Polubić odkurzanie
Atuty odkurzacza centralnego najlepiej można docenić w domach piętrowych lub bardzo rozległych. Nie trzeba wnosić go po schodach ani ciągnąć za sobą przez wszystkie pomieszczenia. Ale to nie jedyne jego zalety.
Autor: archiwum muratordom
Instalacja centralnego odkurzania składa się z jednostki centralnej umieszczonej zazwyczaj w piwnicy, garażu lub pomieszczeniu gospodarczym, rur poprowadzonych w bruzdach ściennych lub pod podłogą oraz gniazd ssących, zwykle nie więcej niż dwóch na kondygnacji.
Centralne zasysanie
Jednostka centralna ma zwykle kształt walca, wewnątrz którego znajdują się silnik z turbiną, filtr (filtry) oraz zbiornik na kurz. Jednostki centralne różnią się wielkością, mocą, rozwiązaniami konstrukcyjnymi, sposobem filtracji powietrza i oczywiście ceną. Mogą być kompaktowe lub podzielone na części – typu split. W jednostkach typu split silnik jest oddzielony od separatora zanieczyszczeń i może być zamontowany gdzie indziej. Jednostkę centralną umieszcza się zwykle w pomieszczeniu gospodarczym, garażu lub innym suchym i przewiewnym miejscu, najlepiej z dala od pomieszczeń mieszkalnych, aby odgłosy jej pracy nie były dokuczliwe. W pobliżu musi się znajdować gniazdo instalacji elektrycznej. Do zawieszenia na ścianie służą specjalne wieszaki sprzedawane w komplecie z urządzeniem.
Silnik. W odkurzaczach centralnych silniki są znacznie większe niż w przenośnych (do 3 kW) i mają lepsze parametry pracy. W większości obieg brudnego powietrza jest oddzielony od obiegu powietrza do chłodzenia części elektrycznej silnika.
Filtry. Mogą mieć postać papierowego lub tkaninowego worka. Papierowe są jednorazowe, tkaninowe po wytrzepaniu lub upraniu mogą być używane wielokrotnie. W jednostkach odkurzaczy centralnych częściej stosuje się jednak separatory cykloniczne (odśrodkowe). Drobiny kurzu są w nich wypychane z wirującego powietrza przez siłę odśrodkową i gromadzą się w specjalnym zbiorniku, który trzeba od czasu do czasu opróżniać. Niezależnie od stopnia napełnienia separatora zanieczyszczeniami odkurzacz pracuje z jednakową efektywnością. W celu poprawienia jakości oczyszczania powietrza z kurzu oprócz separatora w odkurzaczu można dodatkowo zamontować filtry papierowe, piankowe, elektrostatyczne albo z materiału antystatycznego.
Zbiorniki na kurz i śmieci. Ich pojemność w zależności od modelu jednostki centralnej wynosi od 12 do 40 l. Ze względów higienicznych najlepiej opróżniać je nie rzadziej niż co cztery miesiące, nawet jeśli nie są jeszcze całkiem zapełnione. Stopień napełnienia pojemnika nie zmniejsza siły ssania. Do niektórych pojemników na kurz można wkładać zwykłe, jednorazowe worki foliowe.
Wyższość centralnego nad tradycyjnym
- Wygodniejsze sprzątanie. Gdy w domu jest centralny odkurzacz, nie trzeba go ciągnąć za sobą czy wnosić na piętra. Na zewnątrz nie ma też kabla elektrycznego, który podczas sprzątania odkurzaczem tradycyjnym często się skręca i plącze pod nogami. Wystarczy włożyć wąż do gniazda i można odkurzać.
- Czystsze powietrze w sprzątanym pomieszczeniu. Siła ssania odkurzacza centralnego jest większa niż tradycyjnego, dzięki czemu zanieczyszczenia są skuteczniej zbierane z czyszczonych powierzchni. To ważna zaleta dla alergików. Nie jedyna. Powietrze z kurzem wciągane do instalacji po przejściu przez filtr w odkurzaczu nie wraca do pomieszczenia, tylko jest wydmuchiwane na zewnątrz domu. Wraz z nim usuwane są też drobiny kurzu i żyjące w nich roztocza, których nie udało się zatrzymać na filtrze. W pomieszczeniu nie powstają zawirowania powietrza wzbudzające drobiny kurzu, które w nim jeszcze pozostały.
- Mniejszy hałas. W czasie sprzątania mimo większych obrotów silnika słychać jedynie niewielki szum, ponieważ jednostkę centralną – odpowiednik korpusu odkurzacza tradycyjnego – umieszcza się zwykle w osobnym pomieszczeniu.
System z tworzywa
Instalację, która łączy jednostkę centralną z gniazdami ssącymi, wykonuje się ze sztywnych rur z antystatycznego tworzywa (PCW z dodatkami neutralizującymi działanie ładunków elektrostatycznych przyciągających kurz). Rury przeznaczone do centralnego odkurzania są wewnątrz gładkie, a prędkość przepływu powietrza na tyle duża, że w prawidłowo eksploatowanej instalacji nie trzeba się obawiać osadzania zanieczyszczeń na ściankach. Należy jednak uważać, aby podczas sprzątania nie wciągać do instalacji drobnych przedmiotów, które mogłyby w niej utknąć. Dla większej pewności tuż za gniazdem ssącym montuje się kolana lub trójniki 90°, w których zbyt duże zanieczyszczenia będą się zatrzymywać i skąd stosunkowo łatwo będzie można je usunąć. Jeśli gniazdo jest zamocowane poniżej poziomego przewodu, lepiej je podłączyć z boku lub za pomocą syfonu, aby po otwarciu nie wysypywały się z niego zanieczyszczenia.
Wylot na zewnątrz
Ten odcinek instalacji znajdujący się za jednostką centralną, odprowadzający przefiltrowane powietrze do wyrzutni (zwanej też gniazdem wylotowym) i przez nią na zewnątrz domu nie powinien być dłuższy niż 6 m. Niektórzy producenci zalecają, by był jeszcze krótszy. Jeżeli nie da się zachować takiej długości, bezpieczniej jest zwiększyć średnicę rury. Wydostawaniu się strumienia powietrza z jednostki centralnej towarzyszy hałas, który może być uciążliwy (na przykład dla sąsiadów), jeśli wyrzutnia zostanie nieodpowiednio zlokalizowana. Powinno się ją umieścić 15-40 cm nad poziomem terenu, aby powietrze nie uderzało o ziemię zbyt gwałtownie. Na rurze wydechowej dobrze jest także zamontować tłumik, który zmniejszy hałas do bezpiecznego poziomu. Wyrzutnia często ma klapkę zamykającą instalację i chroniącą ją na przykład przed gryzoniami.
Gniazda na rurę
Trzeba ich zamontować tyle i w takich miejscach, żeby po podłączeniu węża dało się dotrzeć do każdego zakamarka. Gdy będzie ich za dużo, wzrosną koszty instalacji, a gdy za mało – wąż będzie musiał być bardzo długi i sprzątanie stanie się mniej wygodne. Gniazda umieszcza się zwykle w centralnej części domu, w miejscach nieosłoniętych przez meble. Często jest to korytarz. Bezpiecznie jest zamontować je przy futrynie (futrynach) drzwi. Każde powinno obsługiwać od 50 do 100 m2 powierzchni. W niewielkim domu wystarczy zatem jedno na kondygnacji. Warto też zaplanować osobne w garażu i specjalne – zwane automatyczną szufelką – w kuchni. Zwykle instaluje się dwa-cztery gniazda w całym domu. Zależnie od rodzaju gniazda włączenie centralnego odkurzacza może następować bezpośrednio po włożeniu do niego końcówki węża lub dopiero po włączeniu przełącznika na uchwycie węża. Węże z przełącznikiem są wygodniejsze w użyciu (można wyłączyć odkurzacz, nie wyjmując węża z gniazda), ale droższe. W obu przypadkach do każdego gniazda musi być doprowadzony kabel elektryczny. Można uniknąć układania kabli wzdłuż przewodów, jeśli wybierze się odkurzacz z tak zwanym systemem Push & Pull, uruchamiany dzięki fali powietrza wytworzonej przez złożenie
