Wentylacja w domu. Wpływ ilości i długości kanałów wentylacyjnych na sprawność wentylacji
Prawidłowo działająca wentylacja w domu to konieczność. Warto więc wiedzieć, ile kanałów wentylacyjnych powinno być w domu? Jaką powinny mieć długość? Od czego zależy ciąg kominowy i co wpływa na sprawność działania przewodów wentylacyjnych? Sprawdź, czy wentylacja w twoim domu działa prawidłowo.
Autor: Andrzej Szandomirski
W parterowym domu co najmniej dwa pomieszczenia (kuchnia i łazienka) muszą mieć osobne kanały wentylacyjne, w piętrowym musi być ich więcej. Zwykle grupuje się je po kilka we wspólnym kominie
Liczba kanałów wentylacyjnych
Ilość kanałów wentylacyjnych w domu nie jest wprost określona w żadnych przepisach. To nie znaczy jednak, że jest dowolna. Ich ilość zależy od tego, ile jest w domu pomieszczeń, z których – zgodnie z przepisami – trzeba usuwać zużyte powietrze.
W budynkach z wentylacją grawitacyjną są to:
- kuchnie,
- łazienki,
- toalety,
- pomieszczenia bez okien (schowki, garderoby),
- inne pomieszczenia oddzielone więcej niż dwojgiem drzwi od najbliższego kanału wywiewnego.
W mieszkaniach dwupoziomowych kanały wentylacyjne powinny być także w pomieszczeniach na górnej kondygnacji, czyli na przykład na piętrze lub poddaszu użytkowym domu jednorodzinnego.
Brak kanałów wywiewnych we wspomnianych miejscach może być przyczyną różnego rodzaju zakłóceń w sposobie działania wentylacji grawitacyjnej.
Długość kanału wentylacyjnego
Długość kanału wentylacyjnego mierzona od kratki wentylacyjnej w pomieszczeniu do wylotu ponad dachem nie może być mniejsza niż 2 m.
W przeciwnym razie nie uda się zapewnić wymaganej intensywności wentylacji w domu, nawet w sprzyjających warunkach, czyli wtedy, gdy różnica temperatury będzie korzystna i do pomieszczenia będzie dopływała z zewnątrz dostateczna ilość świeżego powietrza.
Wszystkie kanały wentylacyjne na tej samej kondygnacji powinny mieć podobną długość. Jeśli jedne będą krótsze, a inne dłuższe, będą wzajemnie zakłócać swoje działanie.
W dłuższym kanale może powstać bardzo intensywny ciąg, co osłabi lub odwróci kierunek przepływu powietrza w innym, krótszym kanale. Takie zjawiska występują zwłaszcza w szczelnych domach.
Ciąg kominowy w kanałach wentylacji naturalnej
Ciąg kominowy zależy od różnicy temperatury w pomieszczeniu i na zewnątrz. Im cieplej jest przy wlocie do kanału i chłodniej na jego zakończeniu, tym ciąg jest silniejszy.
Dlatego należy zapobiegać wychładzaniu się kanałów i zgodnie z normą prowadzić je w ścianach wewnętrznych, a odcinki przechodzące przez pomieszczenia nieogrzewane, umieszczone w ścianach zewnętrznych oraz wyprowadzone ponad dach dobrze ocieplić. Można też umieścić je w bezpośrednim sąsiedztwie przewodów spalinowych lub rur z ciepłą wodą, od których będą się naturalnie ogrzewały.
Aby nie doprowadzić do powstania nierównomiernego ciągu kominowego w różnych kanałach, trzeba ocieplić wszystkie, które tego wymagają, a nie tylko niektóre, bo wtedy w pozostałych może dojść do osłabienia lub odwrócenia ciągu.
Zakończenie kanału wentylacyjnego
Sposób zakończenia kanału wentylacyjnego nad dachem budynku wpływa na sprawność jego działania.
Zgodnie z przepisami zakończenie kanału wentylacyjnego powinno więc być wykonane tak, aby nie zakłócało działania wentylacji. W normie określone są zależności między kątem nachylenia dachu i rodzajem jego pokrycia a odległością zakończenia komina od połaci, przeszkód znajdujących się na dachu lub innych wyższych elementów budynku.
W kominie zakończonym zbyt nisko nad połacią dachu lub znajdującym się w strefie nadciśnienia ciąg może być bardzo osłabiony lub może dochodzić do wtłaczania wiatru do kanałów wywiewnych. W takich przypadkach na wylocie z kanałów powinny być instalowane specjalne nasady kominowe zapobiegające takiemu zjawisku.
Zobacz film murator.tv: Błędy w wentylacji łazienek i kuchni znalezione przez kominiarza
