Puszkinia - sadzenie, uprawa, pielęgnacja, zastosowanie
Puszkinia to niska bylina cebulowa kwitnąca wczesną wiosną. Choć nie jest tak popularna jak inne rośliny cebulowe, to warto ją wprowadzić do ogrodu. Jak uprawiać puszkinie w ogrodzie?
Do grona najcenniejszych roślin ogrodowych należą gatunki, które po zimie zakwitają jako jedne z pierwszych. Te urocze zwiastuny wiosny rozweselają ponury, dopiero budzący się ze snu zimowego ogród i poprawiają nam nastrój. Należą do nich min. cebulice, krokusy, zawilce gajowe, ranniki czy śnieżyczki, ale też nieco mniej popularne, choć równie atrakcyjne puszkinie cebulicowate (Puschkinia scilloides, czasami określana też jako Puschkinia libanotica), które są prawdopodobnie jedynymi przedstawicielami swojego rodzaju.
Puszkinia jest cebulową byliną z rodziny szparagowatych (Asparagaceae)i pochodzi z Kaukazu. W naturze można ją spotkać na górskich łąkach Kaukazu, Turcji czy Iranu.
Puszkinia - jak wygląda?
Puszkinia w okresie wegetacji dorasta do 5-20 cm i tworzy 2-3 wąskie, sztywne, rynienkowate, szpiczasto zakończone, odziomkowe, ciemnozielone liście oraz wydaje wzniesiony, sztywny, nagi, brązowozielony pęd kwiatowy, zwieńczony luźnym, groniastym kwiatostanem, złożonym z 2-3 do 10 dzwoneczkowatych, miododajnych kwiatów (kwiatostany przypominają pokrojem hiacynty).
Kwiaty puszkinii ułożone są na pędzie jednostronnie i tylko w szczytowej części mogą pojawiać się z każdej strony pędu. Pojedynczy kwiat złożony jest z 6 dużych, lancetowatych, białych lub bladoniebieskich, u podstawy częściowo zrośniętych ze sobą płatków, z biegnącą przez ich środek podłużną, ciemnoniebieską pręgą (roślina ma też odmianę 'Alba' o całkowicie białych kwiatach). Wewnątrz korony widoczne są jasnożółte pylniki i słupek, osłonięte zwartym, niskim, smukłym, białym przykoronkiem. W czasie kwitnienia kwiaty otwierają się dość szeroko, ale ich płatki nie rozkładają się całkowicie na boki, utrzymując kształt pękatego dzwoneczka.
Puszkinie kwitną bardzo wcześnie, gdyż ich kwiaty rozwijają się na przełomie marca i kwietnia. Po przekwitnieniu roślina w krótkim czasie zasusza liście i znika z rabaty (druga połowa maja), przechodząc w stan letniego spoczynku.
Przeczytaj też: Wiosną ogród budzi się do życia - co się dzieje w wiosennym ogrodzie >>>
Autor: GettyImages
Pojedynczy kwiat złożony jest z 6 dużych, lancetowatych, białych lub bladoniebieskich, u podstawy częściowo zrośniętych ze sobą płatków, z biegnącą przez ich środek podłużną, ciemnoniebieską pręgą
Warunki uprawy puszkinii
- Stanowisko dla puszkinii. Aby móc prawidłowo się rozwijać, puszkinia potrzebuje słonecznego lub tylko lekko półcienistego stanowiska i przepuszczalnej, dobrze zdrenowanej (co jest ważne szczególnie w okresie zimowym), w czasie wegetacji stale lekko wilgotnej gleby, najlepiej o lekko zasadowym odczynie pH.
- Wykopywanie i przechowywanie cebulek puszkinii. W sezonie letnim, w czasie swojego spoczynku roślina bardzo źle znosi mokre podłoże, szczególnie w okresie długotrwałych opadów (cebule mogą zagniwać), dlatego po kwitnieniu cebulki puszkinii dobrze jest wykopać (w czerwcu), lekko przesuszyć i przechować do jesieni w suchym, ciepłym (ok. 20°C), przewiewnym i ciemnym miejscu (np. ułożone w kartonowym pudełku lub ażurowym koszyku).
Cebulki kwiatowe: wykopywanie cebul i bulw kwiatowych roślin kwitnących wiosną >>>
- Sadzenie cebulek puszkinii. Wykopane wiosną cebulki należy posegregować i największe z nich ponownie posadzić do gruntu wczesną jesienią (we wrześniu-październiku), umieszczając je w podłożu na głębokości równej ich trzykrotnej wysokości (głębokość sadzenia to zwykle 5-7 cm). Rośliny można bez obaw pozostawić w ogrodzie na zimę, gdyż puszkinie są w pełni mrozoodporne i nie wymagają zimowego okrycia.
Rozmnażanie puszkinii. Przy okazji wiosennego wykopywania cebulek, rośliny można też rozmnożyć, pobierając z nich cebulki potomne. Jeśli puszkinii odpowiada stanowisko uprawy, potrafi dawać też obfity samosiew, należy jednak pamiętać, że potomstwo uzyskane z nasion może nie zachować cech odmianowych rośliny matecznej. Jeśli więc zależy nam na konkretnej odmianie puszkinii, jej cebulki powinniśmy kupić u sprawdzonego sprzedawcy lub rozmnażać puszkinię wegetatywnie. Kiedy nie potrzebujemy nasion, zaraz po przekwitnieniu kwiaty lepiej jest usunąć, aby produkcja nasion bez potrzeby nie wyczerpywała rośliny i nie pozbawiała cebul znacznej części substancji odżywczych.
Zastosowanie puszkinii w ogrodzie
Puszkinie nie są roślinami szczególnie okazałymi, ale w okresie kwitnienia ich piękne, duże, groniaste kwiatostany zwracają na siebie uwagę. Z tego względu rośliny dobrze prezentują się na skalniakach i w ogródkach żwirowych, ale też w jednogatunkowych grupach pod bezlistnymi jeszcze o tej porze roku drzewami i krzewami.
Puszkinie świetnie prezentują się w dużych grupach na trawniku. Można je także sadzić na rabatach z innymi roślinami kwitnącymi wczesną wiosną, takimi jak cebulice, śnieżniki, śnieżyczki, krokusy, wczesne pierwiosnki, tulipany botaniczne, narcyzy, kosaćce żyłkowane czy szafirki. Puszkinie ładnie prezentują się też jako obwódki wzdłuż ścieżek, kwietników i rabat.
Puszkinie mogą być także uprawiane w pojemnikach na balkonach i tarasach. Ich urocze kwiaty nadają się też do cięcia, choć w wazonie bardzo krótko zachowują świeżość (2-3 dni).
Sadząc w ogrodzie puszkinie, musimy tylko pamiętać, że rośliny po kwitnieniu dość szybko znikają z rabat, pozostawiając po sobie wolne miejsce, które trzeba będzie wypełnić innymi roślinami.
Poradnik projektowania rabaty bylinowej - jak wybrać byliny na rabatę >>>
Kwiaty cebulowe w doniczkach – wiosenne dekoracje domu, balkonu i tarasu >>>
Rośliny cebulowe kwitnące wiosną. Sadzenie i pielęgnacja roślin cebulowych >>>
Autor: www.thinkstockphotos.com
Wiosenny ogród
