Tynk japoński we wnętrzu. Wzory, nakładanie, cena
Tynk japoński to rodzaj wykończenia ścian będący czymś pośrednim między tynkiem a tapetą. Jest łatwy w nakładaniu i wygląda bardzo oryginalnie. Zobacz, jakie jeszcze właściwości ma tynk japoński.
Tynk japoński – co to jest?
Tynk japoński pochodzi z Japonii, gdzie był stosowany już kilka wieków temu. Jest to mieszanka naturalnych składników – strzępków bawełny, jedwabiu, włókien mineralnych lub celulozowych, dlatego jest też często nazywany tynkiem bawełnianym. Sprzedawany jest najczęściej w postaci suchych mieszanek, do których trzeba dodać pigment koloryzujący i wodę, a czasem również klej.
Ostateczny wygląd tynku japońskiego zależy od składników dekoracyjnych dodanych do mieszanki – mogą to być na przykład barwniki, piasek kwarcowy, a także płytki miki. Dzięki nim powstają oryginalne wzory, a paleta dostępnych kolorów jest bardzo bogata.
Zalety tynku japońskiego
Tynki japońskie dobrze maskują wszelkie rysy, ubytki i nierówności ścian. Ich zaletą jest również to, że w każdej chwili można usunąć je ze ściany (na mokro). Co więcej, są wielokrotnego użytku – wystarczy je zwilżyć, zeskrobać, a zdjętą masę wymieszać z letnią wodą i można ją nanieść w innym miejscu. Jeśli podczas układania w opakowaniu zostanie trochę tynku, warto zostawić go (w szczelnie zamkniętym pudełku) do ewentualnych napraw, gdy na przykład zarysujemy tynk meblem.
Konserwacja tynków japońskich nie jest skomplikowana. Te lakierowane można czyścić wilgotną ściereczką, z pozostałych (pozostawionych bez wykończenia) brud usuwa się odkurzaczem z miękką szczotką. Miejsca, które się trwale zabrudziły lub zniszczyły, można ponownie pokryć warstwą tynku.
Dużą zaletą tynków japońskich jest również to, że zwiększają izolacyjność termiczną i poprawiają akustykę wnętrza. Można je zatem śmiało polecić do sypialni, a także do pomieszczeń przeznaczonych na kino domowe czy do słuchania muzyki.
Autor: archiwum muratordom
Tynk japoński – nakładanie
Tynk japoński nanosi się za pomocą specjalnych pistoletów natryskowych (dlatego często nazywany jest też tapetą natryskową). Niektóre rodzaje da się także nakładać tradycyjną pacą (zwłaszcza te, których głównym składnikiem są grube włókna jedwabiu), kielnią, a nawet wałkiem ze średnim włosiem czy gąbką (wtedy możemy uzyskać nipowtarzalne faktury).
Taki tynk można układać na każdym podłożu – na tynkach cementowo-wapiennych, tynkach gipsowych, płytach gipsowo-kartonowych, betonie, a nawet meblach. Wystarczy wcześniej zagruntować podłoże.
Warstwa tynku japońskiego nie przekracza 2 cm. Można go stosować zarówno w pomieszczeniach suchych, jak i mokrych (np. w kuchni czy łazience) – wtedy wystarczy pokryte nim ściany pomalować bezbarwnym lakierem akrylowym, który zabezpieczy go przed wilgocią i nadmiernym wchłanianiem brudu.
1 kg mieszanki nakładanej ręcznie wystarcza zwykle na pokrycie 3-4 m2 ściany (w przypadku nakładanie mechanicznego wydajność wzrasta do 7-8 m2).
Zobacz: jak nakładać tynk japoński >>>
Tynk japoński – cena
Cena tynków japońskich zależy od dodatków, które znajdują się w mieszance. Najtańsze o najprostszym składzie można już nabyć za mniej więcej 50 zł, te o bogatszym składzie kosztują nieco więcej – od 70 zł wzwyż, przy czym najczęściej spotykane opakowania mają zwykle pojemność 700-780 g.
Do ceny samego tynku należy jeszcze doliczyć koszt folii i taśmy malarskiej (do zabezpieczenia podłogi, mebli), a także gruntu oraz ewentualnego lakieru, jeśli będziemy go stosować.
Specjalista bierze za nakładanie tynku japońskiego od ok. 17-20 zł/m2. Jeśli wykonamy go sami, zaoszczędzimy kilkaset złotych.
Zobacz też: zalety i wady tynków gipsowych >>>
