Powierzchnia biologicznie czynna. Jaka to część działki i dlaczego jest tak ważna

Wyjaśniamy, co to jest powierzchnia biologicznie czynna. Jeśli planujesz budowę domu, musisz wiedzieć, jaką część swojej działki możesz zabudować, utwardzić betonem, pokryć kostkami brukowymi itp. Reszta powinna zostać biologicznie czynna. Jeśli na twojej działce powierzchni biologicznie czynnej będzie za mało, możesz wkrótce płacić jeszcze jeden podatek - deszczowy.

Dom wśród zieleni to marzenie większości z nas. Ale nie zawsze jest to możliwe do zrealizowania, zwłaszcza jeśli budujemy się w mieście w gęstej zabudowie. Warto jednak pozostawić na działce powierzchni biologicznie czynnej, jak najwięcej jest to możliwe. Na tej powierzchni można utrzymać zieleń różnego rodzaju: drzewa i krzewy, kwiaty, trawnik. Bujna roślinność wokół domu tworzy mikroklimat, sprzyja odwiedzaniu naszego ogrodu przez zwierzęta, których obserwowanie jest wielką przyjemnością. Planując budowę domu, zawsze trzeba sprawdzić, jaka część działki powinna pozostać biologicznie czynna, co będzie mieć wpływ na sposób jej zagospodarowania. Zależnie od indywidualnych rozstrzygnięć może to odegrać pewną rolę już przy wyborze i kupnie nieruchomości. Niedługo pozostawienie odpowiedniej wielkości powierzchni biologicznie czynnej na działce może mieć także konsekwencje finansowe, ponieważ od początku 2021 r. ma zacząć obowiązywać podatek od deszczu.

Spis treści

1. Co to jest powierzchnia biologicznie czynna?
2. Powierzchnia biologicznie czynna w miejscowych planach zagospodarowania powierzchni
3. Powierzchnia biologicznie czynna w decyzji o warunkach zabudowy
4. Powierzchnia biologicznie czynna a podatek deszczowy

Co to jest powierzchnia biologicznie czynna?

Powierzchnia biologicznie czynna (można spotkać też definicję: teren biologicznie czynny) to teren z nawierzchnią ziemną urządzoną w sposób zapewniający naturalną wegetację, a także 50% powierzchni tarasów i stropodachów z taką nawierzchnią, nie mniej jednak niż 10 m², oraz woda powierzchniowa na tym terenie. Taka definicja jest podana w rozporządzeniu o warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Zatem za powierzchnię biologicznie czynną należy uznać obszar z nasadzeniami roślin: drzew, krzewów, kwiatów, traw, ale pozostający w takim stanie, że wody opadowe i roztopowe mogą wsiąkać do gruntu. Można przyjąć, że powierzchnią biologicznie czynną jest:

• rabata ziemna,
• rabata żwirowa,
• powierzchnia utwardzona kratami, między którymi mogą rosnąć rośliny,
• trawnik,
• grunt obsadzony drzewami i krzewami.

Powierzchnią biologicznie czynną są rowy, stawy i oczka wodne. Dachy zielone, czyli tarasy lub stropodachy pokryte roślinnością, uznaje się za biologicznie czynną w 50%, czyli ich powierzchnię trzeba podzielić przez 2 (ale mus to być nie mniej niż 10 m²). Dachy zielone mogą być rozwiązaniem problemu ze spełnieniem tego wymogu na działkach z intensywną zabudową lub wielkim obszarem utwardzonym. Ten problem może się pojawiać w gęstej zabudowie miejskiej, gdzie występuje również dużo powierzchni utwardzonych.

Powierzchnia biologicznie czynna w miejscowych planach zagospodarowania powierzchni

W Warunkach technicznych jest określone, jak wielką powierzchnię biologicznie czynną należy pozostawić na działkach z zabudową wielorodzinną, budynkami opieki zdrowotnej lub oświaty. Regulacje dotyczące działek przeznaczonych pod indywidualną zabudowę (lub rozbudowę) mieszkalną znajdziemy w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego (MPZP), w których musi być określony minimalny wymiar terenu biologicznie czynnego.

Przeczytaj też:

Co oznaczają symbole w planie miejscowym i ewidencji gruntów? >>>

Na obszarze tego samego miasta lub gminy będą występować różne wielkości zależnie od charakteru działek, otaczającej zabudowy itp. Może być to 40, 50, a nawet 70%. Co to znaczy? W przypadku działki o powierzchni 1000 m² oznacza to, że odpowiednio 40, 50 lub 70% jej powierzchni - 400, 500 lub 700 m² - powinno pozostać biologicznie czynne. Bardzo wysokie wskaźniki powierzchni biologicznie czynnej mogą obowiązywać na terenach cennych przyrodniczo, gdzie wyłączanie gruntów pod zabudowę jest ograniczane do minimum.

Powierzchnia biologicznie czynna w decyzji o warunkach zabudowy

Jeśli dla danego terenu nie ma opracowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wielkość minimalnej powierzchni biologicznie czynnej jest określana w decyzji o warunkach zabudowy (WZ, tak zwanej wuzetce) dla danej posesji.

Architekt sporządzający plan zagospodarowania działki wraz z projektem budowlanym domu (lub w ramach jego adaptacji) powinien zaproponować takie jej wykorzystanie, żeby było zgodne z wymogami co do powierzchni biologicznie czynnej obowiązującymi na danym terenie.

Powierzchnia biologicznie czynna a podatek deszczowy

Od 2021 r. ma zacząć obowiązywać podatek deszczowy. Do tej pory płacili go właściciele wielkich działek, których duża powierzchnia była wybetonowana, wyasfaltowana albo wyłożona płytami lub kostkami. W rzeczywistości płacili go właściciele zakładów produkcyjnych, terenów handlowych, magazynów itp. Teraz podatek deszczowy ma dotyczyć zwykłego Kowalskiego, pod warunkiem że jest posiadaczem nieruchomości o powierzchni większej niż 600 m², która nie jest biologicznie czynna w nie mniej niż 51%. Jego stawka jest uzależniona również od rozwiązań służących do retencjonowania wody zastosowanych na działce.

Przeczytaj też:

Zbiornik retencyjny na deszczówkę. Mała retencja: jak uzyskać na nią dofinansowanie >>>