Jak wykończyć podłogi i ściany w łazience?
Prawdziwą ozdobą łazienki są dobrze wykończone podłogi i ściany. Obecnie można wybierać w niezliczonych wzorach i kolorach płytek ceramicznych.
Płytki ceramiczne mogą być ścienne (glazura) lub podłogowe (terakota). Płytki podłogowe są równe, dlatego łatwo się z nimi pracuje, a płytki ścienne dość cienkie i łatwo się je tnie. Oprócz glazury i terakoty do wyboru mamy płytki gresowe porcelanowe i techniczne, klinkierowe, a także ręcznie formowane płytki z gliny (cotto). Każdy materiał inaczej się układa (wymaga m.in. zastosowania odpowiednich zapraw klejących oraz spoinujących) i pielęgnuje.
Płytki klinkierowe są bardzo twarde i mają nierówne krawędzie, więc trudniej się je przycina, układa i spoinuje.
Płytki gresowe są bardzo wytrzymałe, ale też – ze względu na dużą twardość – trudne w obróbce. Gres porcelanowy jest odporny na większość środków chemicznych, ale – jeśli się już zabrudzi, trudno usunąć z niego plamy; jego powierzchnia jest też bardzo śliska. Gres techniczny z kolei szybciej się brudzi i trzeba go impregnować.
Płytki kamienne najczęściej robi się z granitu, marmuru, trawertynu lub onyksu. Są twarde, odporne na zabrudzenia, ale mają jedynie naturalne odcienie. Wymagają użycia specjalnych klejów, które nie spowodują przebarwienia okładziny.
Zobacz także:
Duże czy małe?
Wybór okładziny to oprócz porównania parametrów użytkowych także rozpatrywanie setek kolorów, faktur i dekoracji, od małych szklanych kwadratów czy kółek po wielkoformatowe, grube płyty Rozmiar płytek decyduje o wyglądzie okładziny, ale też o tym, jakiej zaprawy trzeba użyć do klejenia i spoinowania.
Wbrew pozorom elementy duże, o szerokości boku powyżej 50 cm, wymagają większej staranności podczas układania niż te mniejsze, poza tym trudniej je obrabiać.
Wielkość płytek narzuca także szerokość spoin – zazwyczaj im elementy są większe, tym spoina szersza. Rozmiar jest istotny w przypadku powierzchni łukowych – na przykład podczas obudowywania zaokrąglonej wanny. Tam najlepiej się sprawdzą wąskie prostokąty lub mozaika, które pozwalają uzyskać łagodną linię łuku. Podobnie jest z wykańczaniem powierzchni przy narożnikach albo powierzchni o skomplikowanym kształcie, kiedy mamy dużo docinków – małymi płytkami można czasami uzupełnić nieregularne fragmenty.
Grubość płytek decyduje o ciężarze gotowej okładziny i jej poziomie. Płytki ścienne i podłogowe mają zazwyczaj 6-10 mm grubości, gresowe – 10-15 mm. Grubość ma znaczenie w przypadku łączenia różnych okładzin – na przykład płytek z parkietem lub z wykładziną.
Aby na ich styku nie powstał uskok, oba poziomy najlepiej ustalić już na etapie wykonywania podkładów podłogowych, uwzględniając grubość okładziny.
Jak wybrać glazurnika? Zanim zlecimy roboty glazurnicze, warto obejrzeć wcześniejsze prace wybranego wykonawcy, zwracając uwagę na równość okładziny, jakość wykonania spoin czy połączeń na styku ścian oraz ścian z podłogą. Trzeba też przyjrzeć się samym płytkom – wykruszone krawędzie albo spękania ich powierzchni wynikają zwykle ze złego wykonawstwa czy zastosowania nieodpowiednich preparatów do przyklejania. Dobrze też zapytać poprzednich klientów, glazurnika czy dotrzymywał ustalonych terminów.
Autor: Michał Przeździk
Rozmiar płytek decyduje o wyglądzie okładziny, ale też o tym, jakiej zaprawy trzeba użyć do klejenia i spoinowania.
