Jak odnowić drewniane okna? Sprawdź, jak powinna wyglądać konserwacja i renowacja okien drewnianych
Drewniane okna wymagają konserwacji co kilka lat. Zdarza się też, że trzeba naprawić stare. Jest lato. To dobra pora na generalny remont okien. Jak odnowić drewniane okna? Dowiedz się więcej na temat konserwacji i renowacji okien drewnianych.
Spis treści
- Kiedy i jak odnowić drewniane okna?
- Konserwacja okien drewnianych
- Odświeżanie okien drewnianych
- Remont okien drewnianych
- Jak dbać o okucia okien drewnianych?
- Ważne etapy odnawiania okien drewnianych na zdjęciach
Kiedy i jak odnowić drewniane okna?
Okna drewniane są zabezpieczane powłokami lakierniczymi. Te z upływem lat niszczeją. Dlatego co jakiś czas należy je konserwować lub naprawiać. Podstawowe zabiegi chroniące okna można wykonać samemu, większe remonty warto zlecić specjalistom. Producenci okien oraz ich dystrybutorzy mają grupy serwisowe, które oferują usługi tego typu. Zakres prac zawsze jest dostosowany do stanu okien, dlatego zanim zamówi się naprawę, musi być zrobiony ich przegląd. Od tego również zależy cena.
Kompleksową naprawę okien warto zaplanować na czas, kiedy jest ciepło i sucho, najlepiej od co najmniej kilku dni, żeby drewniane elementy dobrze wyschły.
Konserwacja okien drewnianych
Stan okien powinno się sprawdzać jesienią i wiosną. Jeśli są bardzo zabrudzone, do pierwszego mycia szyb i ram można użyć samej wody, do następnego – wody z dodatkiem delikatnego detergentu.
Nie należy stosować preparatów do szorowania (z substancjami ściernymi) ani ostrych, rysujących szczotek lub agresywnych środków chemicznych zawierających na przykład amoniak, ponieważ może to doprowadzić do trwałego uszkodzenia powłoki lakierniczej. Warto co najmniej raz do roku, najlepiej przed zimą, wyczyścić ramy mleczkiem do konserwacji okien bądź pastą do drewna, które odświeżą powłokę i zamkną niewidoczne mikropęknięcia, utrudniając tym samym wnikanie wilgoci.
Najbardziej narażone na spękania powłoki lakierniczej są połączenia poziomych i pionowych elementów ram, a także narożniki listew przyszybowych. Jeśli są tam niewielkie ubytki, należy je przeszlifować drobnym papierem ściernym i wykonać zaprawki produktem w jak najbardziej zbliżonym kolorze. U niektórych producentów okien można kupić zestawy naprawcze do konserwacji okien drewnianych obejmujące niewielki pojemnik lakieru, kilka pędzelków i papier ścierny o różnej gradacji.
Bardzo ważne jest sprawdzenie stanu uszczelek. Pokryte pleśnią lub brudem trzeba dokładnie oczyścić, zdeformowane, porowate, popękane powinno się wymienić. Umyte uszczelki można zakonserwować gliceryną, smarem silikonowym albo wazeliną techniczną. Czasem na drewnie może się pojawić żywica. Do jej usunięcia używa się na przykład terpentyny lub benzyny ekstrakcyjnej. Potem należy to miejsce przemyć ciepłą wodą. Pamiętajmy także o przetarciu metalowych elementów, takich jak listwy zamków, zamki, okucia, smarem stałym, na przykład wazeliną techniczną.
Zawsze trzeba sprawdzić, czy okno prawidłowo się otwiera i zamyka. Jeśli skrzydło się obwiesiło, to znak, że zawiasy wymagają regulacji. Jeżeli podczas przekręcania klamki okucia stawiają opór, ciężko pracują, to znaczy, że wymagają smarowania. Najłatwiej jest wykorzystać w tym celu środki w spreju lub płynne, na przykład smar silikonowy.
Prosty test wykaże, czy okucia i zawiasy wymagają regulacji. Zamykając okno, należy włożyć między skrzydło a ościeżnicę kartkę papieru. Jeśli przy zamkniętym oknie można ją swobodnie wyciągnąć, to znaczy, że okno nie domyka się do końca i trzeba je wyregulować.
Odświeżanie okien drewnianych
Jeżeli powłoka lakiernicza jest kompletna, ale nieco zmatowiała albo porysowana, wystarczy przetrzeć powierzchnię bardzo drobnym papierem ściernym, żeby uczynić ją nieco szorstką i przyczepną. Następnie oczyszczamy podłoże z kurzu wilgotną ściereczką i po przeschnięciu nanosimy dwie warstwy powłoki malarskiej w kolorze, którym rama była fabrycznie wykończona. Malujemy zawsze wzdłuż włókien. Nabieramy na pędzel lub wałek niewielką ilość produktu, tak aby nie tworzyć zacieków, co może być widoczne szczególnie na kantach. Nakładamy zwykle dwie warstwy nowej farby albo lazury.
Okna pokrywa się farbami kryjącymi (emaliami), lazurami lub lakierobejcami. Farby kryjące tworzą powłokę matową albo połyskliwą, zasłaniającą całkowicie usłojenie drewna. Jeśli elementy ram okna są mocno uszkodzone, wymagają wstawek z nowego drewna lub szpachlowania, najlepiej pomalować je emalią, bo wtedy nie będzie widać napraw. Emalie są często stosowane przez producentów okien wtedy, gdy ramy są zrobione z fragmentów drewna łączonych na mikrowczepy. Może się zdarzyć, że odkryjemy to dopiero po usunięciu starej farby, wtedy przemalowanie okien lazurą okaże się niemożliwe.
Powłoka powstała z lazury lub lakierobejcy jest przezroczysta, widać przez nią strukturę drewna. Z tego powodu podczas remontu nadają się tylko do malowania ram bez większych napraw. Można je wykorzystać także wtedy, gdy drobne ubytki zostały zaszpachlowane masą z włóknami drzewnymi idealnie dobraną pod względem struktury i koloru do wyglądu okna. Lazury mają wyraz matowy, satynowy, lakierobejce dają połysk.
Jeśli znamy producenta okien, a także pamiętamy nazwę koloru powłoki, można uzyskać informację, jaką konkretnie farbą bądź lazurą zostały one pomalowane.
Gdy uda nam się kupić ten produkt, możemy zrobić drobne naprawy, które nie będą się rzucały w oczy. Jest to ważne także z tego powodu, że nawet po wielu latach użytkowania powłoka po stronie wewnętrznej jest w dobrym stanie, więc często na nowo maluje się tylko zewnętrzną część okien.
Do malowania drewna najlepiej jest używać pędzli akrylowych lub z włosiem naturalnym, ewentualnie wałka pokrytego welurem (typu flock). Nie należy stosować wałka z gąbki, ponieważ farba na nim się napowietrza i podczas malowania pozostawi na powierzchni drewna chropowatą strukturę.
Remont okien drewnianych
Jeśli konieczne będzie całkowite usunięcie starej powłoki, wymiana uszczelek itp., skrzydła należy zdjąć z ościeżnicy. W bardzo starych oknach może być konieczne zdemontowanie zewnętrznych okuć listwowych, zawiasów, usunięcie kitu mocującego szyby.
Starą powłokę usuwamy, gdy jest zmatowiała, przebarwiona, popękana, łuszczy się, ma duże ubytki. Robimy to gruboziarnistym papierem ściernym ręcznie lub szlifierką oscylacyjną. Pracujemy, prowadząc narzędzia wzdłuż słojów drewna.
Jeżeli stara farba bądź lazura jest bardzo popękana, można najpierw z grubsza usunąć ją skrobakiem. Mocno trzymające się fragmenty zlikwidujemy opalarką. Ciepłe powietrze rozmiękcza i spulchnia farbę lub lakier, które można wtedy zeskrobać.
Gdy powierzchnia elementów drewnianych zostanie oczyszczona, trzeba ją wyszlifować bardzo drobnym papierem ściernym i odkurzyć, żeby powstało jak najgładsze podłoże pod nowe wymalowanie. Zestaw papierów ściernych do usuwania starych powłok powinien się składać z produktów o gradacji na przykład 80 (najgrubszy), 120 (średni), 240 (najdrobniejszy).
Gdy zostało odsłonięte surowe drewno, można ocenić jego stan. Fragmenty mocno spękane na skutek pracy materiału trzeba sprawdzić dokładniej. Najlepiej zrobić to gwoździem. Kiedy łatwo wchodzi w głąb drewna, to znaczy, że trzeba je wymienić. Niewielkie fragmenty mogą być wypełnione wstawkami z drewna takiego samego gatunku. Dobrze jest tak obrobić miejsce ubytku, żeby wstawka miała regularny kształt, na przykład prostokątny, okrągły. Rysy i pęknięcia, dziurki, na przykład po usuniętym zawiasie, należy wypełnić szpachlówką do drewna. Można kupić takie z pyłem drzewnym dostępne w kilku wersjach kolorystycznych odpowiadających popularnym gatunkom drewna. Jeśli okno będzie malowane lakierem bezbarwnym lub przezroczystą lazurą, powinno się jak najstaranniej dobrać szpachlę. Dobrym rozwiązaniem są także płynne wypełniacze do drewna, które miesza się pyłem powstałym podczas szlifowania.
Zależnie od zaleceń producenta farby albo lazury (lakierobejcy) najpierw może być konieczne naniesienie warstwy gruntu lub podkładu. Potem malujemy pierwszą warstwę powłoki lakierniczej.
Do pokrycia drewna wystarczą dwie warstwy. Jednak bardzo dobrą wizualnie, a także mocną i trwałą powłokę uzyskamy, jeśli będziemy nanosili farbę lub lazurę trzy-, czterokrotnie, ale jak najcieńszą warstwą. Należy pamiętać, że po wyschnięciu każdej warstwy trzeba ją delikatnie zmatowić najdrobniejszym papierem ściernym, odkurzyć i dopiero wtedy ponownie malować. Przerwa na wyschnięcie powłoki powinna wynosić co najmniej dwie-cztery godziny.
- Dowiedz się więcej: Rolety zewnętrzne, rolety wewnętrzne i markizy, czyli jak przeżyć upał w domu
Jak dbać o okucia okien drewnianych?
Trzeba je oczyścić, a następnie nasmarować olejem do konserwacji okuć albo silikonowym, białym lub suchym smarem. Dobrze jest używać preparatów w płynie bądź spreju, które można cienką końcówką wprowadzić w otwory na listwie okuciowej przy zamkach, zaczepach, grzybkach i rolkach antywyważeniowych. W nowszych oknach często na tej listwie jest pokazany schemat, jak smarować okucia. Wprowadzamy niewielką ilość preparatu – jedną-dwie krople, jedno-dwa psiknięcia sprejem. Należy także nasmarować zawiasy i klamki. Zawiasy zwykle są przykryte osłonkami, które należy delikatnie zdjąć. Żeby dostać się do szczeliny w zawiasie, trzeba okno lekko podnieść. Zdarza się, że klamki lub osłonki na zawiasach są uszkodzone lub podrapane. To dobra okazja, żeby wymienić je na nowe. W starych oknach mogą być do wymiany także zawiasy. Wybija się nity mocujące, a następnie wysuwa w otwór nowy zawias i przykręca go.
Ważne etapy odnawiania okien drewnianych na zdjęciach
- Przejdź do galerii: Moskitiera na okno – inspiracje i porady
Autor: ROLETEX
Moskitiery wstawione w okna i drzwi tarasowe pozwolą spędzić ciepły sezon bez dokuczliwych owadów w domu
