Najlepsze pnącza na ogrodzenie z siatki - czym obsadzić siatkę ogrodzeniową?

Siatka ogrodzeniowa jest tanim i względnie estetycznym sposobem na wyznaczenie granic działki. Przemawia za nią także łatwość montażu oraz dobra wytrzymałość. Ma jednak swoje wady: to prześwitujące ogrodzenie, które nie zapewnia wystarczającej prywatności. Można to jednak zmienić obsadzając ją popularnymi pnączami. Najlepsze pnącza na ogrodzenie z siatki.

Wybierając pnącza, które będą tworzyły zielone lub barwne żywe ściany na siatce ogrodzeniowej w pierwszej kolejności należy kierować się wymaganiami roślin. Kluczowe aspekty uprawy to stanowisko (słoneczne, lekko zacienione, półcieniste i zacienione) oraz rodzaj gleby (żyzność, przepuszczalność, odczyn). To istotne, aby dopasować gatunek, takie rozsądne działanie pozwoli uniknąć problemów w przyszłości. Następnie roślinę warto dobrać pod względem siły wzrostu, stylu urządzania ogrodu oraz preferencji własnych.

Ogród jest zwykle użytkowany rekreacyjnie od wiosny do jesieni, dlatego obsadzenie siatki pnączami jest dobrym, praktycznym rozwiązaniem. Można zdecydować się na większą różnorodność i wybierać corocznie inne pnącza jednoroczne lub stałość przez uprawę wieloletnich pnączy odpornych na mróz.

Pnącza na siatkę ogrodzeniową – co roku inne ogrodzenie

• Groszek pachnący. Prawdopodobnie jednym z najpopularniejszych pnączy jednorocznych wykorzystywanych do dekoracji ogrodzeń (w tym siatek) jest groszek pachnący (Lathyrus odoratus). Roślina osiąga od 50 do 150 cm wysokości. Tworzy kanciaste pędy, z których wyrastają eliptyczne liście wąsy oraz czepne. Kwitnie od końca czerwca do sierpnia - motylkowe kwiaty o różnorodnej barwie intensywnie pachną. Groszek pachnący często uprawia się w ogrodach wiejskich, w rzeczywistości pasuje do różnych stylów urządzania. Można siać go w kwietniu bezpośrednio do gruntu. Lubi żyzne, próchnicze podłoża i słoneczne stanowiska.

• Kobea pnąca. Większe rozmiary osiąga kobea pnąca (Cobaea scandens), której pędy dorastają zwykle 3-4 m długości. Prawidłowo uprawiana może pokryć znaczną część ogrodzenia. Tworzy pierzastozłożone liście. Jej największą ozdobą są duże, dzwonkowate kwiaty (ok. 3 cm średnicy) o białej lub fioletowej barwie. Kobea kwitnie od lipca do września. Wymaga stanowiska słonecznego. Optymalne są żyzne, umiarkowanie wilgotne gleby. Nasiona wysiewa się w pomieszczeniu pod koniec zimy, a rośliny wysadza do gruntu w maju.

• Tunbergia oskrzydlona. Kolejna ciekawa propozycja to tunbergia oskrzydlona (Thunbergia alata), częściej spotykana na balkonach niż przy ogrodzeniach. Jej pędy osiągają do 1,5 m długości. Ma ciemnozielone, nieco sercowate liście i drobne, żółte z brązowym środkiem kwiaty. Kwitnie od czerwca aż do pierwszych przymrozków. Wymaga stanowisk ciepłych, dobrze nasłonecznionych i żyznej gleby. Nasiona wysiewa się na przedwiośniu w pomieszczeniach, sadzonki wysadza się w maju na miejsce stałe.

• Nasturcja kanadyjska. Na siatkach warto także spróbować uprawy nasturcji kanadyjskiej (Tropaeolum peregrinum). Pnącze osiąga do 4 m wysokości. Ma fryzowane, żółte kwiaty i palczaste liście. Kwitnie od lipca przez całe lato aż do późnej jesieni. Roślinę zaleca się siać w połowie kwietnia do donic w pomieszczeniu, a na miejsce stałe wysadzać od połowy maja. Lubi żyzne, próchnicze podłoża. Radzi sobie w półcieniu.

Zobacz galerię 5 zdjęć

Autor: GettyImages

Wisteria posadzona przy siatce ogrodzeniowej może ją nadmiernie obciążać - lepiej więc wybrać inne pnącze

Pnącza wieloletnie na ogrodzenia z siatki

• Kokornak wielkolistny. Atrakcyjnym pnączem ozdobnym z liści, który warto uprawiać przy siatce jest kokornak wielkolistny (Aristolochia durior). Szybko rośnie (roczne przyrosty 1-2 m), osiągając do 10 m długości. Dla ograniczenia wzrostu powinno się go przycinać. Ozdobą kokornaku są duże (do 30 cm długości), sercowate liście, nakładające się na siebie. Pnącze kwitnie w maju i czerwcu. Kwiaty są nakrapiane, brązowo-purpurowe. Roślinę zaleca się uprawiać w półcieniu. Przed zimą należy okryć podstawę pnia grubą warstwą ściółki.

• Bluszcz pospolity. Innym pnączem do cienia, łatwiejszym w uprawie, jest bluszcz pospolity (Hedera helix). Dobrze owija się na siatce, często tworząc ażurowe wzory. Jest zimozielony – to dodatkowa zaleta. Jest także odporny na mróz. Kształt i wielkość liści zależą od odmiany.

• Miesięcznik dahurski. Pnączem ozdobnym z liści, które dobrze sprawdza się w w miejscach słonecznych i lekko zacienionych jest miesięcznik dahurski (Menispermum davuricum). Pnącze osiąga 3-5 m (przy rocznych przyrostach 1-2 m). Wytwarza duże, sercowato-klapowate liście jesienią przebarwiające się na żółto. Toleruje gleby średniej jakości.

• Powojniki i wiciokrzewy. Z roślin o ozdobnych kwiatach przy ogrodzeniach można uprawiać szeroką grupę powojników (Clematis) oraz wiciokrzewów (Lonicera). Sposób pielęgnacji jest zależny od gatunku, a czasem nawet odmiany.

• Cytryniec chiński. Z pnączy o ozdobnych (i jadalnych) owocach coraz częściej spotyka się cytryniec chiński (Schisandra chinensis). Roślina dorasta do 10 m długości, ale rośnie wolno. Kwitnie w maju i czerwcu. Kwiaty są drobne, białe lub kremowe. Pod koniec lata dojrzewają jego największe ozdoby – okrągłe, ciemnoczerwone owoce zebrane w kłosy. Roślinę należy chronić przed silnym nasłonecznieniem i mrozem.

• Winobluszcz pięciolistkowy. Przy ogrodzeniach z siatki często spotyka się także winobluszcz pięciolistkowy (łac. Parthenocissus quinquefolia), którego pędy dorastają do 10–20 m długości. Liście jesienią przebarwiają się na intensywne kolory: pomarańczowy, purpurowy, szkarłatnoczerwony.

Michał Mazik