Ocieplanie ścian zewnętrznych. Metoda lekka mokra, lekka sucha i nie tylko

2012-10-03 12:17
Ocieplanie ściany trójwarstwowej
Autor: RECTICEL Gdy ścianę trójwarstwową ociepla się płytami PIR lub polistyrenem, nie trzeba pozostawiać szczeliny wentylacyjnej między termoizolacją a warstwą osłonową muru

O ile ściana nie jest jednowarstwowa, czyli zbudowana z bloczków lub pustaków charakteryzujących się wysoką izolacyjnością termiczną, trzeba ją ocieplić. Można to zrobić metodą lekką mokrą (BSO), lekką suchą lub umieszczając ocieplenie między warstwami muru. Sprawdź również, jak wygląda ocieplanie od wewnątrz.

Sposoby ocieplania ścian zewnętrznych

Jeśli ocieplenie wykańcza się warstwą elewacyjną (ściana dwuwarstwowa), stosuje się jedną z dwóch metod – lekką mokrą zwaną BSO (Bezspoinowy System Ociepleń)  lub lekką suchą. W taki sposób dociepla się od zewnątrz również ściany z bali oraz szkieletowe. Jeżeli termoizolację osłania się murem, powstaje ściana trójwarstwowa. Do ścian dwu- i trójwarstwowych można stosować zarówno wełnę mineralną, jak i styropian. Nie ma potrzeby sięgać po inne, droższe materiały, choć są systemy ociepleniowe dostosowane do płyt fenolowych lub polistyrenu ekstrudowanego.

BSO - czyli metoda lekka mokra

W tej metodzie materiał termoizolacyjny mocuje się do muru zaprawą klejącą. Do styropianu można też wykorzystać specjalną piankę poliuretanową nanoszoną pistoletem prosto z puszki. Często ocieplenie trzeba dodatkowo stabilizować kołkami. Dobiera się je do rodzaju i grubości materiału termoizolacyjnego. Są kołki do wełny, do styropianu i uniwersalne. Zamówić można również takie z trzpieniem rozprężnym. Mają one wyższą odpor ność na wygięcie i wyrwanie z podłoża. Niektórzy producenci oferują też kołki z plastikową końcówką trzpienia. Stanowi on uszczelkę zabezpieczającą przed dostawaniem się wilgoci między metalowy trzpień i osłonkę. Zapewnia również niewielką, dodatkową ochronę przed ucieczką ciepła przez kołek. Jeśli stosujesz kołki, zaleca się używanie styropianowych lub wełnianych zaślepek. Eliminują ryzyko powstawania mostków termicznych. Pamiętaj, że płyty muszą być klejone na mijankę. W narożach ścian płyty muszą się zazębiać. Nie można dopuścić, żeby pozostały między nimi puste szczeliny lub, co gorsza, wypełnione zaprawą. Wszelkie szpary i ubytki warstwy ociepleniowej należy wypełnić materiałem termoizolacyjnym. Może to być rozprężna pianka poliuretanowa. Materiałami polecanymi na izolację jest styropian EPS 70 lub 80, wełna mineralna zwykła o średniej gęstości lub wełna lamelowa. Po ułożeniu ocieplenia jego powierzchnię się szlifuje, wykonuje na niej warstwę zbrojoną z zaprawy i siatki z włókna szklanego, po czym można nanosić tynk cienkowarstwowy albo robić okładzinę z płytek elewacyjnych.

Metoda lekka sucha

W metodzie lekkiej suchej ocieplenie mocuje się tylko kołkami, zawsze pozostawiając między nim a elewacją szczelinę wentylacyjną szerokości około 4 cm. Tu również liczy się szczelność ułożenia płyt. W tej metodzie sporym powodzeniem cieszą się wełniane płyty laminowane welonem szklanym chroniącym przed wywiewaniem ciepła z izolacji przez powietrze przepływające w przestrzei wentylacyjnej między ociepleniem a elewacją. Jeśli stosujesz zwykłą wełnę, musisz zadbać o zaizolowanie jej folią wiatroizolacyjną.

Ściany trójwarstwowe - ocieplenie wewnątrz muru

Ściany trójwarstwowe ociepla się w trakcie wznoszenia muru. Płyty ociepleniowe łączy się ze ścianą nośną kotwami, które jednocześnie spinają obie murowane warstwy. Gdy stosuje się wełnę, między nią a murem osłonowym pozostawia się 2-4-centymetrową szczelinę wentylacyjną. Wloty do niej znajdują się w dole elewacji, a wyloty – w jej górnej części. Dlatego poleca się tu wełnę laminowaną welonem szklanym. Gdy ocieplasz styropianem, szczelina nie jest konieczna. Ponieważ nie jest poddawany żad nym obciążeniom, wystarczy ten EPS 50.

Ważne

Ocieplanie od wewnątrz

Ocieplanie od wewnątrz powinno być prowadzone jedynie wówczas, gdy nie ma innej możliwości. W ten sposób dociepla się więc budynki objęte opieką konserwatora zabytków, domy z bali o interesującej elewacji, którą żal byłoby zakrywać warstwą ocieplenia, a także budynki w zabudowie szeregowej i bliźniaczej, gdy sąsiedzi nie zgadzają się na docieplenie ścian od zewnątrz. Zanim zdecydujesz się na takie ocieplanie, musisz sprawdzić, czy ściany nie są zawilgocone i czy system wentylacyjny jest wystarczająco sprawny. Powinno się też zrobić obliczenia sprawdzające, czy na styku ocieplenia z murem nie dojdzie do nadmiernej kondensacji pary wodnej. Groziłoby to bowiem zawilgoceniem muru. Jest kilka metod ocieplania od wewnątrz:

  • ocieplanie wełną mineralną - to, jak dotąd, najpopularniejszy sposób. Wełnę w postaci płyt lub mat umieszcza się między profilami rusztu przykręconego do ścian. Do rusztu mocuje się paroizolację ze specjalnej folii i przykręca materiał okładzinowy – płyty g-k, deski, panele boazeryjne. Aby uniknąć kondensacji pary wodnej na murze, najlepiej pozostawić wtedy między wełną a murem przestrzeń wentylowaną;
  • ocieplanie betonem komórkowym - od niedawna dostępne są specjalne, wąskie bloczki o niskiej gęstości i wysokiej, jak na ten materiał, izolacyjności termicznej (λ= 0,045 W/(m.K)).

Zamiar ocieplania ścian od wewnątrz w starym domu wymaga zgłoszenia do starostwa.

Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Nasi Partnerzy polecają
Pozostałe podkategorie