Wybieramy detektor gazu. Jaki czujnik gazu zamontować w domu

Detektor gazu zainstalowany w domu ma kontrolować i sygnalizować niebezpieczne stężenia w powietrzu gazów wybuchowych - ziemnego i propanu-butanu, trującego tlenku węgla oraz szkodliwych dla środowiska freonów.

Dla pewności w pomieszczeniach, w których istnieje ryzyko pojawienia się gazu, warto zainstalować detektory gazu (odpowiednie do rodzaju gazu), które będą informowały sygnałami świetlnymi i/lub dźwiękowymi o wystąpieniu jego nadmiernego stężenia.

Detektor gazu: jak działa

Czujniki gazu instaluje się w wybranych pomieszczeniach, zagrożonych emisją gazów, gdzie mierzą one stężenie gazów w powietrzu i w razie wykrycia przekroczenia ich bezpiecznego stężenia włączają optyczną i akustyczną sygnalizację alarmową.

W czujnikach gazów wybuchowych alarm uruchamia się przy dolnej granicy prawdopodobieństwa wybuchu, w detektorach tlenku węgla - w momencie przekroczenia dolnej wartości granicznej jego stężenia w powietrzu. Powiadamianie optyczne odbywa się za pomocą diody świecącej pulsacyjnym czerwonym światłem, dźwiękowe – sygnałem o głośności około 85 dB.

Detektory gazu autonomiczne mają własne czujnik i sygnalizator umożliwiające im samodzielne informowanie o zagrożeniu. Detektory gazu będące elementem systemów alarmowych przesyłają sygnał do centrali systemu. Wówczas do wszczęcia alarmu są wykorzystywane sygnalizatory optyczno-akustyczne wchodzące w skład systemu alarmowego.
 Jeżeli centrala jest wyposażona w moduł GSM, informacja o zagrożeniu może dotrzeć do osób zainteresowanych także za pośrednictwem telefonu komórkowego.


Detektor gazu może współpracować z elektrozaworem zamontowanym na instalacji gazowej, który automatycznie wyłączy dopływ gazu do instalacji na sygnał z detektora oraz z wentylatorem, który włączy się w momencie wykrycia przekroczenia dopuszczalnego stężenia gazu w pomieszczeniu i pomoże pozbyć się z niego zanieczyszczonego powietrza.

Gdzie zamontować detektor gazu

Detektory gazów powinno się instalować w kuchniach i łazienkach w pobliżu kuchenek i gazowych podgrzewaczy wody oraz w kotłowniach lub pomieszczeniach technicznych, w których pracują kotły albo podgrzewacze z otwartą komorą spalania. Czujniki czadu przydadzą się także w pokoju dziennym oraz sypialni, jeśli znajduje się w nich kominek, detektory freonów - w pomieszczeniach z urządzeniami klimatyzacyjnymi lub chłodniczymi.

Przeczytaj też: Czujniki czadu: jak działają i jaki wybrać?

Montaż czujników gazu nie jest skomplikowany i można go wykonać samodzielnie. Detektor gazu ziemnego należy umieścić:

• na ścianie na wysokości mniej więcej 2 m nad podłogą (15-30 cm od sufitu) – ponieważ gaz jest lżejszy od powietrza, więc gromadzi się w górnych partiach pomieszczenia;
• powyżej górnej krawędzi okien lub drzwi;
• z dala od otworów wentylacyjnych;
• nie dalej niż 8 m od potencjalnego źródła emisji gazu (kotła, podgrzewacza, kuchenki).

a detektor gazu płynnego (LPG):

• 15-30 cm nad powierzchnią podłogi, ponieważ gaz jest cięższy od powietrza i gromadzi się u dołu pomieszczenia;
• jak najbliżej (nie dalej niż 3 m) potencjalnego źródła wycieku gazu.

Na drodze między urządzeniem gazowym a czujnikiem, czyli w przypadku gazu ziemnego – na suficie, a gdy korzysta się z płynnego – na podłodze, nie może być przegród sięgających odpowiednio poniżej albo powyżej poziomu wlotu czujnika (belek, kasetonów, progów lub stopni). Prawidłowe umieszczenie czujnika ma decydujący wpływ na jego odpowiednio szybką reakcję na zaistniałe zagrożenie.

Detektor gazu może być zasilany z baterii, sieci 230 V albo 12 V, a w razie awarii – z akumulatora. Są też takie detektory gazu, które można podłączyć do systemu alarmowego albo systemu inteligentnego budynku, jeśli ten jest w nie wyposażony. Wtedy oprócz sygnalizacji zagrożenia będą możliwe inne działania, na przykład automatyczne odcięcie dopływu gazu albo przestawienie na wyższy bieg wentylacji mechanicznej w celu szybkiego przewietrzenia.