Elegancko i ekskluzywnie

Naturalny kamień jest ekskluzywnym materiałem. Na ściany można go użyć w formie kamiennych płytek o różnych wymiarach albo w postaci drobnej mozaiki.

Nie każdy jednak gatunek kamienia poleca się do wykończenia ścian w kuchni.Najlepsze są granity, które nie wchłaniają tłuszczów, są odporne na działanie związków chemicznych, a dzięki gładkiej (polerowanej lub szlifowanej) powierzchni łatwo się je czyści.Kamienie o strukturze porowatej, na przykład piękny i szlachetny trawertyn, są trudniejsze do utrzymania w czystości. Jako okładzina ścienna do kuchni ten rodzaj kamienia nadaje się dopiero po wypełnieniu masą kamienną najgłębszych i największych otworów i zaimpregnowaniu całej powierzchni.Również mniej praktyczny na ściany w kuchni jest marmur, który wchłania tłuszcz i łatwo się plami. Aby tego uniknąć, można stosować odpowiednie impregnaty do marmuru.Kamienne płytki układa się jak płytki ceramiczne, przyklejając je do ściany, a przestrzeń między nimi wypełnia się spoinami. Powinny być one wąskie (0,2-0,6 cm), w kolorze zbliżonym do barwy kamienia. Do fugowania płytek z kamienia należy używać zapraw cementowych uelastycznionych, a do marmurowych – specjalnych zapraw uelastycznionych do marmuru.Podobne efekty estetyczne można osiągnąć, wybierając coraz popularniejsze, chociaż bardzo drogie konglomeraty kamienia.Dzięki swojemu podstawowemu składnikowi, jakim są minerały – granit i kwarc – są twarde, wytrzymałe na uszkodzenia i wysoką temperaturę. Są też odporne na plamienie – nie szkodzi im tłuszcz i sok. Utrzymanie w czystości ściany nad kuchenką nie stanowi problemu.Dzięki dodatkowym składnikom – pigmentom – mogą mieć różne kolory, ale najbardziej popularne są te, które przypominają naturalny kamień: granit lub marmur.Najbardziej popularnym materiałem kompozytowym, z którego robi się okładziny ścienne do kuchni, jest corian – połączenie akrylu, naturalnych minerałów i pigmentu. To materiał bardzo trwały, odporny na wszelkie zabrudzenia i działanie różnych, nawet bardzo agresywnych środków czyszczących. Dzięki akrylowi jest przyjemny w dotyku (przybiera temperaturę otoczenia). Jest to materiał bardzo łatwy do renowacji – wszelkie ubytki, rysy i zadrapania można usunąć bez uszczerbku dla barwy i jakości powierzchni. Można go dowolnie formować, a miejsca połączeń między poszczególnymi elementami nie są widoczne. Jako materiał na kuchenne ściany jest wręcz idealny: wraz z blatem może stanowić pozbawioną połączeń całość, ale niestety jest to materiał bardzo kosztowny.