Kupujemy zasobnik c.w.u. Na co zwrócić uwagę?

2023-07-03 12:02
Zasobniki z wężownicą
Autor: Mariusz Bykowski

Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody użytkowej (zasobnik c.w.u.) powinien zapewnić pełny komfort korzystania z ciepłej wody. Nawet wtedy, gdy jest pobierana jednocześnie w kilku miejscach. Dowiedz się, jak wybrać zasobnik c.w.u. i na co zwracać uwagę przy jego zakupie.

Domy najczęściej ogrzewa się za pomocą kotłów. Zwykle służą one wtedy także do przygotowania ciepłej wody. Po to, by użytkownik zawsze mógł jej mieć pod dostatkiem i o odpowiedniej temperaturze, potrzebny jest zasobnik. Dobre urządzenie powinno zapewnić:

  • wystarczającą ilość ciepłej wody w jednostce czasu (strumień). Ilość ta zależy od liczby i rodzaju jednocześnie używanych przyborów sanitarnych. Największy wydatek wody w jednostce czasu ma miejsce podczas napełniania wanny;
  • właściwą i stałą temperaturę wody. Szczególnie ważne jest to podczas kąpieli pod natryskiem, ale i w innych sytuacjach, na przykład w czasie zmywania naczyń;
  • krótki czas oczekiwania na ciepłą wodę – możliwe po podłączeniu cyrkulacji.

Czteroosobowa rodzina (taką uznaje się za przeciętną w Polsce) zwykle pobiera ciepłą wodę minimum 12 razy dziennie. Jeśli za każdym razem oczekiwanie na wodę o odpowiedniej temperaturze potrwa zaledwie 30 sekund, w ciągu doby do kanalizacji przeleje się bezużytecznie około 50 litrów wody. W skali roku będzie to ponad 18 tys. litrów wody, czyli zawartość 150 dużych wanien. Trzeba będzie za nią zapłacić podwójnie: raz za wodę, drugi – za ścieki. Nic więc dziwnego, że chcielibyśmy, aby woda była ciepła natychmiast po odkręceniu kranu.

Budowa zasobników

Zasobniki to zbiorniki stalowe lub ze stali szlachetnej w kształcie walca o pojemności od kilku do nawet 500 litrów. Mogą być wiszące, stojące lub zintegrowane z kotłem. Zasobnik jest zaizolowany na ogół pianką poliuretanową lub styropianem w celu ograniczenia strat ciepła, a wewnątrz emaliowany w celu zabezpieczenia przed korozją. Zmiany temperatury i ciśnienia powodują zmiany kształtu zbiornika. Wskutek rozszerzania się i kurczenia stali oraz emalii mogą powstawać niewidoczne gołym okiem mikropęknięcia emalii. Dlatego stosuje się dodatkowe zabezpieczenie przed korozją w postaci tak zwanej anody magnezowej.

Miejsce na zasobnik

Zasobnik cwu instaluje się zazwyczaj w pobliżu źródła ciepła (kotła). Trzeba przy tym uwzględnić jego masę. Podłoga, strop lub ściana (jeśli jest na niej zawieszony) musi wytrzymać jego obciążenie wraz z wodą.

Koszty podgrzewania ciepłej wody stanowią średnio do 25% kosztów ogrzewania. Zastosowanie zasobnika do przygotowania ciepłej wody zwiększa opłaty i jest dodatkowo obarczone tak zwanymi stratami postojowymi. Urządzenie czeka nagrzane gotowe do pracy i mimo bardzo dobrej izolacji oddaje ciepło do otoczenia. W zamian jednak, nie musimy czekać aż ciepła woda pojawi się w kranie i oszczędzamy na jej zużyciu.

Z dodatkowymi opłatami należy się liczyć również w związku z zastosowaniem cyrkulacji. To także straty ciepła na ciągłe utrzymywanie ciepłej wody w rurach (krążenie wody między punktem poboru a zasobnikiem). Zaleca się stosowanie pomp cyrkulacyjnych sterowanych zegarem i wyłączanie ich w razie dłuższych przerw w korzystaniu z ciepłej wody.

Dostępne są także pompy cyrkulacyjne uruchamiane na życzenie użytkownika. Za pomocą przełącznika zamontowanego w łazience, pompę włącza się na przykład na pięć minut przed kąpielą.

Większość producentów urządzeń grzewczych oferuje regulatory umożliwiające czasowe sterowanie zasobnikiem i pompą cyrkulacyjną w celu zminimalizowania strat ciepła.

Zasobniki zwykle zapewniają dużo większy komfort korzystania z ciepłej wody niż urządzenia przepływowe. Koszty eksploatacji kotła o mniejszej mocy (dobranego na potrzeby centralnego ogrzewania) kompensują większe wydatki, jakie trzeba ponieść przy zakupie.

Eksploatacja zasobnika c.w.u.

Ze względu na intensywne odkładanie się kamienia kotłowego po przekroczeniu temperatury 54°C, zaleca się ustawianie temperatury wody w zasobniku poniżej tej wartości. Jednak w przeciwieństwie do urządzeń podgrzewających wodę przepływowo, zasobniki są bardziej odporne na odkładający się kamień. Nie wpływa on również znacząco na ich parametry techniczne.

Układ składający się z zasobnika oraz instalacji ciepłej wody i cyrkulacji sprzyja rozwojowi bakterii. Zwłaszcza w czasie dłuższych przerw w korzystaniu z ciepłej wody. Dlatego konieczna jest tak zwana dezynfekcja termiczna. Polega ona na okresowym podgrzewaniu wody w zasobniku do temperatury wyższej niż 70°C przez co najmniej godzinę. W tym czasie pompa cyrkulacyjna musi być włączona. Z tego samego powodu zaleca się również stosowanie przepływowych naczyń kompensacyjnych.

Serwisowanie zasobników cwu polega na corocznym sprawdzeniu anody magnezowej i jej ewentualnej wymianie. Anodę należy bezwzględnie wymienić po upływie 18 miesięcy. Zależnie od jakości wody i intensywności użytkowania zasobnika może się okazać, że po kilku latach z zasobnika trzeba usunąć kamień.

Parametry zasobników

Najważniejsze parametry zasobnikowych podgrzewaczy wody to:

  • pojemność – od kilku do nawet 500 litrów;
  • temperatura wody – od 40 do 70°C;
  • czas nagrzewania – od kilku minut do godziny;
  • wydatek dziesięciominutowy– im jest większy, tym bardziej komfortowo korzysta się z ciepłej wody;
  • wydatek trwały – ilość ciepłej wody o stałej temperaturze w dłuższym czasie;
  • czas dogrzewania przy stałej temperaturze i stałym poborze wody. Im krótszy, tym szybciej zasobnik podgrzeje wodę;
  • moc – dobraną do zapotrzebowania na ciepłą wodę;
  • straty postojowe - w dobrze zaizolowanym zasobniku nie przekraczają 2 kWh na 24 godziny (około 83 W na godzinę). Odpowiada to spadkowi temperatury w zasobniku o mniej więcej 8°C.

Zasobniki zintegrowane z kotłem

Zasobniki zintegrowane z kotłami dwufunkcyjnymi umożliwiają otrzymanie stabilnego – w pewnym zakresie – strumienia i stałej temperatury ciepłej wody, co zwykle jest niemożliwe, gdy korzysta się jednocześnie z więcej niż jednego punktu poboru zasilanego z kotła dwufunkcyjnego przepływowego. Polecane są tam, gdzie nie ma miejsca na duży zasobnik współpracujący z kotłem jednofunkcyjnym. Do zasobników zintegrowanych z kotłami dwufunkcyjnymi zwykle nie można podłączyć cyrkulacji lub nie jest ona zalecana ze względu na zarastanie kamieniem kotłowym wymiennika płytowego.

Zasobniki z wężownicą

Najpopularniejszy sposób zapewnienia dostatecznej ilości ciepłej wody polega na połączeniu kotła jednofunkcyjnego z zasobnikiem. Jednym z możliwych wyborów jest zasobnik z wężownicą, zwany również tradycyjnym.

Zasobniki z wężownicą
Autor: Agnieszka Sternicka|Marek Sternicki

Zbiornik z izolacją jest umieszczony w obudowie w kształcie walca lub prostopadłościanu. Jednym z najważniejszych elementów zasobnika jest wężownica – zwinięta spiralnie rura, umieszczona wewnątrz, w dolnej części zbiornika. Wężownica przekazuje ciepło dostarczone przez czynnik grzewczy (gorącą wodę z kotła) otaczającej go wodzie zmagazynowanej w zbiorniku. Większość podgrzewaczy pojemnościowych jest wyposażona w króciec do podłączenia cyrkulacji, która umożliwia użytkownikowi natychmiastowy dostęp do ciepłej wody.

Zasobnik warstwowy

Zasobniki warstwowe nie mają wężownicy, są jedynie pojemnikami na gorącą wodę. Ich zbiorniki są emaliowane i wyposażone w anodę magnezową do ochrony przed korozją. Często są zintegrowane w jednej obudowie z kotłami dwufunkcyjnymi. Do górnych warstw zasobnika jest dostarczana woda o temperaturze 50-65°C z wymiennika płytowego kotła dwufunkcyjnego. Woda jest pobierana do użytku również z górnych warstw zasobnika.

Na rynku dostępne są również zasobniki z płaszczem wodnym. Posiadają one zazwyczaj dużo większą powierzchnię wymiany ciepła od zbiorników z wężownicą, dzięki czemu ich wydajność również jest większa.

Zasobnik warstwowy a zasobnik z wężownicą

Większa wydajność zasobnika warstwowego w porównaniu z zasobnikiem z wężownicą (podgrzewacza pojemnościowego) o tej samej objętości wynika z zasady działania obu urządzeń. W kotle z zasobnikiem warstwowym woda jest podgrzewana przepływowo w wymienniku płytowym (takim jak w przepływowych podgrzewaczach wody), a zasobnik służy tylko do jej magazynowania. W czasie poboru ciepłej wody jej zapas w zasobniku jest uzupełniany praktycznie na bieżąco wodą o temperaturze 50-65oC. Nawet jeśli zasobnik byłby pusty, od razu po uruchomieniu napełniany będzie gorącą wodą z podgrzewacza przepływowego. Natomiast do zasobnika z wężownicą dostarczana jest woda zimna, która dopiero w nim podgrzewana jest w całej objętości.

Oczywiście podgrzanie przez źródło ciepła o tej samej mocy od razu na przykład 150 l zimnej wody musi trwać dłużej niż podgrzanie niewielkiego jej strumienia płynącego cienką rurką. Dodatkowo sprawność wymiany ciepła w wężownicy jest zdecydowanie niższa niż w wymienniku płytowym. Dlatego czas oczekiwania na ciepłą wodę z podgrzewacza pojemnościowego jest zdecydowanie dłuższy niż z zasobnika warstwowego, przy którym już po upływie pięciu minut można wykąpać się pod natryskiem, bo ilość podgrzanej przez zasobnik warstwowy wody jest do tego wystarczająca.

W czym zasobnik warstwowy jest lepszy od zasobnika z wężownicą?

Najważniejsze zalety zasobnika warstwowego w porównaniu z zasobnikiem z wężownicą to:

  • dużo większa wydajność początkowa – w 100-litrowym zasobniku już po pięciu minutach, czyli czterokrotnie szybciej niż w 150-litrowym zasobniku z wężownicą, uzyskuje się wystarczającą ilość wody;
  • większa wydajność zasobnika o mniejszej objętości, czyli także o mniejszych wymiarach;
  • mniejsze straty postojowe.

Co wiesz o kotłach grzewczych

Pytanie 1 z 10
Czym się różni kocioł grzewczy od pieca?
Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Nasi Partnerzy polecają