Ekologia w budownictwie

Własny dom wakacyjny Alvara Aalto na wyspie, w leśnym krajobrazie Finlandii. Wybitny architekt, prekursor ekologicznego nurtu nowoczesnej architektury, wypróbowywał tu różne stosowane w innych budowlach techniki i formy, eksperymentował z wykorzystaniem energii słonecznej. Dom został wzniesiony z mało przetworzonych, naturalnych materiałów. Jego sercem jest kwadratowy dziedziniec obudowany pomieszczeniami mieszkalnymi i ażurowymi, ceglano-drewnianymi ścianami. Otwarty na południowe światło i osłonięty od północy jest miejscem, w którym panuje szczególny mikroklimat

Architektura ekologiczna to budowanie z materiałów naturalnych, lokalnych i takich, których produkcja nie wiąże się z emitowaniem szkodliwych substancji. Taki jest dom ze słomy i z gliny, zbudowany w ramach eksperymentalnych warsztatów prowadzonych przez Paulinę Wojciechowską.

Budulcem ścian są słomiane kostki, wykończeniem – ręcznie robione gliniane tynki. Do budowy fundamentów używa się worków z piaskiem. Budulec domu jest w stu procentach przetwarzalny

Realizacja idei powiązanego z ogrodem komfortowego całorocznego siedliska na wsi. Zaprojektowane jest tak, by mieszkając poza miastem, można było korzystać ze współczesnych wygód, ale też nie tracić charakterystycznych dla wsi atrybutów życia w kontakcie z przyrodą. Zajęcie pod nową zabudowę fragmentu polnego krajobrazu na obrzeżu podlaskiej wsi kompensowane jest poprzez proekologiczne rozwiązania techniczno-materiałowe (na przykład izolacja termiczna celulozowa), a także architektoniczno-krajobrazowe (zielony dach). Dom zaprojektowany jest tak, by przez okna pozyskiwać dostępne porcje energii słonecznej. Strona północna ma charakter buforu cieplnego, który chroni przed chłodem i silnymi wiatrami. Ogrzewany kozą z katalizatorem spalin. Zużywana woda jest odzyskiwana w korzeniowej oczyszczalni ścieków. Projekt: Dariusz Śmiechowski

Przykład domu zrośniętego z krajobrazem działki zagospodarowanej w sposób ekologiczny, z naturalistycznym ogrodem nawiązującym do leśnego siedliska. Obok domu położona jest korzeniowa oczyszczalnia ścieków. Architektura została wzbogacona o elementy integrujące go z ogrodem – werandę oraz zielony dach, który „poszerza” ogród w widoku z okien piętra. Pod okna werandy podchodzi lustro wody stawu (z rybami) doczyszczającego wodę, należącego do systemu oczyszczania ścieków

Dom, którego głównym założeniem było aktywne połączenie budynku z ogrodem, ukształtowanie architektury w sposób sprzyjający oszczędzaniu energii (usytuowanie na działce, pozyskiwanie energii słonecznej i ochrona przed stratami ciepła, odzyskiwanie ciepła), zamykanie obiegu materii organicznej i wody w obrębie działki. Ważną częścią ogrodu jest naturalistyczny staw kąpielowy, którego lustro dodatkowo odbija światło w kierunku elewacji południowej. Podjęta w końcu lat 90 ubiegłego stulecia próba realizacji wspólnych ideałów inwestora, architektów i architekta krajobrazu