Płytki na podłogę
Płytki podłogowe - znacznie precyzyjniej niż ścienne - powinny być dobierane do pomieszczenia w którym mają być ułożone.
Autor: Marcin Czechowicz
Płytki ceramiczne stosowane na podłogę to dobrze znana terakota, tradycyjne cotto, a także klinkier. Coraz częściej konkuruje z nimi gres techniczny dostępny dzisiaj nie tylko w odcieniach beżu i szarości kojarzących się z posadzkami sklepów i obiektów użyteczności publicznej. Elegancki wygląd nada posadzce błyszczący gres polerowany. Prawdziwy renesans przeżywa jednak gres porcelanowy, szczególnie o przyjemnej i ciepłej w dotyku powierzchni satynowej, a także gres szkliwiony.
Płytki ceramiczne mają zróżnicowane parametry techniczne, trzeba je dobierać stosownie do pomieszczeń.
Klasa ścieralności. Im wyższa, tym bardziej płytka jest odporna na ścieranie. Parametr dobieramy ze względu na intensywność użytkowania podłogi. Jeśli w pomieszczeniu chodzimy boso lub w kapciach – wystarczy I klasa ścieralności. W łazience potrzebna będzie II, w przedsionku, holu i kuchni – III lub IV klasa ścieralności.
Antypoślizgowość. Na oznaczenie właściwości antypoślizgowych używa się symboli R9-R13 (norma niemiecka). Często jednak wystarczy informacja, że płytka jest antypoślizgowa. Parametr ten ważny jest w każdym pomieszczeniu narażonym na działanie wody i wilgoci. Antypoślizgowość zapewniają płytkom reliefy, czyli wypukłe wzory na całej powierzchni płytki, albo ryfle – wypukłe lub wklęsłe elementy prostoliniowe przy jednej krawędzi płytki. Są też płytki pokryte szkliwem antypoślizgowym albo impregnatem.
Odporność na szok termiczny. Parametr decydujący o tym, czy płytki są odporne na szybkie podgrzewanie i nagłe studzenie. Ważny w kuchni, gdzie na przykład rozgrzana kropla tłuszczu może spowodować silne naprężenia, a w efekcie pęknięcie płytki.
Odporność na plamienie. To cecha ważna w kuchni, łazience, garażu. Należy pamiętać, że używane do czyszczenia detergenty są aktywne chemicznie, więc zwłaszcza w łazience płytki powinny spełniać ten warunek. Płytki pozbawione tej właściwości można zaimpregnować.
Nasiąkliwość. Niską nasiąkliwość zapewnia płytkom mała porowatość, warstwa szkliwa lub impregnat. Parametr ważny w łazience, w pomieszczeniu gospodarczym, przy zlewozmywaku w kuchni. Zazwyczaj wystarczają płytki o nasiąkliwości do 6%, ale w strefie mokrej łazienki najlepiej jednak stosować płytki o nasiąkliwości do 3%.
Twardość. Zależy od składu płytki i sposobu jej wytwarzania. Decyduje o odporności płytki na zarysowania. Twardość określa się wartościami liczbowymi od 1 do 10 w skali Mosha. W warunkach domowych wystarczy wartość 5-6.
