Różne systemy grzewcze - różne formalności
Różne systemy grzewcze wymagają załatwienia różnych formalności. Instalacje grzewcze zawsze powinno się robić według projektu sporządzonego przez osobę z wymaganymi przez urzędy uprawnieniami. Porównujemy formalności związane z instalacją ogrzewania gazowego, elektrycznego i olejowego.
Projekt instalacji c.o.
Jeśli kupimy gotowy projekt domu, otrzymamy go wraz z projektem ogrzewania domu, kiedy jednak zamawiamy indywidualny, sami musimy się zatroszczyć o projekt instalacji c.o. W zależności od wybranego rodzaju ogrzewania czeka nas także załatwienie różnych formalności w urzędach.
Zgodnie z rozporządzeniem ministra infrastruktury w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego zarówno instalacje elektryczne, jak i instalacje gazowe, grzewcze i inne umożliwiające użytkowanie obiektu budowlanego zgodnie z przeznaczeniem powinny się znaleźć w projekcie architektoniczno-budowlanym domu. Zatem niezależnie od tego, czym chcemy ogrzewać dom, musimy mieć projekt instalacji grzewczej wykonany przez specjalistę i podpisany przez osobę mającą uprawnienia do projektowania instalacji sanitarnych (kotłownia na gaz lub olej), gazowych (instalacja zbiornikowa i przyłącze gazu) i elektrycznych (instalacja zasilająca ogrzewanie elektryczne).
Ogrzewanie olejowe i gazowe
Aby korzystać z ogrzewania gazowego lub olejowego, trzeba zbudować instalację grzewczą, kotłownię oraz instalację zbiornikową.
Zbiorniki na olej opałowy montuje się zwykle w domu, w kotłowni lub sąsiadującym z nią pomieszczeniu. Są one traktowane przez instalatorów jako wyposażenie kotłowni (czasem można je nawet kupić w zestawie z kotłem olejowym). Projekt instalacji zbiornikowej stanowi integralną część projektu kotłowni. Nie trzeba zdobywać dodatkowych pozwoleń na magazynowanie oleju opałowego czy korzystanie z niego.
Korzystanie z gazu płynnego wymaga więcej zachodu. Zbiornik na gaz ustawia się obok domu – na działce lub pod ziemią. Wraz z przewodem, którym gaz będzie dopływał do budynku (przyłączem), jest traktowany jako osobna instalacja wykonywana niezależnie od instalacji znajdujących się wewnątrz domu, często przez inną ekipę. Wynika to między innymi z tego, że mało kto decyduje się na zakup zbiornika na własność. Znacznie popularniejsza jest dzierżawa lub wypożyczenie go od dystrybutorów gazu płynnego. Dzięki temu unika się konieczności zainwestowania na początku dużej kwoty w drogą instalację.
Po podpisaniu umowy z dostawcą gazu ten zleci uprawnionej osobie wykonanie projektu instalacji zbiornikowej, dostarczy nam zbiornik, podłączy go do instalacji wewnętrznej w budynku, zapewni fachowy nadzór nad wykonaniem prac i zorganizuje stosowne odbiory. W zależności od warunków oferty będziemy musieli pokryć jedynie pewną część kosztów instalacji, resztę weźmie na siebie dystrybutor gazu. Wówczas musimy się także zobowiązać do ponoszenia kosztów dzierżawy i eksploatacji zbiornika oraz do tego, że w zamian za niską cenę instalacji zbiornikowej zamówimy określoną ilość gazu u właściciela zbiornika, którym cały czas pozostaje dostarczająca go firma. Jeśli zechcemy zrezygnować z kupowania od niej gazu w okresie obowiązywania umowy, będziemy musieli zapłacić karę na pokrycie kosztów instalacji zbiornika.
Z formalności, których musimy dopełnić jako właściciele działki, pozostaje zgłoszenie w starostwie powiatowym budowy instalacji zbiornikowej (na zainstalowanie zbiornika o pojemności większej niż 7 m³ potrzebne jest już pozwolenie na budowę, ale typowe zbiorniki do domowych instalacji grzewczych, o mocy mniejszej niż 50 kW, mają pojemność zaledwie 2,7 m³). Gdy dla obszaru, na którym ma stanąć zbiornik, istnieje aktualny plan zagospodarowania przestrzennego, trzeba jeszcze uzyskać z urzędu gminy warunki zabudowy zbiornika i przyłącza gazowego. W tym celu należy złożyć wniosek wraz z mapą geodezyjną do celów informacyjnych, z naniesioną lokalizacją zbiornika. Dopiero na podstawie uzyskanych warunków zabudowy można wykonać projekt instalacji, który trzeba dołączyć do zgłoszenia budowlanego. Jeśli w ciągu 30 dni od daty zgłoszenia nie otrzymamy decyzji administracyjnej o jego odrzuceniu, możemy przystąpić do prac.
Ogrzewanie elektryczne
Aby korzystać z energii elektrycznej, trzeba zawrzeć umowę z zakładem energetycznym. Umowę podpisujemy oczywiście niezależnie od tego, czy chcemy mieć ogrzewanie elektryczne, czy nie (bez prądu nie da się w dzisiejszych czasach normalnie żyć), ale w przypadku ogrzewania jest potrzebny przydział większej mocy. We wniosku zgłoszeniowym składanym w biurze obsługi klienta rejonu energetycznego należy określić moc przyłączeniową, przewidywane roczne zużycie energii i przewidywany termin, kiedy energia zacznie być pobierana.
Do wniosku dołącza się dokument potwierdzający posiadanie przez wnioskodawcę tytułu prawnego do korzystania z obiektu, w którym będą używane urządzenia lub instalacje elektryczne (bądź oświadczenie o dostarczeniu takiego dokumentu przed podpisaniem umowy o przyłączenie), oraz plan zabudowy lub szkic sytuacyjny określający usytuowanie przyłączanego obiektu względem istniejącej sieci i sąsiednich obiektów.
Po rozpatrzeniu wniosku zakład energetyczny wydaje warunki przyłączenia do sieci oraz projekt umowy określający termin realizacji przyłączenia, wysokość opłat i warunki udostępnienia nieruchomości w celu wykonania przyłączenia. Rozpoczęcie prac projektowych i montażowych następuje po podpisaniu umowy.
Wszyscy użytkownicy przyłączani do sieci rozdzielczej o napięciu nie wyższym niż 1 kV i mocy przyłączeniowej nie większej niż 40 kW, a więc wystarczającej także do ogrzewania przeciętnej wielkości domu jednorodzinnego, są zaliczani do tej samej grupy odbiorców. Tak więc niezależnie od tego, czy będzie się ogrzewać dom prądem, czy nie, można korzystać z tej samej taryfy opłat. Problemem może być jedynie duża moc przyłączeniowa niezbędna do zamontowania ogrzewania elektrycznego. Może się okazać, że nie ma możliwości technicznych, by zakład energetyczny nam ją zapewnił. Wszelkie sprawy związanez przyłączeniem obiektu do sieci elektroenergetycznej reguluje ustawa z 10 kwietnia 1997r.
Prawo Energetyczne (Dz.U. nr 54, poz. 348 z późn. zm.), a precyzuje rozporządzenie ministra gospodarki z 25 września 2000 roku w sprawie szczegółowych warunków przyłączenia podmiotów do sieci elektroenergetycznych, obrotu energią elektryczną, świadczenia usług przesyłowych, ruchu sieciowego i eksploatacji sieci oraz standardów jakościowych obsługi odbiorców (Dz.U. nr 85, poz. 957).
Autor: archiwum muratordom
Kotłownia olejowa jest traktowana jako całość ze zbiornikami i instalacją do transportu oleju. By móc z niej korzystać, wystarczy jeden projekt budowlany.
Autor: archiwum muratordom
Kotłownia olejowa jest traktowana jako całość ze zbiornikami i instalacją do transportu oleju. By móc z niej korzystać, wystarczy jeden projekt budowlany.
