Fronty zabudowy i stół mają piękny odcień zieleni Veronese’a nadany przez farbę Kitchen Chalk Paint Annie Sloan. Zestawienie tego odcienia z bielą i szarościami zachwyca wyrazistością i świeżością. Śmiało można powtórzyć tę zieleń w detalu, np. obrazku powyżej ciągu roboczego.

Zabudowa zrobiona na zamówienie składa się z ciągu roboczego w kształcie litery L oraz szafy kuchennej aż po sufit. Kobaltowa barwa frontów zdominowała aneks kuchenny. Aby optycznie zrównoważyć wyrazistą barwę, blat i zlew są białe, a zamiast szafek wiszących zamontowano półki ze sklejki. Ścianę nad ciągiem roboczym chroni (i zdobi) panel z ręcznie robionych i wypalanych kafli wykonanych na zamówienie (Kaflove) – także białych. To zapewniło wnętrzu wizualną lekkość. Wzorzysty wschodni dywan z czerwienią i odcieniami szafirowymi doskonale uzupełnia aranżację, dodając jej charakteru.

Ikeowska zabudowa to mocny akcent, ale równie mocne wrażenie robią turkusowy komplet jadalniany (IKEA, przemalowany farbą akrylową) oraz m.in. lambrekiny (zazdrostki upolowane na Facebooku i na pchlim targu). Lampy są dziełem pani domu, która przy urządzaniu wnętrz inspirowała się twórczością podziwianej przez siebie Fridy Kahlo. Kable i żarówki pochodzą z Kolorowekable.pl, metalowe obręcze – z piwnicy. Przydały się też wstążki, kwiaty i klej na gorąco. Płytki na ścianie były brązowe, ale biała farba dała im radę… Efektowny dekor to naklejka ze wzorem kurpiowskim (zamówiona w internecie) i zalaminowana.  

Wykonana na zamówienie zabudowa ma odcień zgaszonego błękitu, zbliżony do koloru ścian. Gipsową sztukaterię łączącą szafki, ścianę i sufit pomalowano na nieco jaśniejszy ton, z kolei wysokie listwy przypodłogowe z matowego MDF-u są ciemniejsze i wpadają w szarość. Ta gra odcieni sprawiła, że aneks kuchenny przechodzący w jadalnię nie stanowi jednej masywnej bryły, a wnętrze (proj. Katarzyna Dziurdzia, Dziurdzia Projekt) prezentuje się interesująco. Szafki nakryto białym blatem z podwieszanym zlewem, z materiału zbliżonego do blatu (Silgranit Blanco – kompozyt naturalnego granitu (80%), akrylu,  ceramiki i pigmentów). Ścianę powyżej zdobi gres odzwierciedlający piękno białego kamienia z ciemnym użyłowaniem. Płytki Marmi marki Ricordena są duże (60x120 cm) i rektyfikowane, dzięki cienkim fugom sprawiają wrażenie jednej długiej tafli. Wzorzysty „chodnik” w aneksie to płytki podłogowe Palais Blue, Equipe Cerámicas. 

Czerwona, lśniące zabudowa kuchenna (IKEA) ma tak wyrazisty charakter, że potrzebowała kontrapunktu. Idealna w tej roli okazała się równie czarna ściana pociągnięta tablicową farbą. Półwysep kuchenny obudowany frontami ze stali nierdzewnej, z czarnym cokołem także jest neutralny. Przy dużym oknie szeroki parapet pełni funkcję barku, ale stojące przy nim wysokie krzesła są szare, by nie narzucały swojej obecności. 

W kuchni króluje miedź. Jako materiał i kolor. Nad granitowym blatem – miedziany okap, na półce obok – rondle z tego samego metalu. Mały zlew także w kolorze miedzi. Piekarnik stylizowany na dawny pasuje do klasycznej zabudowy kuchni. Jest ona z litego drewna dębowego pomalowanego na zielono i pokrytego patyną.

Na obu zdjęciach mamy tę samą kuchnię. Z racji innego oświetlenia szafki różnią się odcieniem – ten w kadrze z prawej strony odzwierciedla rzeczywistość. Błękitne szafki to efekt pracy stolarza. Są z lakierowanego MDF-u. Aby były trochę wiejskie, trochę retro, trochę scandi – fronty mają lamelkowe. Nad ciągiem roboczym położono viintage'owe płytki-kafelki (Metro, Vives) i zawieszono półkę z pchlego targu. Lampy kupiono w IKEA – jedną niebieską, a dwie białe. Wyspa to podmalowany wiejski stół z półką, hoker pochodzi z IKEA. 

I tym razem mamy dwa kadry z jednej malutkiej kuchni z wnęką. Szafki wiszące są białe i mają „podpiętą” półkę ze sklejki. Szafki dolne, w tym podokienna (ma fronty przesuwne), oraz wiszące o pełnych frontach po pomalowaniu zyskały blady niebieskawy odcień. We wnęce, zamiast zabudowy, stanęła pomalowana na czerwono komoda. Gospodarze całość ujednolicili blatem. Ściany powyżej zdobią pas płytek, także malowanych, oraz cętkowany malunek, który wyszedł spod ręki pani domu. Wykorzystała ona czarną farbę i „pieczątkę”  wyciętą z kuchennej gąbki.

W kuchni, która została otwarta na salon, architektka Katarzyna Kiipigroch-Paczek,  Interiology) zaprojektowała zabudowę w kolorze miętowym. Delikatny, chłodny odcień oraz białe lśniące płytki (Maisa Blanco, Equipe Cerámicas) na ścianie sprawiają, że wąski aneks zakończony jadalnią z oknem nie jest klaustrofobiczny. Klasyczne płycinowe fronty ze srebrzystymi uchwytami są eleganckie i współgrają z szachownicą na podłodze, która podkreśla ducha kamienicy. Nad stołem w głębi lampa PH 5, Louis Poulsen, a na ścianie obok – obraz Marty Kochanek-Zbroi (Galeria Milano).

Salon i kuchnia znajdują się w jednej otwartej przestrzeni (proj. Paweł Ślęzak, Architaste), co podkreśla wspólna podłoga (Dąb bielony, Jawor Parkiet). Regał z książkami i bibelotami sąsiaduje z granatową zabudową kuchenną (tak jak on utrzymaną w klasycznej stylistyce) z piekarnikiem i kuchenką mikrofalową. Granatowa szafa dzieli optycznie strefy. Dalej mamy nowoczesne szafki z gładkimi frontami i blatami z kwarcytu. Ścianę nad ciągiem roboczym chroni dyskretna mozaika w jodełkę (Raw Decor).

Na niewielkiej powierzchni stanął niewielki aneks kuchenny. Korpusy kupiono w IKEA, a oliwkowe fronty w firmie Frøpt (proj. Magdalena Milejska). Czarny blat, dyskretne małe AGD oraz mosiężne uchwyty dopinają całość. Aby kuchnia idealnie wtapiała się w pokój, zrezygnowano z płytek nad blatem. Farba zmywalna i niski panel zabezpieczający wystarczyły. Trzy lampy wiszące miękko łączą strefę roboczą z kącikiem jadalnianym (stół na zamówienie, Drewniano; krzesła Candis, Actona). Szklane drzwi w czarnych stalowych ramach oddzielają salon z kuchnią od przedpokoju i łazienki. Nawiązują charakterem
do industrialnego stylu budynku.

Strefa kuchenna ma kształt litery C i składa się z ciągu roboczego oraz szafy-słupka i wiszących szafek (projekt całego wnętrza Małgorzata Górska-Niwińska, MGN Pracownia Architektoniczna). Szmaragdowe szafki różnią się fakturą. Większość jest gładka, lecz wiszące zdobi motyw rybiej łuski. Z racji dwóch odsłoniętych okien oraz zastosowanych na podłodze i ścianie pasów jasnego gresu z delikatnym wzorem marmuru jest tu widno, lekko, przestronnie. 

Aneks kuchenny (proj. Sylwia Kowalczyk-Gajda, Kowalczyk-Gajda Studio Projektowe) w klimacie skandynawskim, oszczędny w formie, spójny i – bardzo efektowny. Zabudowę (na zamówienie) zróżnicowano na trzy sposoby:  szafki stojące są szarobłękitne i lśniące, mają kuliste gałki w jaśniejszym odcieniu, a szafki wiszące są białe i matowe, a ich uchwyty są okrągłe, ale płaskie! Ścianę między meblami oraz w przejściu obłożono kamiennym fornirem (Indian Autumn Stone Traffic). To nowoczesny materiał wykończeniowy, idealny do ozdoby ścian, mebli czy metalowych powierzchni. 

Styl tej kuchni (projekt Izabela Szewc, Fabryka Nastroju) to połączenie tradycji z nowoczesnością. Biało-czarna posadzka (płytki Octagono Alaska, Vives) to klasyka, podobnie jak „cegiełki” na ścianie (płytki Tamoe, Paradyż) oraz szafki o lekko fazowanych frontach (na zamówienie, Shelf S.C) przykryte drewnem, a raczej go imitującym laminowanym blatem. Zabudowa w dwóch kolorach to już powiew współczesnych idei estetycznych. Ciemnozielony dół „osadza” całą aranżację i ją dynamizuje, biała góra oraz części kredensowa po prawej stronie kadru i wokół lodówki jest lekka jak piórko!

Prosta, funkcjonalna i nowoczesna przestrzeń, bez otwartych półek, zbędnych ozdób i dodatków (projekt Andrzej Kazulak). Gwarantowało to spójność całości, szczególnie ważną, gdy kuchnia jest otwarta na pokój. Szeroka drewniana rama okala zabudowę kuchenną, cieńsza podkreśla wnękę ze zlewem i płytą. Dzięki temu zabiegowi kuchnia zyskała głębię i przestrzeń. Piękny miodowy odcień szczotkowanego dębu (umieszczony między płaszczyznami w chłodnych kolorach bieli, szarości, jasnej zieleni) – ociepla je i uszlachetnia. Ściana we wnęce została wyłożona spiekiem kwarcowym Cava Bianco Statuario Venato marki Laminam, z tego samego materiału zrobione są blaty. W przeciwieństwie do naturalnego marmuru jest on odporny na plamy. Do szczotkowanego dębu dobrano lakierowane fronty szafek w kolorze miętowej zieleni. Jasny, marmurowy spiek kwarcowy, który pokrywa ścianę we wnęce oraz blat półwyspu, zaproponował architekt. Uzupełnieniem tej kolorystycznej kompozycji są miedziane uchwyty, nadające wnętrzu elegancki wygląd.

Kolorem przewodnim w tej kuchni jest granatowy, rozjaśniony bladym pistacjowym odcieniem frontów górnych szafek (na niektórych monitorach może wydawać się biały). Ciemne ciąg roboczy oraz masywną szafę pod sufit zrównoważono jasnymi odcieniami. Białe płytki, bladopistacjowa powierzchnia powyżej oraz jasna posadzka okazały się skutecznie. Otwarta drewniana półka to także doskonały pomysł na urozmaicenie zabudowy.