Zabudowa łazienki z płyt g-k - zamiast tradycyjnych mebli łazienkowych
Zastosowanie płyt gipsowo-kartonowych nie ogranicza się tylko do wykańczania skosów poddasza, ścian czy sufitów. Zabudowa z płyt na stelażu może zastąpić niejeden mebel.
Autor: Krzysztof Zasuwik
Pod okładziną z płyt możemy ukryć na przykład stelaż podtynkowy przeznaczony do lekkiej zabudowy...
Płyty gipsowo-kartonowe to sprawdzony sposób na wykończenie wnętrz, w tym kuchni i łazienek. Dzięki nim możemy uzyskać idealnie gładkie i równe powierzchnie ścian oraz sufitów. Jednak funkcja suchej zabudowy na tym się nie kończy. Przemyślana konstrukcja stelaża, odpowiednio dobrane płyty i poprawny montaż to klucz do stworzenia ciekawej aranżacji. Możemy zrobić np. funkcjonalną zabudowę łazienkową, która zastąpi tradycyjne meble: szafkę pod umywalkę czy różnego rodzaju półki. Ukryjemy też pod nią stelaż podtynkowy do podwieszanej miski ustępowej, bidetu i umywalki, a także wszelkie przewody instalacyjne.
Jakie płyty g-k do łazienki
To pomieszczenie, w którym panuje podwyższona wilgotność powietrza. Dlatego trzeba zwrócić szczególną uwagę na dobór odpowiednich materiałów. Tu lepiej nie stosować zwykłych płyt gipsowo-kartonowych.
- Płyty gipsowo-kartonowe typu H2. Ich rdzeń jest impregnowany środkami hydrofobowymi, co zapewnia opóźnione i ograniczone wchłanianie wilgoci. Dzięki temu można je stosować w pomieszczeniach o wilgotności względnej dochodzącej do 85%, nie dłużej niż 12 godzin na dobę. Jeśli zdecydujemy się na płyty H2, musimy pamiętać, aby pomieszczenia, w których będą montowane, miały zapewnioną sprawną wentylację odprowadzającą na zewnątrz nadmiar wilgoci. Ponadto jeżeli płyty będą się znajdować w obszarze wanny i kabiny prysznicowej, dobrze jest zabezpieczyć je przed pryskającą wodą folią w płynie.
- Płyty gipsowo-kartonowe typu FH2. Łączą zalety płyt odpornych na ogień i wilgoć. Mają rdzeń z włókna szklanego i są zaimpregnowane środkiem hydrofobowym.
- Płyty gipsowo-włóknowe. O ile płyty gipsowo-kartonowe mają budowę warstwową (karton, rdzeń gipsowy, karton), o tyle płyty gipsowo-włóknowe cechuje jednorodność. Gips, z którego są zrobione, jest wymieszany z włóknami celulozowymi pozyskiwanymi z makulatury. Dzięki takiej konstrukcji są dużo bardziej odporne na wgniecenia niż standardowe płyty g-k. Nieźle też znoszą podwyższoną wilgotność powierza. Można je z powodzeniem stosować w łazienkach, pralniach i tym podobnych pomieszczeniach. Mogą także przez ponad 30 minut powstrzymywać działanie ognia.
- Płyty gipsowe. Innym rozwiązaniem przy wykonywaniu zabudowy łazienkowej jest zastosowanie płyt gipsowych, których rdzeń jest z gipsu pokrytego włóknem szklanym. Mają bardzo dużą odporność na wysoką wilgotność, działanie wody i powstawanie pleśni. Dzięki temu, że nie pochłaniają wilgoci, mogą być stosowane nie tylko w łazienkach, ale także w łaźniach i przy basenach. Są dobrym podkładem pod glazurę i farby.
Uwaga na wkręty
Do mocowania płyt do stalowej konkonstrukcji stelaża należy stosować specjalne,zabezpieczone przed korozyjnym działaniem gipsu wkręty fosfatyzowane lub fosforowane. Podczas wkręcania trzeba uważać, aby łepek wkrętu nie wystawał poza lico płyty. Płyty przykręca się do rusztu wkrętami w rozstawie 20-25 cm. Mocowanie wkrętów w odpowiednich odległościach uchroni płyty przed odkształceniem się, które skutkuje licznymi pęknięciami spoin.
Ważne szczeliny
Płyty należy mocować, pozostawiając około 10-milimetrową szczelinę między stropem a dolną krawędzią płyty oraz 5-milimetrową między płytą a sufitem. Szczeliny te potrzebne są po to, by płyty mogły się swobodnie odkształcać pod wpływem obciążeń zewnętrznych, ciężaru własnego oraz zmian wilgotności.
