Jak zaaranżować dużą wannę wypoczynkową w małej łazience?

2012-09-06 15:40
Wanna wypoczynkowa
Autor: Marta Znój Wanna wypoczynkowa w małej łazience

Mała łazienka wcale nie wyklucza montażu dużej wanny typu jacuzzi. W tej łazience o powierzchni siedmiu metrów kwadratowych udało zorganizować się całą część wypoczynkową.

W tej łazience, mimo niewielkiej powierzchni udało zorganizować się wygodną przestrzeń wypoczynkową. Duża, narożna wanna typu jacuzzi mogła znaleźć swoje miejsce dzięki temu, że pozostałe sprzęty nie zajmują dużo miejsca. Pufa, na której można usiąść podczas tworzenia makijażu jest wsuwana pod toaletkę, a blat umywalkowy pełni dodatkową funkcję toaletki.

Płytki ceramiczne położono tylko tam, gdzie ściana jest najbardziej narażona na działanie wody, czyli przy wannie. Pozostałe fragmenty pomalowano farbą do łazienek. Ciepła barwa forniru, umywalka w kształcie kielicha kwiatu, zaokrąglenia wanny i sedesu oraz plecione dodatki łagodzą dominację kątów prostych we wnętrzu. Natomiast łagodne beże ścian i podłogi oraz głęboki brąz drewna ciepło otuliły pomieszczenie i sprzyjają wypoczynkowi.

Długi fornirowany blat umywalkowy to jednocześnie toaletka. W jej pojemnych szufladach skryły się przybory kosmetyczne. Na blacie zmieściła się umywalka o subtelnej linii. Puf, na którym można usiąść, by zrobić makijaż, wsuwa się pod toaletkę, gdy nie jest potrzebny. Sięgające sufitu lustro powiększa łazienkę. Podświetlone, efektownie rozjaśnia wykończone matowymi materiałami (trawertynowe płytki, drewno, farba) wnętrze.

Narożna wanna z wygodnym zagłówkiem (obudowana tym samym drewnem, co blat umywalki) została usytuowana pod łukowatym oknem z widokiem na las – kąpiel jest tu prawdziwym relaksem. Winylowa tapeta przypominająca szlachetną tkaninę dodaje wdzięku spokojnej aranżacji łazienki.

Warto wiedzieć

Dla twojej przyjemności

Remont łazienki to okazja do podniesienia standardu jej wyposażenia. Możemy zamontować wannę lub kabinę z hydromasażem albo panel prysznicowy z funkcją hydromasażu, gotową saunę albo kabinę masażowo- parową. Oferta urządzeń jest spora – poszczególne modele różnią się liczbą, rodzajem i rozmieszczeniem dysz, rodzajem masażu (może być wodny, powietrzny lub ich kombinacja), sposobem sterowania (mechaniczny, elektroniczny, na pilota), a także wyposażeniem dodatkowym (do wyboru jest między innymi system automatycznej dezynfekcji, podgrzewacz wody, różnokolorowe oświetlenie, aromaterapia, ultradźwięki, odtwarzacz muzyki).

Komfortowa łazienka
Autor: Mariusz Bykowski Jak obliczyć liczbę płytek?Aby określić liczbę potrzebnych płytek, musimy obliczyćw metrach kwadratowych wszystkie powierzchnie, którezamierzamy nimi wykończyć. Do tej liczby musimy dodaćzapas, uwzględniający straty wynikające ze sposobuułożenia – około 15 proc. Aby podać liczbę konkretnegorodzaju płytek do zamówienia, musimy się dowiedzieć,jak są pakowane. Zwykle sprzedawcy nie dekompletująpaczek, dlatego obliczoną wcześniej ilość uwzględniającązapas przeliczamy na liczbę paczek. Dekorysą sprzedawane na sztuki. Liczbę potrzebnych sztukokreślimy, mierząc w metrach odcinki, na których będąukładane, następnie dzieląc przez długość dekoru.Pamiętajmy, aby uwzględnić zapas. Jak duży on będzie,zdecyduje wzór na dekorze i związane z tym możliwościwykorzystania odpadów z cięcia.

Czym dopłynie woda; jakie rury?

Rury z polipropylenu. Są najtańsze, obojętne wobec wody, dobrze spisują się, gdy jej temperatura jest umiarkowana. W wysokiej temperaturze znacznie się wydłużają, dlatego do instalacji z gorącą wodą używa się rur z polipropylenu z wkładką z aluminium lub z włókna szklanego zmniejszającą ich wydłużalność cieplną. Rury polipropylenowe łączy się przez zgrzewanie – zajmuje to stosunkowo dużo czasu, a liczne miejsca połączeń zwiększają ryzyko wystąpienia nieszczelności.
Rury z PCW i CPCW – postępuje się z nimi podobnie jak z rurami z polipropylenu. Systemy rur z PE-X, wielowarstwowych i z PB – są droższe, ale mniej kłopotliwe. Są elastyczne, więc żeby zmienić kierunek ich prowadzenia, nie trzeba używać kształtek (kolan i łuków), wystarczy je odpowiednio wygiąć. Dzięki temu montaż przebiega szybciej.
Uwaga! Dla osób, które chciałyby zrobić instalację samodzielnie, najwygodniejsze są systemy z kształtkami i łącznikami samozaciskowymi – ich montaż nie wymaga użycia narzędzi. Połączenia w systemie tego typu są rozłączne, więc w razie popełnienia błędu można zdemontować fragment
instalacji, a elementy będą się nadawały do ponownego użycia.
Rury miedziane. Mogą być miękkie, półtwarde lub twarde. Miękkie stosuje się w instalacjach o średnicy do 22 mm. Są sprzedawane w kręgach, można je w miarę swobodnie wyginać, dzięki czemu montaż jest łatwiejszy, a liczba połączeń ograniczona. Niestety, bardzo łatwo jest je uszkodzić, wgniatając ich ścianki. Rury miedziane łączy się najczęściej przez lutowanie, choć można także za pomocą specjalnych złączek – zaprasowywanych lub zaciskanych. W instalacjach wodnych z miedzi muszą być instalowane filtry zatrzymujące wszelkie cząstki stałe o średnicy większej niż 25 μm, które mogłyby uszkodzić ochronną warstwę tlenku miedzi powstającą na wewnętrznych ściankach rur i chroniącą je przed bezpośrednim kontaktem z tlenem. Uszkodzenia tej warstwy powodują coraz głębsze utlenianie ścianek rur, co prowadzi do ich zniszczenia.
Montaż rur z tworzywa jest łatwiejszy niż miedzianych, a do wykonania instalacji nie są potrzebne kłopotliwe narzędzia – jak choćby palnik do lutowania. Do prawidłowego montażu nie są też konieczne tak duża wprawa i doświadczenie. Dodatkowo cena rur miedzianych również
nie jest zachęcająca. Nic więc dziwnego, że w instalacjach wody użytkowej stosuje się je rzadziej niż plastikowe.

Z czego rury kanalizacyjne

Najpopularniejsze są rury z tworzywa sztucznego:

  • polipropylenu (PP),
  • polietylenu (PE),
  • polichlorku winylu (PCW),
  • żywicy poliestrowej wzmacnianej
  • włóknem szklanym (GRE).

Tworzywa te są odporne na korozję i stosunkowo lekkie. Mają niski współczynnik chropowatości,
zatem także małe opory przepływu. Zalecane średnice rur kanalizacyjnych to:

  • 0,04 m – podejście do umywalki albo bidetu;
  • 0,05 m – podejście do zlewozmywaka, wanny, brodzika;
  • 0,07 m – podejście dla kilku przyborów lub pion albo odpływ, jeśli nie są podłączone do nich miski ustępowe;
  • 0,10 m – podejście do miski ustępowej, pion albo odpływ.
Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Nasi Partnerzy polecają
Pozostałe podkategorie