Mała kuchnia dla singla. Jak zyskać dodatkowe miejsce w kawalerce?
Kuchnia o powierzchni niespełna pięciu metrów z powierzchnią do gotowania i spożywania posiłków. Wszystko w energetycznej mieszance bieli, czerwieni i wiśniowego drewna.
Autor: Marcin Czechowicz
Ciężko jest uwierzyć, że nowoczesna, pełna wygodnych i dobrze przemyślanych rozwiązań kuchnia, była przed przemianą wąskim, ciemnym pokojem ze straszącym gości oknem podawczym na pokój. Zamontowane instalacje były stare i uszkodzone, a na podłodze, za sprzętem kuchennym, piętrzyły się splątane kable. Kuchnia, nie dość, że była mała, to jeszcze korzystanie z niej ograniczały drzwi. Poza tym była ciemna, z wąskim okienkiem podawczym na pokój.
Remont zaczął się więc od wyburzania ścian kuchni i likwidacji drzwi. Dzięki temu otworzyła się na pokój dzienny – w kawalerce zrobiło się więcej miejsca, pomieszczenia zyskały lepsze proporcje i słońce zaczęło zaglądać z dużych okien w salonie. Trzeba było zmodernizować instalację elektryczną, a zabudowa z płyt gipsowo- kartonowych skryła plątaninę kabli. Na granicy kuchni i przedpokoju zmieściła się szafa wnękowa (po dobudowaniu bocznej ściany). Gospodarz zdecydował się na zabudowę na zamówienie, dzięki czemu nie stracił nawet centymetra przestrzeni. A ponieważ preferuje klasyczne materiały, wybrał czereśniowy fornir mebli, który wykończono półmatowym lakierem, by podkreślić naturalny kolor i usłojenie drewna.
Autor: Marcin Czechowicz
Jak się pozbyć starych okładzin ze ścian i z podłogi?
Jeśli w starej kuchni na podłodze była terakota, a na części ścian glazura, można je skuć za pomocą młotowiertarki z funkcją kucia albo – co będzie wymagało większego wysiłku i potrwa znacznie dłużej – młotka i stalowego przebijaka. Gruz powstały po rozbiórce najlepiej zapakować w worki z tworzywa sztucznego, grubego papieru lub folii i wywieźć na wysypisko. Można zamówić wywózkę w firmie świadczącej tego typu usługi. W umówionym terminie podstawi ona kontener, a potem odbierze go wraz z zawartością. Nam pozostanie jedynie zapłacić rachunek– różny w zależności od wielkości kontenera, regionu kraju, podaży podobnych usług na danym terenie. Przed przystąpieniem do dalszych prac płaszczyzny trzeba wyrównać. Na ściany można nanieść zaprawę podkładową (albo tynk cementowy), która jednak będzie wiązać kilka dni.
Gdy zależy nam na czasie, lepiej ułożyć suchy tynk z płyt gipsowo-kartonowych przyklejanych odpowiednio dobranymi zaprawami albo przykręconych do stalowego rusztu przymocowanego do murowanej ściany. Wtedy na drugi dzień powierzchnię będzie można wykańczać płytkami lub farbą. Podłogi po usunięciu starej posadzki, oczyszczeniu i zagruntowaniu najłatwiej wyrównać cementową masą samopoziomującą, ale tylko wtedy, gdy nierówności nie są większe niż 0,5–1 cm. Jeśli przekraczają 2 cm, trzeba użyć tradycyjnej zaprawy podkładowej. W sprzedaży są też podkładowe masy renowacyjne, którymi można wyrównać podłogę bez usuwania starej posadzki z płytek. Pod płytki układane na podłodze z systemem grzewczym należy zrobić podkład ze specjalnej masy o wysokiej elastyczności.
Powiększenie małej kuchni
Małą kuchnię można powiększyć, wyburzając ściany działowe i otwierając w ten sposób przestrzeń. Nie zaszkodzi również, gdy kuchnia zostanie powiększona jedynie optycznie. Niezawodne w tej roli są lustra. Lustra mogą sprawić, że kuchnia będzie wydawała się nawet dwa razy większa, niż jest w rzeczywistości. Są również inne sposoby sprawiające, że aranżacja kuchni pozwoli nam poczuć się bardziej komfortowo. Na przykład górne szafki w małej kuchni warto podciągnąć pod sufit – na górze można rzymać przedmioty rzadko używane, a niżej potrzebne na co dzień. Dzięki temu mniej rzeczy będzie stało na blatach, których powierzchnia i tak jest nieduża. W małej kuchni sprawdzą się również urządzenia kompaktowe – łączące wiele funkcji. Meble, jeżeli są ciemne, powinny stanąć na pastelowym tle ścian.
Autor: Marcin Czechowicz
Zasady funkcjonalności
Ciąg technologiczny. Czynności kuchenne z reguły przebiegają według ustalonego schematu, nazywanego ciągiem technologicznym. Zaczynają się od lodówki, są kontynuowane przy blacie i zlewie, a kończą za kuchenką (płytą grzewczą). Zasada konstruowania tego ciągu została sprecyzowana w Polskiej Normie. Prawidłowe, zgodne z nią rozplanowanie kuchni polega na właściwym rozmieszczeniu urządzeń i zapewnieniu między nimi wystarczająco długiego odcinka blatu, który najczęściej ma kształt litery L lub U. W mniejszych kuchniach najpopularniejsze jest łączenie wszystkich stref ciągłym blatem, w większych mogą być dwa równoległe blaty, tak zwane wyspy lub półwyspy.
Dobre zasady, o których warto pamiętać, to przede wszystkim zapewnienie płaszczyzny do pracy między lodówką a zlewem oraz miejsca do pracy i odstawiania naczyń oraz potraw między zlewem a kuchenką. Urządzenia nie mogą być od siebie nadmiernie oddalone.
Trójkąt roboczy. Przy planowaniu rozmieszczenia urządzeń w kuchni można skorzystać z zasady trójkąta roboczego, która mówi, że ergonomiczne i wygodne jest ustawienie podstawowych urządzeń kuchennych (zlewu, lodówki i kuchenki) w wierzchołkach trójkąta narysowanego na rzucie pomieszczenia. Łączna długość jego ramion nie powinna przekraczać 7 metrów. Takie usytuowanie jest zgodne z kolejnością działań wykonywanych podczas przygotowywania potraw (wyjmowanie produktów z lodówki – mycie ich – gotowanie), a poruszanie się po tak zaaranżowanej kuchni pozwoli uniknąć przemierzania nadmiernych odległości.
