Typy baterii łazienkowych
Aby wygodnie było korzystać z baterii, nie może być ona umieszczona ani za nisko, ani za wysoko nad wanną czy umywalką.
Autor: Sławomir Frąckowiak
Baterie naścienne
Mocuje się je na ścianie bezpośrednio do przewodów wody ciepłej i zimnej nad wanną czy umywalką. Aby wygodnie było korzystać z baterii, nie może być ona umieszczona ani za nisko, ani za wysoko nad wanną czy umywalką. Ogólnie przyjęte wysokości zamontowania baterii przedstawia rysunek.
Baterię naścienną przymocowuje się za pomocą nakrętek i uszczelek pierścieniowych. Rozstaw podłączeń do wody ciepłej i zimnej w baterii to najczęściej 15 cm. Dopuszczalne odchylenie od tej wartości to maksymalnie 2 cm. Jeśli będzie większe, baterii nie da się zamontować. Połączenie maskuje się rozetami w kolorze baterii.
Baterie stojące
Baterie stojące (zwane sztorcowymi) umieszcza się w otworach wykonanych w umywalce czy wannie. Otwory mają zwykle średnice 28–35 mm. Najpowszechniejsze są baterie jednootworowe (mocowane w jednym otworze) i dwuotworowe (mocowane w dwóch otworach). W wielu ekskluzywnych liniach wzorniczych baterii do łazienek są też baterie trzy- i czterootworowe.
Te, które przeznaczone są do zamontowania nad umywalkami, mają oddzielnie wylewkę i dwa pokrętła do wody. Wannowe natomiast mają oddzielnie wylewkę, rączkę prysznicową i jedno lub dwa pokrętła do wody.
Autor: archiwum muratordom
Na ścianie nad umywalką i nad wanną.
Baterie dwuuchwytowe
Najbardziej znanym typem baterii są baterie dwuuchwytowe (z dwoma kurkami).
Za pomocą pokręteł ciepłej i zimnej wody reguluje się temperaturę wypływającego strumienia. Ustawianie odpowiedniej temperatury może trwać nawet kilka minut, a w tym czasie niewykorzystana woda spływa do kanalizacji. W instalacji wodnej, niezależnie od tego, czy wodę podgrzewa się centralnie (w miejskiej sieci ciepłowniczej), czy lokalnie (w kotle lub termie), często występują różnice w temperaturze i ciśnieniu wody. Utrudnia to jeszcze bardziej wyregulowanie temperatury. Wszystkie połączenia między elementami baterii dwuuchwytowej są zabezpieczone przed przeciekaniem uszczelkami gumowymi lub coraz częściej – trwalszymi uszczelkami z kauczuku silikonowego. Uszczelki gumowe przy pokrętłach, na końcu wylewki i na połączeniu z instalacją wodną z czasem ulegają zniszczeniu. Trzeba więc pamiętać o ich wymianie.
Pierwszym sygnałem zużycia uszczelek jest pojawiający się w szczelinach i stykach między elementami baterii osad z kamienia. Szczególnie szybko ulegają zniszczeniu te uszczelki, które mają kontakt z ciepłą wodą. W droższych liniach wzorniczych baterie dwuuchwytowe wyposażone są w trwalsze głowice ceramiczne.
Baterie jednouchwytowe
Łatwiejsze i wygodniejsze w użytkowaniu są baterie jednouchwytowe (zwane też mieszakowymi). Pokręcając uchwytem, można jednocześnie ustawić i żądaną temperaturę, i wielkość strumienia wody.
Przesunięcie uchwytu w lewo powoduje wypływ wody cieplejszej, a w prawo – chłodniejszej. Im bardziej uchwyt wychylony jest do góry, tym większy jest strumień wody. Właściwą temperaturę wody można więc ustawić szybciej niż w bateriach dwuuchwytowych. Jest to bardzo wygodne i pozwala na zaoszczędzenie wody. W baterii jednouchwytowej najważniejsza jest głowica mieszająca. Powinna więc być szczelna i trwała. Najpopularniejsze są głowice suwakowe z płytkami ceramicznymi. Producenci udzielają kilkuletniej gwarancji na ich szczelność. Baterie z takimi głowicami są szczególnie narażone na działanie zanieczyszczeń zawartych w przepływającej wodzie (na przykład piasku czy rdzy) i powinny mieć filtr. Często jest on wbudowany w baterię, a jeśli nie, powinniśmy założyć na instalacji filtr siatkowy.
Baterie różnią się od siebie również wylewkami. Wylewki mogą mieć różne kształty i długości, mogą być ruchome lub nie. Wylewki ruchome ułatwiają utrzymanie czystości w umywalce lub wannie, ale na połączeniach między elementami ruchomymi po pewnym czasie mogą powstać przecieki. Większość obecnie produkowanych baterii ma na końcu wylewki nakręcone sitko, tak zwany perlator. Powoduje on zawirowanie i napowietrzenie wypływającej wody. Dzięki temu strumień jest bardziej intensywny i zużywa się mniej wody.
