Zawilgocenie budynku: przyczyny i osuszanie. Metody odbudowy izolacji

Osuszanie budynków: przyczyny zawilgocenia ścian i metody osuszania. Wilgoć jest wrogiem numer jeden każdego domu. W krótkim czasie może osłabić konstrukcję, zniszczyć ściany i podłogi. Podpowiadamy, jak zabezpieczyć przed nią dom, jak osuszyć ściany i usunąć skutki jej działania.

Analiza przyczyn niszczejącego działania wilgoci w budynku pozwala zaplanować wykonanie niezbędnych napraw i remontów oraz dobranie odpowiedniej w danym przypadku metody osuszania budynku, tak zwanej metody pozwalającej na trwałe zmniejszenie wilgotności do akceptowalnego poziomu umożliwiającego dalszą bezproblemową eksploatację. Każdy dom przed wyborem metody osuszania powinien mieć wykonaną ekspertyzę i na jej podstawie zaprojektowane prace naprawcze!

Osuszanie budynków: przyczyny, czyli skąd się bierze wilgoć w domu?

Podstawową przyczyną pojawienia się wilgoci w domu jest brak odpowiedniej izolacji wodochronnej fundamentów lub podpiwniczenia. W starych domach izolacje mogły zostać wykonane niestarannie albo uległy wyeksploatowaniu. Czasem na skutek deszczowej pogody lub zmian w zagospodarowaniu przestrzeni w sąsiedztwie dochodzi do podniesienia się poziomu wód gruntowych. Może się wtedy okazać, że dotychczasowe izolacje są za słabe.

Inną przyczyną pojawienia się wilgoci w domu jest nieodpowiednie izolowanie termiczne przegród zewnętrznych. Całe ściany mogą być wtedy zimne albo w ścianach pojawią się miejsca zimniejsze – mostki termiczne. Na skutek różnicy temperatury między ciepłym wnętrzem domu a zimną przegrodą lub jej fragmentem może dojść do wykroplenia się wilgoci. Efektem tego są zawilgocone ściany.

W normalnie eksploatowanym budynku zawsze znajduje się wilgoć powstająca w kuchni czy łazience podczas gotowania, brania kąpieli itp. Także ludzie i zwierzęta domowe wydychają wilgotne powietrze. Ale jeśli system wentylacyjny nie jest sprawny, jej nadmiar nie zostanie usunięty. Najczęściej jest stosowany system grawitacyjny wymagający stałego napływu świeżego powietrza z zewnątrz. W trosce o zmniejszenie kosztów ogrzewania zaczęto wznosić zbyt szczelne przegrody: ściany starannie ociepla się materiałami izolacyjnymi, montuje się szczelniejsze okna i drzwi. Brak materiałów wodoszczelnych w okładzinach ścian i podłóg w pomieszczeniach wilgotnych sprawi, że wilgoć przedostanie się do konstrukcji domu. Drobna nieszczelność w instalacji wodnej lub kanalizacyjnej może spowodować, że woda będzie się sączyć pod podłogą lub w ścianie, co doprowadzi do znacznych szkód.

Zobacz galerię 7 zdjęć

Autor: WAIGEL s.c.

Wilgoć zawsze występuje w domu, ale brak równowagi w systemie doprowadzi do inwazji grzybów na ścianach, które w szybkim czasie mogą zdegradować budynek (fot. WAIGEL s.c.)

Wilgoć w domu: ocena stanu zawilgocenia i metody naprawy

Najważniejsze to zidentyfikować źródło wilgoci w domu. Trzeba w tym celu poprosić o pomoc inżyniera rzeczoznawcę. Inżynier konstruktor oceni stan fundamentów i wskaże metody naprawcze. Fachowiec od wentylacji sprawdzi, czy ten system jest sprawny. Geotechnik określi stosunki gruntowo-wodne wokół domu i podpowie, co jest źle i jak to poprawić. Mykolog budowlany wykona ekspertyzę zagrzybionych ścian i określi sposób walki z tą infekcją. Są firmy specjalizujące się w usuwaniu problemów z wilgocią w budynkach i oferujące zarówno konsultację oraz badania, jak i usługi wykonawcze.

Sprawdź też:

• osuszanie fundamentów - iniekcja ciśnieniowa i grawitacyjna >>>
• grzyb i pleśń na ścianie - przyczyny i metody usuwania >>>

Osuszanie budynków: jak naprawić zawilgocone tynki wewnętrzne?

Największe szkody w wyprawie powodują sole zawarte w wodzie, krystalizujące po jej odparowaniu i rozsadzające tynk. Dlatego do jej naprawy stosuje się tynki renowacyjne. Charakteryzuje je zdolność gromadzenia krystalizujących się soli bez jednoczesnego zniszczenia struktury tynku i uwidocznienia ich na powierzchni. Umożliwia to ich bardzo luźna struktura (po rozrobieniu zawierają co najmniej 25% powietrza, a porowatość po wyschnięciu wynosi co najmniej 40% objętości).

Tynki renowacyjne nakłada się po ustaleniu źródeł zawilgocenia i usunięciu jego przyczyn. Można to robić na jeszcze wilgotnych ścianach. Zasolony tynk należy skuć do wysokości około 80 cm powyżej widocznej granicy zawilgocenia, a fugi wydrapać na głębokość około 2 cm. Tynki do renowacji są jedno- lub dwuwarstwowe. Każda warstwa ma grubość przynajmniej 1 cm. Niektóre rodzaje zapraw wymagają odpowiednio długiego czasu mieszania i napowietrzania.

Tynki renowacyjne są wysokoparoprzepuszczalne, a zarazem hydrofobowe – pozwalają wilgoci odparować ze ściany (powodują osuszenie ściany) i jednocześnie nie wpuszczają wody do swego wnętrza. W czasie wysychania ściany tynk najlepiej pozostawić niemalowany, a jeśli już zachodzi taka potrzeba, należy użyć wyłącznie farb wysokoparoprzepuszczalnych, takich jak silikatowa lub silikonowa. Na zewnątrz szczególnie korzystne jest użycie farb silikonowych, gdyż mają one zdolność odrzucania wody opadowej, dzięki czemu ściana nie ulegnie dalszemu zawilgoceniu. Farby silikatowe mają jeszcze inną zaletę – z racji swojej alkaliczności są bardziej odporne na zakażenia mikrobiologiczne, jakie mogą towarzyszyć zawilgoceniu ściany.

Producenci stosują takie mieszanki spoiw do farb, na przykład do farb silikonowych i silikatowych dodają spoiwo akrylowe, które może wpływać na parametry farby, w tym zdolność dyfuzji pary wodnej. Można je stosować, o ile producent deklaruje ich przydatność na tynki renowacyjne. Tynki i farby renowacyjne trzeba mieszać i nanosić zgodnie z instrukcją z karty technicznej producenta. Do renowacji ścian nie nadają się tynki cementowe i cementowo- wapienne, bo są zbyt mocne i ścisłe, a także farby dyspersyjne typu akrylowego czy winylowego, gdyż są zbyt paroszczelne. Z racji ograniczonej trwałości nie zaleca się stosować na zewnątrz farb wapiennych, choć cechuje je dobra dyfuzja pary wodnej.

Osuszanie ścian: gdy zawilgocenie jest niewielkie

Wystarczające może się okazać użycie tynku wapiennego. Jego grubość powinna wynosić co najmniej 2 cm. Rozwiązanie takie stosowano dawniej jako tak zwane tynki ofiarne, zanim wynaleziono tynki renowacyjne. Mo ono ograniczoną skuteczność i jest przeznaczone do zastosowań wewnętrznych. Zadaniem tynku ofiarnego jest wchłonięcie soli z zawilgoconej ściany, ale z powodu określonej zdolności jej gromadzenia pierwszą warstwę trzeba usunąć, a tynkowanie powtórzyć.