Dobrą praktyką jest zabezpieczenie silikonem krawędzi ościeżnicy bezpośrednio sąsiadujących z podłogą i ze ścianą. Jest to szczególnie istotne w przypadku dolnego brzegu. Warto to zrobić, żeby podczas zmywania podłogi materiał ościeżnicy nie podciągał wody

Gotową ościeżnicę umieszcza się w otworze i stabilizuje za pomocą plastikowych bądź drewnianych klinów

Następnie poziomnicą należy dokładnie sprawdzić pion i poziom oraz dokonać ewentualnych korekt ustawienia

Gdy ościeżnica ma prawidłową pozycję, można zawiesić na niej skrzydło. Teraz trzeba ponownie sprawdzić ustawienie ościeżnicy (czy nie przesunęła się pod ciężarem skrzydła) i wyregulować zawiasy, żeby skrzydło dobrze do niej przylegało

Do regulowania zawiasów używa się klucza imbusowego oraz śrubokrętu. Odkręcając i dokręcając śruby, można ustawić pożądaną pozycję zawiasu względem pionu oraz skorygować wysokość zawieszenia drzwi

Przed ostatecznym umocowaniem ościeżnicy między jej boki wstawia się trzy-cztery rozpórki, żeby rozprężająca się piana ich nie wypchnęła. Rozkręca się je na szerokość światła ościeżnicy

Między ościeżnicę a mur punktowo(w narożnikach, na wysokości zawiasów i zamków) aplikuje się dwuskładnikową pianę montażową. Jej zadaniem jest stabilizacja ościeżnicy w otworze. Pozostałe puste przestrzenie można wypełnić niskoprężną pianką jednoskładnikową. Pianę należy aplikować równomiernie, żeby jej nadmiar nie wypaczył profili. Następnie trzeba ponownie sprawdzić poziomnicą ustawienie ościeżnicy

Opaski można montować dopiero wtedy, gdy piana stwardnieje. Jej nadmiar należy odciąć nożykiem budowlanym. Trzeba też usunąć drewniane kliny stabilizujące wystające poza obrys ościeżnicy

Montaż drzwi kończy się wstawieniem klamek i szyldów. Podczas ich mocowania należy uważać, żeby nie zarysować powierzchni skrzydła. Zanim montażysta przekaże drzwi do odbioru, powinien sprawdzić działanie zamka oraz kilkakrotnie otworzyć je i zamknąć, aby upewnić się, że skrzydło prawidłowo pracuje