Polska kolęda kościelna - W górę serca i czoła

Treść kolędy: Niech ta gwiazda, co płonie w chwały Twojej koronie i nam także zabłyśnie na niebie...

W górę serca i czoła! Pieśń zabrzmiała wesoła,

i po ziemi rozlega się całej.

Oto Jezus maleńki, pośród lichej stajenki,

zstąpił do nas z niebieskiej Swej chwały

Radość bije w przestrzenie, czuje każde stworzenie,

jaka dana mu z niebios pociecha;

Wie, że Boskie to Dziecię do każdego na świecie

z łona matki się słodko uśmiecha.

Lecz spójrz Boska Dziecino, oto z ócz nam łzy płyną

i przez łzy się modlimy do Ciebie;

Niech ta gwiazda, co płonie w chwały Twojej koronie

i nam także zabłyśnie na niebie.

Niech ta gwiazda, co płonie w chwały Twojej koronie

I nam także zabłyśnie na niebie!

Niech jej promyk, co świeci wśród burzliwej zamieci

i nam ulgę przyniesie w niedoli;

Niechaj w polskiej krainie raz pieśń taka popłynie:

"Pokój ludziom, co dobrej są woli!"