Opaska wokół domu z kostki betonowej – krok po kroku

Szerokość opaski wyznaczamy, uwzględniając rozmiar kostek i wzór, jaki mają tworzyć. Pozwoli to ograniczyć konieczność docinania elementów nawierzchni do minimum. Nie wolno zapomnieć o tym, że kostek nie układa się na styk, lecz pozostawia między nimi spoiny szerokości 2-5 mm, zależnie od typu kostki

Po wyznaczeniu granic układanej nawierzchni za pomocą metalowych szpilek i naciągniętej między nimi żyłki trzeba ustalić poziom górnej powierzchni bruku i ograniczającego jej obrzeża. Uwzględnić trzeba odpowiedni spadek nawierzchni, konieczny do odprowadzenia z niej wody opadowej

Następnie trzeba usunąć grunt z obrysu opaski. Kostka wokół domu nie wymaga wykopu głębszego niż 20 cm. Na wyrównanym dnie tworzy się podbudowę z piasku lub pospółki. Jej grubość zależy od rodzaju gruntu, zwykle wynosi 10-15 cm. Trzeba ją będzie zagęścić i nadać spadek na zewnątrz

Najczęściej obrzeże robi się z gotowych krawężników betonowych wysokości 20 cm i długości 50 cm. Te z wyprofilowanymi na bokach zamkami tworzącymi pióra i wpusty ułatwiają zachowanie prostej linii obrzeża, a także dodatkowo je usztywniają

Jeśli chcemy uniknąć przemieszczania się krawężników podczas ubijania podbudowy, warto ubić grunt w szczelinie brzegowej. Ważna jest regulacja poziomu górnej krawędzi obrzeża względem żyłki, aby zachować wyznaczony spadek. Czasem betonowe elementy brzegowe osadza się na półsuchej mieszance betonowej

Pod obrzeżem przeprowadza się rurę z PCW, którą odpłynie woda z osadnika umieszczonego w nawierzchni. Wyznaczenie położenia osadnika w nawierzchni wymaga dużej precyzji – musi się znaleźć dokładnie pod rurą spustową i nie może wystawać ponad powierzchnię kostek

Aby osadnik nie przemieścił się podczas zagęszczania podsypki, osadza się go w zagęszczonym piasku zmieszanym z cementem. Zanim podbudowa stwardnieje, sprawdza się, czy zachowany jest spadek nawierzchni

Piaskowej podbudowy na opasce nie stabilizuje się cementem, co często ma miejsce przy układaniu nawierzchni chodników i podjazdów. Tu ważne jest utworzenie podkładu umożliwiającego odparowanie wilgoci z gruntu. Bardzo ważne jest dokładne zagęszczenie piasku, aby kostka równo osiadała

Żeby dobrze wyznaczyć poziom podbudowy, rozkłada się w niej prowadnice, mogą to być na przykład sztywne profile metalowe, ale także równe deski. Dzięki prowadnicom łatwo zgarnąć nadmiar piasku i uzyskać równe zagęszczone podłoże podbudowy. Istotna jest odpowiednia różnica poziomów między podbudową a krawędzią obrzeża. W gotowej nawierzchni kostki muszą nieco wystawać ponad obrzeże

Zanim rozpocznie się układanie bruku, trzeba jeszcze raz dokładnie sprawdzić, czy dobrze wyznaczono spadki nawierzchni. Szczególnie ważne jest odpowiednie ukształtowanie podkładu na narożach budynku

Układanie bruku rozpoczyna się od naroży. Robi się to rzędami, mieszając kostki z różnych palet, aby uzyskać jednolitą barwę nawierzchni. Między elementami pozostawia się szczeliny, które zapobiegną uszkodzeniom ich krawędzi przez wzajemne napieranie pod wpływem odkształceń termicznych. Konieczna jest też szczelina dylatacyjna między opaską a elewacją

Skrajne elementy opaski muszą być ułożone powyżej elementów stanowiących obrzeże. Aby kostki brukowe utworzyły stateczną i monolityczną nawierzchnię, trzeba wypełnić wszystkie szczeliny piaskiem. Najlepiej wykorzystać do tego suchy piasek płukany granulacji 0-2 mm. Po usunięciu nadmiaru piasku z powierzchni bruk trzeba zagęścić (ubić). Trzeba przewidzieć, że wibrowanie i zagęszczanie nawierzchni obniży jej poziom mniej więcej o 1 cm

Procedurę ubijania przeprowadza się kilka razy, pamiętając o każdorazowym uzupełnianiu piasku w szczelinach i dokładnym zamiataniu powierzchni przed użyciem zagęszczarki. Nawierzchnia w gotowej opasce jest prawie równa z obrzeżem