Folia w płynie czy masa uszczelniająca? Co lepsze do hydroizolacji łazienki?
Kiedy do hydroizolacji łazienki stosować folię w płynie, a kiedy masę uszczelniającą. Co gdzie lepiej się sprawdzi? Jak stosować folię w płynie? Jak stosować masę uszczelniającą w łazience?
Spis treści
Ściany i podłogi łazienek wciąż najchętniej wykańczamy łatwymi do utrzymania w czystości płytkami ceramicznymi. Mamy wtedy poczucie, że nawet jeśli z nieszczelnego brodzika będzie wydostawać się woda, ściany i podłoga łazienki będą zabezpieczone okładziną. Jednak tradycyjne fugi stosowane w łazienkach, nie stanowią 100-procentowej bariery dla wody.
Owszem, droższe zaprawy są wzbogacane o dodatki hydrofobizujące, dzięki którym woda spływa z fugi zamiast wsiąkać w głąb. Nie ma jednak gwarancji, że w którymś miejscu fuga nie odspoi się od płytek, otwierając wodzie drogę pod okładzinę ceramiczną. Wnikając pod płytki, doprowadza ona do zawilgocenia ścian i stropów, może też powodować odspajanie się kafli. Dlatego przed ułożeniem glazury miejsca narażone na kontakt z wodą powinno się zabezpieczyć izolacją, np. z płynnej folii lub mas uszczelniających.
Folia w płynie
Folia płynna to substancja jednoskładnikowa wykonana na bazie żywic syntetycznych, gotowa do użycia. Jeżeli tego wymaga, po otwarciu opakowania miesza się ją – w celu wyrównania konsystencji – mieszadłem (włożonym w głowicę wiertarki). Jest przeznaczona do pomieszczeń czasowo narażonych na oddziaływanie wody spływającej, nie wywierającej nacisku na podłoże.
- Zobacz także: jak przygotować podłoże pod izolację przeciwwilgociową
Folię płynną można nanosić na:
- powierzchnie betonowe,
- wylewki i tynki cementowe,
- wylewki i tynki cementowo-wapienne,
- podłoża z płyt gipsowo-kartonowych lub pokryte tynkami gipsowymi.
Powłokę uszczelniającą otrzymujemy poprzez dwukrotne malowanie wałkiem lub pędzlem. Pierwszą warstwę nakładamy w dowolnym kierunku, natomiast drugą – w kierunku prostopadłym do pierwszej i po jej wyschnięciu. Aby wzmocnić narożniki, wpusty i przejścia rur, okleja się je taśmami i matami (kołnierzami, opaskami) uszczelniającymi. Najlepiej, aby wszystkie te produkty pochodziły od jednego producenta.
Ze względu na sposób aplikacji jest to łatwa i szybka metoda wykonania izolacji przeciwwilgociowej. Folia płynna tworzy elastyczną powłokę kryjącą drobne rysy, jest barierą przeciwwodną i wzmacnia podłoże. Czas schnięcia warstwy (w zależności od marki produktu) to od półtorej godziny do maksymalnie dziesięciu godzin. Okładzinę z płytek można przyklejać bezpośrednio na warstwę uszczelnienia już po 12 godzinach, (tylko nieliczne uszczelnienia wymagają odczekania 48 godzin). Powłoka hydroizolacyna ma średnio grubość 2 mm (występują niewielkie różnice zależne od zastosowanego produktu).
Gdzie stosować folię w płynie?
Można nią pomalować całe pomieszczenie, ale nie jest to konieczne. Zwłaszcza że folia nie jest tania. Najważniejsze, aby zabezpieczyć wszystkie tak zwane strefy mokre. To te, które są narażone na najczęstszy kontakt z wodą.
Największą strefą mokrą jest podłoga – leje się na nią najwięcej wody. Zwłaszcza gdy planujemy zrobić natrysk bezpośrednio na płytkach. Folią powinno się zabezpieczyć także:
• ściany przy brodziku – od podłogi do sufitu oraz na 0,5 m po bokach;
• ściany za wanną – od podłogi do sufitu, a także 0,5 m po bokach;
• ścianę za umywalką – od podłogi do wysokości około 0,5 m ponad jej krawędź górną i także około 0,5 m po bokach;
• ściany przy podłodze – na wysokość minimum 10 cm.
Z hydroizolacji nie rezygnujmy, szczególnie gdy ściany łazienki mają konstrukcję szkieletową wypełnioną wełną mineralną w charakterze izolacji cieplnej lub akustycznej. Nie powinno jej też zabraknąć w strefach mokrych, jeżeli ściany wyrównano płytami gipsowo-kartonowymi.
Masa uszczelniająca
Produkty sklasyfikowane jako masy uszczelniające mają większą gęstość niż folie. Mogą być wyprodukowane na bazie żywic syntetycznych oraz cementu. Masy uszczelniające są przeznaczone na:
- powierzchnie betonowe,
- wylewki i tynki cementowe,
- tynki cementowo-wapienne
- powierzchnie z płyt gipsowo-kartonowych i pokrytych tynkami gipsowymi.
Można ich używać do uszczelniania murów ze spoinami pełnymi. Niektóre można nawet zastosować na istniejące już okładziny z płytek lub kamienia naturalnego.Jeżeli producent to zaleca, przed użyciem masę należy należy wymieszać. Masy nakłada się pędzlem lub pacą.
Przy stosowaniu niektórych produktów dopuszczalne jest nanoszenie natryskowe (po rozcieńczeniu wodą w przewidzianych dla produktu proporcjach). Podobnie jak przy zastosowaniu folii nanosi się dwie warstwy krzyżowo i stosuje się dodatkowe wzmocnienia uszczelniające. W zależności od producenta masy są to taśmy lub maty z włókien szklanych. Całkowita grubość warstwy dla tych produktów nie przekracza 2 mm, a czas schnięcia mieści się w granicach od 30 minut do pięciu godzin, lecz w niektórych przypadkach okładziny z płytek można wykonać dopiero po 24 godzinach.
Uwaga! Jeżeli w pomieszczeniu, gdzie chcemy wykonać uszczelnienie, zaprojektowano lub wykonano ogrzewanie podłogowe lub ścienne, należy sprawdzić, czy wybrany przez nas materiał jest dopuszczony do stosowania na tego typu podłoże.
Zaprawy hydroizolacyjne
Ten typ hydroizolacji to zaprawa na bazie cementu, która jest mieszana z wodą lub przeznaczonym do tego płynem dyspersyjnym (zaprawy dwuskładnikowe). Robi się to mieszadłem (zakładanym na głowicę wiertarki wolnoobrotowej) do uzyskania jednolitej masy. Zaprawy hydroizolacyjne są przeznaczone do zabezpieczania:
- balkonów i tarasów,
- fundamentów i zbiorników, które są narażone na wodę pod ciśnieniem,
- do izolacji przeciwwilgociowej łazienek.
Stosuje się je na wszystkie typy podłoża występujące we wnętrzach domów, a więc beton, tynki cementowe i cementowo-wapienne, płyty g-k, podłoża anhydrytowe i gazobeton oraz mur o pełnych spoinach z wyłączeniem murów mieszanych (mur mieszany – łączenie na przykład cegły pełnej z boczkami gazobetonowymi). Nakładanie odbywa się najczęściej pędzlem lub pacą stalową o gładkiej krawędzi. Grubość jednej warstwy zaprawy to najczęściej 2 mm, ale każdorazowo należy to sprawdzić w instrukcji na opakowaniu produktu. Tu również stosujemy maty do oklejania przejść rur i odpływu, a miejsca styku ścian i podłóg oklejamy taśmą lub wyokrąglamy (promień krzywizny 3-4 cm). Druga warstwa powinna być naniesiona prostopadle do kierunku nakładania warstwy pierwszej, po jej wyschnięciu.
Autor: Krzysztof Zasuwik
Hydroizolację musimy nanieść na wszystkie strefy mokre w łazience. Jeśli będziemy uszczelniąć sciany w pobliżu umuywalki, może się okazać, że łatwiej będzie ułożyć izolację na całej powierzchni ściany
