje nawet wówczas, gdy skrzydła pozostają szczelnie zamknięte. Nawiewniki są instalowane zarówno w typowych oknach UR, jak i w tarasowych oknach przesuwnych. Wówczas to infiltracja powietrza odbywa się przez specjalnie ukształtowane otwory w ich ramach. Nawiewnik okienny działa jednokierunkowo, nie odprowadza na zewnątrz zużytego powietrza. To zadanie kominów wentylacyjnych. Przez nie – metodą samoczynną, czyli grawitacyjną, lub w sposób mechanicznie wymuszony – usuwane jest zużyte powietrze.
Nawiewniki zależnie od budowy mogą mieć stały lub regulowany przekrój, a więc zapewniać stałą albo zmienną wymianę powietrza. W nawiewnikach o stałym przekroju przepływ powietrza nie zależy od zapotrzebowania na powietrze do wentylacji, a jedynie od różnicy ciśnienia na zewnątrz i wewnątrz pomieszczenia, czyli od zmieniających się warunków atmosferycznych. Niektóre nawiewniki tego typu są wyposażone w przepustnicę, którą można zamknąć, aby radykalnie ograniczyć przepływ powietrza. Nawiewniki o regulowanym przepływie powietrza pozwalają dostosować intensywność nawiewu do potrzeb. Umożliwiają na przykład ograniczenie napływu powietrza wentylacyjnego do pomieszczenia, gdy czasowo emisja zanieczyszczeń jest mniejsza.
Nawiewniki okienne sterowane ręcznie
Wielkość przepływu powietrza przez nawiewniki może być regulowana ręcznie lub automatycznie. Nawiewniki montuje się przeważnie w fabryce i kupuje je wraz z oknem. Można także zlecić uzupełnienie okna w nawiewnik fachowcom. Do wyboru mamy różne rodzaje nawiewników.
W nawiewnikach okiennych z ręczną regulacją specjalną przesłonę ustawia się w wybranej pozycji. Zazwyczaj jest ich kilka do wyboru. Wydajność takich nawiewników zależy więc od świadomego działania użytkownika, a także od różnicy ciśnienia na zewnątrz i wewnątrz pomieszczenia. Regulacja automatyczna uniezależnia działanie nawiewników od ingerencji użytkownika. Jest więc najlepszym sposobem na zapewnienie właściwej wentylacji pomieszczeń. Konstrukcja nawiewników automatycznych umożliwia płynną zmianę ich przekroju. W dostępnych na rynku nawiewnikach przekrój ten zmienia się pod wpływem różnicy ciśnienia na zewnątrz i wewnątrz pomieszczenia albo wilgotności względnej powietrza w pomieszczeniu, rzadziej pod wpływem temperatury zewnętrznej.
Nawiewniki okienne higrosterowane
Nawiewniki okienne sterowane różnicą ciśnienia przymykają się samoczynnie, gdy różnica ta rośnie, przez co ograniczają nadmierny przepływ powietrza. Obecnie to najpopularniejsze nawiewniki okienne. Same dozują świeże powietrze. Mają wewnątrz prosty czujnik poziomu wilgotności. Gdy ta się zwiększa, nawiewnik wpuszcza więcej powietrza, gdy robi się sucho – minimalizuje jego dopływ. Mechanizm jest tak skonstruowany, że korzystając z pokrętła, można zamknąć wloty lub ustawić je w pozycji maksymalnego otwarcia, wyłączając działanie czujnika. Nigdy jednak nie zablokuje się całkowicie przepływu powietrza przez taki czy inny nawiewnik.
Gdy wilgotność względna nie przekracza 35%, szczelina w nawiewniku jest minimalna, gdy wzrasta od 35 do 70%, wielkość otworu nawiewnego stopniowo się zwiększa. Po przekroczeniu górnej granicy (70%) nawiewnik otwiera się maksymalnie.
Nawiewnik higrosterowany pozwala automatycznie dostosować wielkość strumienia wentylacyjnego do stężenia najpowszechniejszego zanieczyszczenia powietrza, jakim jest wilgoć. Dzięki temu wymiana powietrza intensyfikuje się w tych pomieszczeniach, w których powstaje najwięcej wilgoci, na przykład nocą w sypialniach.
Nawiewniki okienne ciśnieniowe
Nawiewniki okienne ciśnieniowe regulują dopływ powietrza na skutek wykrycia różnic ciśnienia między zewnętrzną a wewnętrzną stroną okna. Strumień powietrza nie zmienia się przy tym w zależności od siły wiatru albo temperatury.
Nawiewniki okienne dwusystemowe
Nawiewniki okienne dwusystemowe stanowią połączenie w jednym modelu mechanizmu ciśnieniowego i higrosterowanego.
Nawiewniki okienne termostatyczne
Nawiewniki termostatyczne działają w ten sposób, że dopływ powietrza reguluje tu czujnik temperatury, zwiększający przepływ, gdy ta rośnie, i zmniejszający, gdy słupek rtęci opada.
W budynkach, w których będą przebywać osoby cierpiące na schorzenia dróg oddechowych lub alergicy, warto zainstalować okna z nawiewnikami wyposażonymi w dobrej jakości, ponadstandardowe wymienne filtry, które potrafią powstrzymywać pyłki roślin, pyły i kurz, ale również wszędobylski smog. Do zatrzymywania pyłków i kurzu wystarczą filtry zatrzymujące drobinki rzędu 2,5-10 μm. Ze smogiem radzą sobie te, które stanowią barierę dla cząsteczek do 0,5 μm.
Pamiętajmy, że nawiewniki nie zawsze są wskazane. Trzeba z nich zrezygnować, jeśli w budynku przewidziano rozprowadzenie instalacji wentylacyjnej wyposażonej w rekuperator, czyli urządzenie odzyskujące ciepło z powietrza przed jego usunięciem poza budynek. Nawiewniki nie są też potrzebne wtedy, gdy w budynku działać będzie system wentylacji wywiewno-nawiewnej, który jest wyposażony w urządzenia pobierające świeże powietrze z zewnątrz obiektu.
Autor: Aereco
Przepływ powietrza przez nawiewnik zamontowany w oknie z tworzywa
Miejsce i montaż nawiewników
Nawiewniki montuje się najczęściej w oknach – w ich górnej części. Można je zainstalować także w roletach zewnętrznych lub w górnej części ścian zewnętrznych.
Umieszczenie nawiewnika na zalecanej wysokości – powyżej 2 m od posadzki – jest uzasadnione potrzebą zapewnienia komfortu użytkownikom. W ogrzewanym pomieszczeniu powietrze na tej wysokości jest na tyle ciepłe, że zimne, dostające się z zewnątrz, ogrzewa się od niego i nie powoduje przeciągów.
W oknie nawiewnik może być zamontowany między górną krawędzią szyby zespolonej a ramiakiem skrzydła. Trudno więc zainstalować go w oknie już wbudowanym, gdyż konieczna jest wymiana szyby na odpowiednio mniejszą. Takie nawiewniki powinien więc montować producent okien. Należy także pamiętać, że tak umieszczony nawiewnik zmniejsza wielkość przeszklenia. Wygodniej jest zamontować nawiewnik w profilu skrzydła lub ościeżnicy.
Nawiewniki można z powodzeniem instalować zarówno w oknach drewnianych, oknach z tworzywa, jak i oknach aluminiowych, pod warunkiem że zezwala na to ich aprobata techniczna. Trzeba w tym celu wykonać otwór w profilu okna, przykręcić nawiewnik i założyć osłony – wszystko zgodnie z zaleceniami producenta. Innym rozwiązaniem jest zakup okna z zainstalowanym nawiewnikiem.
