Najpiękniejsze kwiaty wieloletnie. Zdjęcia
Najpiękniejsze kwiaty wieloletnie.
Kosaciec syberyjski
Kosaciec syberyjski dobrze czuje się zarówno w słońcu, półcieniu, jak i w cieniu. Może rosnąć na rabacie albo w podmokłej strefie przybrzeżnej oczka wodnego. Zależnie od odmiany osiąga wysokość 60-120 cm. Delikatne kwiaty są fioletowe, niebieskie lub białe. Bardzo dekoracyjne są też wąskie liście przypominające kępy traw
foto: Magdalena Michalak
Floks
Floks posadzony w miejscu słonecznym i w glebie bardzo żyznej kwitnie obficie, a przy tym jest odporny na choroby i niską temperaturę. Jednak w półcieniu barwa kwiatów (biała, różowa lub fioletowa) jest intensywniejsza. Delikatnie pachnące kwiaty nadają się do wazonu. Zależnie od odmiany osiąga wysokość 60-120 cm. W tym samym miejscu może pozostawać przez wiele lat
foto: Maria Muszalska
Jeżówka
Jeżówka wymaga stanowisk słonecznych i żyznej wilgotnej gleby. Dorasta do 100 cm wysokości. Ma wyprostowane sztywne pędy i charakterystyczne kwiatostany z wypukłymi stożkowatymi środkami (bywają wykorzystywane w suchych bukietach) oraz ciemnoróżowymi płatkami. Są też odmiany o płatkach białych. Łatwo się rozsiewa
foto: Maria Muszalska
Lilia
Lilia ogrodowa - Podłoże, w którym rośnie powinno być żyzne i przepuszczalne – nie toleruje stagnującej wody. Najlepiej czuje się na stanowisku słonecznym, lekko wyniesionym (to zapobiega nadmiernemu gromadzeniu się wody). Zależnie od gatunku osiąga wysokość 50-120 cm. Odmiany wczesne sadzimy w marcu lub we wrześniu, późne w kwietniu, a lilię białą w sierpniu. Kwiaty pięknie pachną, nadają się do wazonu
foto: Magdalena Michalak
Liliowiec
Liliowiec ogrodowy najlepiej rośnie w słońcu, ale toleruje też półcień, a nawet cień (wtedy słabiej kwitnie, a główną ozdobą są lancetowate trawiaste liście). Potrzebuje gleby żyznej i przepuszczalnej. Zależnie od odmiany osiąga wysokość 30-120 cm. Należy do bylin długowiecznych. W jednym miejscu może rosnąć nawet 10 lat. Kwitnie obficie i długo. Dzwonkowate kwiaty odznaczają się gamą barw od bieli poprzez żółcie i pomarańcze do ciemnych brązów. Kwiaty mogą też być różowe, fioletowe lub purpurowe
foto: Maria Muszalska
Łubin
Łubin najlepiej rośnie w pełnym słońcu. Potrzebuje gleby żyznej i ubogiej w wapń. Tworzy kępy dłoniasto złożonych liści, nad którymi górują sztywne kwiatostany o ciemno- lub jasnoniebieskich, różowych, białych, żółtych a nawet dwubarwnych motylkowatych kwiatach, wysokości 60-80 cm. Łatwo się rozsiewa, źle znosi przesadzanie
foto: Maria Muszalska
Mak
Mak syberyjski wymaga gleby żyznej i przepuszczalnej, stanowiska słonecznego. Osiąga wysokość 50-100 cm
foto: Agnieszka Mike-Jeziorska
Ostróżka
Ostróżka ogrodowa wymaga stanowisk słonecznych lub półcienistych i żyznej, przepuszczalnej, wilgotnej gleby. Sztywne kwiatostany dorastają nawet do 200 cm wysokości. Ciemno- lub jasnoniebieskie, lawendowe, różowe oraz białe kwiaty mogą być pojedyncze albo półpełne. Po przekwitnięciu warto przyciąć pęd tuż nad ziemią, wtedy jesienią roślina powtórnie zakwitnie. Jest krótkowieczna, co kilka lat należy dzielić jej kępy
foto: Magdalena Michalak
Orlik
Orlik ogrodowy preferuje miejsca półcieniste i cieniste, gleby próchniczne i wilgotne. Doskonale czuje się pod koronami drzew. Jest rośliną krótkowieczną, ale łatwo się rozsiewa, pozostaje więc na rabacie przez wiele lat. Jego oryginalne kwiaty mogą być pojedyncze lub pełne, a kombinacje barw są niezliczone
foto: Agnieszka Mike-Jeziorska
Słoneczniczek
Słoneczniczek szorstki wymaga stanowiska słonecznego i żyznej gleby, ale dobrze przystosowuje się do środowiska i może rosnąć nawet w gorszym podłożu. Bardzo długo i obficie kwitnie (często aż do przymrozków). Tworzy duże kępy wysokości ponad 150 cm. Łatwo się rozsiewa
foto: Maria Muszalska
Szałwia
Szałwia omszona lubi stanowiska nasłonecznione, ale toleruje też półcień. Gleba powinna być żyzna, przepuszczalna i umiarkowanie wilgotna. Sztywne kłosowate kwiatostany dorastają do 80 cm wysokości. Kwiaty są ciemnoniebieskie. Usuwanie przekwitających kwiatostanów pobudza tworzenie nowych
foto: Agnieszka Mike-Jeziorska
Tawułka
Tawułka najlepiej rośnie w półcieniu, na glebie żyznej, przepuszczalnej i wilgotnej, ale niezalewanej. Zależnie od odmiany może mieć wysokość 30-60 cm. Drobne kwiaty są zebrane w sztywne wiechy barwy purpurowej, jasno- lub ciemnoróżowej oraz białej
foto: Maria Muszalska
Zamknij reklamę za s.
X
Zamknij reklamę
...