Aeracja, czyli napowietrzanie trawnika. Na czym polega aeracja trawnika
Jednym z zabiegów niezbędnych w prawidłowej pielęgnacji trawnika jest aeracja, czyli napowietrzanie. Aeracja jest niezbędna szczególnie w przypadku trawników intensywnie użytkowanych. Na czym polega aeracja trawnika.
Autor: GettyImages
Aeracja trawnika to zabieg poprawiający kondycję murawy
Celem aeracji jest przerwanie ciągłości zbitej i nadmiernie zagęszczonej wierzchniej warstwy gleby. Zabieg polega na wykonaniu otworów bądź szczelin w podłożu, w strefie rozwoju korzeni traw. Dzięki temu poprawia się wymiana powietrza w glebie, efektywniejsze jest wnikanie wody i skuteczniejsze działanie nawozów.
Aeracja pobudza rośliny do rozwoju, zwiększa masę ich korzeni, trawnik staje się bardziej elastyczny i odporny na deptanie, zwiększają się jego zdolności regeneracyjne. Zabieg wykonuje się specjalnymi narzędziami lub maszynami, tzw. aeratorami, gdy gleba jest dostatecznie wilgotna, ale nie za mokra – dlatego przed wykonaniem zabiegu trawnik należy dobrze podlać. Trzeba też go skosić na wysokość 3 cm, a skoszoną trawę usunąć.
Należy w miarę równomiernie pokryć otworami daną powierzchnię. Gęstość otworów zależy od typu gleby: na podłożach luźniejszych rzędy otworów powinny mieć odstęp około 15 cm (120–130 otworów/m2), na cięższych – 10 cm (180–200 otworów/m2). W zależności od stanu trawnika i rodzaju gleby, na której został założony, wykonuje się aerację wgłębną lub powierzchniową.
Aeracja wgłębna trawnika
Aeracja wgłębna (napowietrzanie głębokie) polega na wykonaniu w podłożu otworów o głębokości minimum 8 cm. Na glebach piaszczystych lub ilastych wystarczy nakłuwanie trawnika np. widłami ogrodniczymi lub aeratorami kolcowymi. Na glebach ciężkich lepsze efekty daje użycie wideł lub aeratorów mechanicznych z zębami rurkowymi (zaostrzonymi na końcu), które wydobywają na powierzchnię wycięte wałeczki darni („wyciągnięcie” na powierzchnię tych wałeczków powoduje, że gleba wokół otworów nie staje się dodatkowo zagęszczona, co stanowi dodatkową zaletę). Wydobyte na powierzchnię wałeczki darni można rozkruszyć i rozprowadzić na powierzchni trawnika bądź wygrabić je i usunąć z trawnika, a powstałe otwory uzupełnić piaskiem, który rozsypujemy i rozgrabiamy na powierzchni trawnika (jest to korzystne na glebach ciężkich i słabo przepuszczalnych, gdzie konieczne jest rozluźnienie gleby).
>>Przeczytaj też:
Aerację wgłębną stosuje się na fragmentach trawnika, na których widoczne są objawy nadmiernego zagęszczenia podłoża, o czym świadczy niedostateczne wsiąkanie wody po podlaniu trawnika (zwłaszcza latem) lub w okresach intensywnych opadów oraz niepokojący stan murawy (szybkie żółknięcie podczas suszy, obecność mchu). Wykonuje się ją co rok przy użyciu zębów litych, a z zastosowaniem zębów rurkowych co trzy lata. Optymalnym okresem wykonania zabiegu jest wczesna jesień (wrzesień).
>>Przeczytaj też:
Aeracja powierzchniowa trawnika
Aeracja powierzchniowa (napowietrzanie płytkie) polega na wycięciu otworów do głębokości 2–3 cm przy pomocy aeratorów ręcznych lub mechanicznych (aeratorów kolcowych z zębami litymi lub aeratorów szczelinowych, które rozcinają darń, co dodatkowo stymuluje rozrost korzeni traw). Aeracja powierzchniowa zwiększa przepuszczalność jedynie wierzchniej warstwy gleby, dlatego stosujemy ją wtedy, gdy zauważymy początkowe objawy zagęszczania, czyli słabe wsiąkanie wody po podlewaniu lub opadach. Zabieg można wykonywać na całej powierzchni trawnika co roku wiosną lub latem.
Ważne jest to, aby nawożenie trawnika przeprowadzić dopiero po zakończeniu zabiegu aeracji, wówczas działanie nawozów będzie skuteczniejsze – składniki pokarmowe będą bardziej dostępne dla roślin.
