Izolacja łazienki. Jak przygotować podłoże pod izolację przeciwwilgociową?
Prawidłowe wykonanie izolacji przeciwwilgociowej w łazience, wymaga odpowiedniego przygotowania podłoża. Zobacz, na co musisz zwrócić szczególna uwagę...
Bez względu na zastosowany materiał uszczelniający powierzchnia ścian i podłóg powinna być czysta: wolna od tłustych plam, starych powłok malarskich, wykwitów solnych i kurzu. Ponadto powinna być stabilna i pozbawiona słabo zespolonych fragmentów tynku lub posadzki. Jeśli znajdują się na niej rysy i ubytki, należy je uzupełnić. W zależności od kształtu i wielkości rys może być to szpachlówka epoksydowa (trwale plastyczny kit), która w miejscu szczeliny stworzy dylatację, albo zaprawa cementowa, którą układamy na wykutym w podłożu obszarze obejmującym rysy biegnące po skosie lub na dużej powierzchni.
Gdy pęknięcia i rysy znajdują się na ścianach, usuwamy z nich luźne fragmenty, a szczeliny po poszerzeniu szpachlujemy zaprawami wyrównującymi (naprawczymi). Możemy również wzmocnić podłoże, naklejając na przeszlifowaną rysę taśmę zbrojącą, a następnie zaszpachlowując ją. Jeśli powierzchnia ściany nie jest równa, powinniśmy przed położeniem izolacji wyrównać ją, stosując zaprawy tynkarskie.
Zobacz, jakich preparatów użyć, aby ochronić łazienkę przed wilgocią
Jeżeli mamy do czynienia z powierzchnią nowo wykonaną lub świeżo wyrównywaną, powinniśmy poczekać, aż podłoże, które chcemy uszczelnić, wyschnie. Najdłużej schną świeże podłoża betonowe (do sześciu miesięcy), tynki cementowe i cementowo-wapienne cztery-sześć tygodni, natomiast podłoża anhydrytowe około dwóch tygodni. Jeśli nie mamy pewności, czy podłoże jest suche, przeprowadzamy test folii.
Ułożenie warstwy uszczelniającej na wilgotnej powierzchni może doprowadzić do jej rozwarstwienia i odrywania. Jeśli mamy do czynienia z podłożem bardzo nasiąkliwym, powinniśmy przed nakładaniem izolacji zmniejszyć jego chłonność, gruntując je. Aby sprawdzić, z jaką powierzchnią mamy do czynienia, zwilżamy jej fragment wodą. Szybkie wchłanianie wody oznacza, że powierzchnia jest nasiąkliwa.
Do podłoży nasiąkliwych zaliczamy:
- stare podłoża betonowe,
- tynki cementowe i cementowo-wapienne,
- jastrychy anhydrytowe,
- ściany murowane z cegły ceramicznej i silikatowej,
- natomiast gazobeton to już powierzchnia silnie nasiąkliwa.
Powierzchnie z wodoodpornej płyty g-k muszą mieć wzmocnione taśmami i zaszpachlowane styki płyt oraz miejsca wokół wkrętów. Należy je również zagruntować, aby wyrównać ich chłonność.
Preparat gruntujący dobiera się do materiału uszczelniającego. Niektóre preparaty hydroizolacyjne nie wymagają stosowania gruntów nawet na podłożach nasiąkliwych. Wystarczy, że zwilżymy je wodą. Ściany murowane można pokrywać preparatami przeciwwilgociowymi, pod warunkiemże są wykonane na pełną spoinę i mają równą powierzchnię. Nierówne ściany musimy pokryć warstwą wyrównującą z gotowych, dostępnych w sklepach budowlanych zapraw tynkarskich.
Jak wykonać test foliiPrzyklejamy taśmą klejącą do podłoża kawałek folii (około 1 m2) z tworzywa sztucznego i następnego dnia sprawdzamy. Jeśli w tym czasie na folii, od strony wylewki lub tynku, nie pojawiła się skroplona para wodna, oznacza to, że podłoże jest suche.
Autor: Mariusz Bykowski
Gdy urządzenia sanitarne są obok siebie, ich strefy mokre się pokrywają. W małych łazienkach może to oznaczać zabezpieczenie warstwą przeciwwilgociową całej ściany lub nawet dwóch ścian