Za pomocą lasera ekipa wyznaczyła na podłodze, ścianach i skosach linie, wzdłuż których mocowane będą profile rusztu stalowego, stanowiącego konstrukcję nośną okładziny z płyt g-k

Profile UW, czyli te, które będą przykręcane do przegród, podklejono samoprzylepną taśmą akustyczną

Profile przykręcano do ścian, używając wkrętów i kołków rozporowych, a wzajemnie łączono je nitami

W profile UW wstawiono później profile pionowe CW i połączono je nitami

Ponieważ dom jest dobrze ocieplony od zewnątrz, między profilami nie umieszczano wełny. Ułożono tylko folię paroizolacyjną

Ponieważ na więźbie jest deskowanie, między nim a wełną trzeba pozostawić odstęp, stanowiący szczelinę wentylacyjną. Uzyskano to dzięki rozpięciu między krokwiami sznurka

Po zbudowaniu rusztu nośnego z profili CW między belkami ułożono pierwszą warstwę wełny mineralnej. Jest ona na tyle sprężysta, że sama utrzymuje się między krokwiami

Dodatkowa warstwa wełny, osłaniająca też krokwie, żeby nie stały się mostkami termicznymi, umieszczana była między profilami rusztu

Wełnianą matę cięto na odcinki nożem. Pasy musiały być o około 3 cm szersze od rozstawu elementów nośnych, żeby dobrze mogły się między nimi zakleszczyć

Mocowanie folii do profili CW możliwe jest dzięki zastosowaniu taśmy dwustronnie przylepnej

Po zerwaniu z taśmy papieru ochronnego można do niej mocować folię, zaczynając od dołu skosów. Pas umieszczony wyżej musi zachodzić na niższy, tworząc zakład o około 15 cm

Jeden pas folii musi być też sklejony z drugim. Używa się do tego samoprzylepnej taśmy uszczelniającej

Folię zachodzącą na ściany klei się z nimi systemową masą polimerową

Płyty g-k umieszczano prostopadle do przebiegu krokwi dachowych. Mocowano je do profili CW fosfatyzowanymi wkrętami, rozmieszczanymi co 15 cm

Gdy przykręcono ostatnią płytę, można było zaszpachlować spoiny między nimi oraz łebki wkrętów