Wpust tarasowy i rynna na tarasie: odwodnienie tarasu z pełną balustradą
Wykonując taras z pełną balustradą, trzeba zwrócić szczególną uwagę na odprowadzenie z niego wody opadowej. Pokazujemy dwa rozwiązania: wpust tarasowy i rynna na tarasie.
Z zewnątrz ma być jak najmniej widoczny. W wielu nowych domach taras jest wtopiony w bryłę. Dlatego jest osłonięty od ulicy ściankami pełniącymi funkcję balustrady, a wyglądającymi jak fragmenty elewacji. Właśnie taki wpisuje się w oszczędną nowoczesną architekturę. Przy tym taras z pełną balustradą to rozwiązanie, które sprawia, że staje się intymny – bardziej związany z wnętrzem domu. Dlatego często wybiera się go do domów i willi stojących w gęstej zabudowie. Dzięki pełnym ścianom okalającym taras mieszkańcy mogą z niego korzystać swobodniej, niż gdyby balustrada była ażurowa. Ich prywatność jest bardziej chroniona. Jeśli inwestorzy chcą w mniejszym stopniu odizolować taras od otoczenia, decydują się na niższą ściankę i szklaną balustradę, która zapewnia im więcej światła, a nie kłóci się z architektoniczną powściągliwością. Takie balustrady mogą różnić się konstrukcją, ale za każdym razem ograniczają taras pełną ścianą i uniemożliwiają swobodny spływ wody z jego powierzchni. Dlatego projektanci muszą rozwiązać sposób odwodnienia tarasu i tak ukształtować jego warstwy, aby woda mogła spłynąć do miejsc, z których będzie odprowadzona do rur spustowych. Rozwiązań może być wiele, zależnie od konstrukcji i założeń estetycznych. Zawsze jednak wymagają dobrego opracowania detali odwodnienia. Przedstawiamy dwa przypadki.
Polecany artykuł:
Przypadek 1 - odwodnienie tarasu za pomocą wpustów tarasowych
Dom ma monolityczną konstrukcję żelbetową i taka jest też ściana osłaniająca taras. W ścianach zewnętrznych grubości 44 cm warstwa ocieplenia ma 20 cm. Niewiele mniejszą grubość ma balustrada. Choć jej warstwa konstrukcyjna ma 12 cm, to od strony tarasu jest jeszcze pokryta 10-centymetrowym ociepleniem. Łączy się ono z termoizolacją ułożoną na płycie tarasu z polistyrenu ekstrudowanego grubości 18 cm.
Do ocieplenia tarasu wybrano płyty, które po jednej stronie mają rowki drenażowe, a po drugiej wytłoczoną drobną kratkę zapewniającą dobrą przyczepność nakładanych na nią kolejnych warstw. Przez termoizolację przechodzi odwodnienie tarasu – rura odpływowa z wpustu tarasowego. Żeby odprowadzić wodę z powierzchni 14,5 m2, zaprojektowano jeden wpust. Jest on osadzony na ociepleniu, a jego kołnierz jest połączony z izolacją przeciwwilgociową, która pokrywa warstwę termoizolacji. Korpus wpustu jest otulony wylewką betonową pełniącą funkcję warstwy dociskowej i spadkowej. Aby skierować wodę do wpustu tarasowego, powierzchnię tarasu podzielono na kilka pól i ukształtowano na nich spadki w odpowiednie strony. Wylewka ma grubość od 4,5 do 10,5 cm. Żeby otrzymać na tarasie estetyczną poziomą nawierzchnię, zdecydowano się na deski kompozytowe mocowane do legarów. Ponieważ woda opadowa spływa pod taką nawierzchnię, wylewkę pokrywa wodoszczelna membrana z EPDM.
GALERIA: odwodnienie tarasu za pomocą wpustów tarasowych
Autor: Piotr Mastalerz
Na wylewce cementowej wyprofilowanej z odpowiednimi spadkami w stronę wpustu tarasowego ułożono hydroizolację z folii EPDM. Wywinięto ją na próg drzwi tarasowych, aby w razie awarii odpływu (gdy na przykład zatka się liśćmi) woda nie dostała się do pomieszczenia
Przypadek 2 - odwodnienie za pomocą rynny na tarasie
Pełna balustrada tarasu jest przedłużeniem ścian niższej kondygnacji i ma taką samą konstrukcję – jest wymurowana z pustaków ceramicznych grubości 25 cm. Od zewnątrz jest ocieplona styropianem pokrytym tynkiem cienkowarstwowym. Cienką, 5-centymetrową warstwę styropianu doklejono też na ścianie od strony tarasu. Zapobiega to powstaniu liniowego mostka termicznego na styku stropu z murem. Na płycie stropowej z betonu wodoszczelnego zrobiono wylewkę cementową, formując ją z 1-procentowym spadkiem. Dzięki temu układane na niej kolejne warstwy – ocieplenie, dociskająca je wylewka cementowa i nawierzchnia z gresu – mogły mieć jednakową grubość na całej powierzchni tarasu. Warstwa spadkowa ma najwyższy poziom przy ścianie, w której jest wyjście na taras, a najniższy naprzeciwko – przy murowanej balustradzie. W warstwie 20-centymetrowej izolacji termicznej ze styropianu Dach/Podłoga wzdłuż balustrady uformowano koryto odpływowe. Ocieplenie jest tam pocienione do 12 cm, a na pokrywającej je hydroizolacji jest umieszczona rynna ze stali nierdzewnej. Ma ona niewielki spadek (0,5%) w kierunku rury spustowej. Woda spływająca z powierzchni tarasu do rynny jest odprowadzana rzygaczem przeprowadzonym przez mur balustrady i warstwę ocieplenia na zewnątrz – do rury spustowej zamocowanej na elewacji.
Przeczytaj też:
- Hydroizolacja tarasu. Jak zaizolować taras i wykończyć go płytkami ceramicznymi?
- Taras planujemy na etapie projektu domu. Rodzaje tarasów
Aby taras był szczelny, zaprojektowano potrójną hydroizolację. Pierwszą jest wodoszczelny beton wykorzystany na płytę konstrukcyjną tarasu. Druga to dwie warstwy papy bitumicznej ułożone na ociepleniu. Papę podkładową przyklejono na zimno do styropianu, a z nią zgrzano papę nawierzchniową. Kolejną – zasadniczą warstwę hydroizolacyjną – zrobiono na wylewce cementowej, która stanowi warstwę dociskową na ociepleniu. Jest nią dwuskładnikowa masa elastyczna, w której zatopiono siatkę zbrojącą z włókna szklanego zapobiegającą pękaniu tej warstwy. Dopiero na tej warstwie naklejono mrozoodporne płyty gresowe. Dużą wagę przywiązano do estetyki nawierzchni – nie ma na niej cięć ani przełamań płaszczyzn o różnych spadkach.
GALERIA: odwodnienie tarasu za pomocą rynny
Autor: Piotr Mastalerz
Balustrada jest przedłużeniem ceramicznej ściany parteru. Odwodnienie tarasu zapewniają rynna wpuszczona w nawierzchnię tarasu wzdłuż balustrady i rury spustowe poprowadzone na elewacji. Projekt: Elżbieta Kusak
Polecany artykuł:
