Warzywa z ogrodu. Zakładamy własny ogród warzywny
Ogród to nie tylko piękne rośliny ozdobne. Warto w ogrodzie wygospodarować w nim miejsce i urządzić ogród warzywny i samodzielnie uprawiać warzywa. Zakładanie ogrodu warzywnego. Przygotowanie rozsady warzyw.
Autor: photos.com
Na ogród warzywny należy wybrać miejsce osłonięte od wiatru, dobrze nasłonecznione i niezbyt oddalone od domu
Na ogród warzywny należy wybrać miejsce osłonięte od wiatru, dobrze nasłonecznione i niezbyt oddalone od domu. Doskonale, jeśli będzie to fragment z żyzną ziemią. W przeciwnym wypadku musimy ją nawieźć obornikiem lub kompostem (4 kg/m2).
Jak przygotować własną rozsadę warzyw
Jako domowy rozsadnik mogą służyć kuwety lub wielodoniczki wypełnione podłożem ogrodniczym (piasek wymieszany z odkwaszonym torfem w proporcji 1:2). Podłoże pozostawmy w ciepłym pomieszczeniu, żeby się ogrzało. Nasiona wysiewamy po kilka sztuk do każdego minipojemnika lub w rządkach w odstępach kilkucentymetrowych, delikatnie przysypujemy je ziemią i regularnie podlewamy. Pojemniki ustawiamy w dobrze oświetlonym miejscu. Żeby przyspieszyć wegetację, możemy przykryć je przezroczystą folią.
W minipojemnikach powinniśmy uprawiać zwłaszcza te rośliny, które nie lubią pikowania, m.in. dyniowate. Posiejmy je pojedynczo w małych doniczkach, z których potem wysadzimy je do gruntu. Najlepsze są doniczki torfowe, bo rośliny sadzimy razem z doniczką, która pod wpływem wilgoci rozkłada się w gruncie.
Po mniej więcej dwóch tygodniach uzyskamy pierwsze siewki, które należy przerwać – pozostawiamy tylko najsilniejsze, resztę usuwamy. Dobrze rozwinięte siewki wielkości 5-6 cm, często już z pierwszymi listkami, pikujemy pojedynczo.
Rozsadę przygotowaną w domu lub szklarni musimy zahartować przed wysadzeniem do gruntu. Należy ją wystawiać na dwór w ciepłe dni, stopniowo wydłużając czas hartowania, by wreszcie w ciepłą noc zostawić ją na dworze. W naszej strefie klimatycznej bezpiecznie jest sadzić rośliny (zwłaszcza kupne, które są często pędzone w cieplarnianych warunkach) dopiero w połowie maja.
Wysiew nasion warzyw bezpośrednio do gruntu
Na początku kwietnia możemy wysiać nasiona tych roślin, które powoli kiełkują i są odporne na niskie temperatury, np. marchwi, pietruszki korzeniowej, grochu, kopru, bobu, sałaty, rzodkiewki, szpinaku. Cebulę i buraki ćwikłowe lepiej wysiać do gruntu dopiero w drugiej połowie miesiąca. Grządka powinna być przygotowana już jesienią, tzn. odchwaszczona, zasilona obornikiem lub kompostem (4 kg/m2) i przekopana. Jeśli wykonujemy te czynności wiosną, należy dać ziemi trochę czasu, żeby odpoczęła. Przed siewem spulchniamy grządkę, a potem starannie wygrabiamy, tak żeby nie było grudek ziemi. Siejemy nasiona i zagon podlewamy delikatnym strumieniem wody. W razie zimna grządki możemy przykryć agrowłókniną. Duże rośliny, gdy nie mamy tunelu z folii, przykrywamy np. gazetami i całość najcieńszą agrowłókniną. Brzegi okrycia musimy przysypać ziemią lub umocować kamieniami bądź cegłami, żeby nie zerwał go wiatr.
Warzywa ciepłolubne
Niektóre warzywa, np. pomidor i papryka, to rośliny ciepłolubne, które mają długi okres wegetacji. W Polsce wysiane do gruntu wiosną po prostu nie zdążyłyby wydać plonu. Dlatego sadzi się ich rozsadę. Żeby przygotować ją w domu, nasiona wczesnych odmian należy wysiać już w lutym. Jeśli tego nie zrobiliśmy, musimy kupić gotowe sadzonki.
Warzywa na podporach
Wiele warzyw ma specyficzne wymagania. Rośliny dające duże owoce, np. pomidory, prowadzimy tak, żeby uzyskać jeden główny pęd z trzema-pięcioma pędami kwiatostanowymi. Dlatego usuwamy wszystkie pędy boczne (wyjątkiem są krzaczaste odmiany). Pomidory czy fasola wymagają podwiązania na tyczkach lub innych podporach, żeby mogły swobodnie rosnąć. Podpory powinny odpowiadać docelowej wysokości danej rośliny. W miarę wzrostu przywiązujemy ją coraz wyżej. Gdy nie mamy dużego ogrodu, na tyczkach możemy też prowadzić ogórki, jest to zresztą korzystniejsze, gdyż roślina zawiąże więcej owoców i łatwiej je będzie pielęgnować.
