Wysokość komina w domu na sąsiedniej działce

Czy są przepisy, które regulują na jakiej wysokości powinien znajdować się komin budynku mieszkalnego na działce sąsiedniej? Komin sąsiedniego domu parterowego jest na wysokości naszego okna balkonowego. Spaliny w sezonie grzewczym wdzierają nam się do domu. W MPZP dla tej okolicy znajduje zapis "Ustala się obowiązek stosowania do celów grzewczych paliw gazowych i płynnych oraz promowania nowych, niekonwencjonalnych źródeł energii". Czy jest to wystarczająca podstawa prawna, by zmusić sąsiada do zmiany sposobu ogrzewania domu?

Przepisy prawa polskiego nie określają minimalnej odległości od sąsiedniej działki, jaka powinna być zachowana przy sytuowaniu komina na sąsiednim budynku. W przepisach nie znajdziemy również na jakiej wysokości komin może być usytuowany w stosunku do budynków sąsiednich. Powyższe nie oznacza jednak, iż sąsiad może bezkarnie zadymiać okolicę. Szczegółowe wymagania techniczne, jakie powinny spełniać budynki wraz ze wszelkimi instalacjami określone są w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. ( Dz. U. 2015. 1422 z dnia 2015.09.18 ). Przepis 140 i następne powyższego rozporządzenia określa, jakie wymagania techniczne powinny spełniać przewody kominowe, jednakże regulacja ta odnosi się do nowo powstających budynków i instalacji z nimi związanych. Dodatkowo szczegółowe informacje dotyczące przewodów kominowych murowanych, umieszczone są w Polskiej Normie - PN-B-10425:1989 -  Przewody dymowe, spalinowe i wentylacyjne murowane z cegły – Wymagania techniczne i badania przy odbiorze.

Wysokość komina ponad dach na którym jest on usytuowany zależy od stopnia nachylenia dachu i od rodzaju pokrycia dachu, a także od ewentualnej przeszkody znajdującej się w odległości mniejszej niż 10 metrów. Biorąc pod uwagę powyższe wyloty kanałów kominowych należy wykonywać

1.    na wysokość 0,60 metra powyżej poziomu kalenicy, jeśli  dach jest  płaski o kącie nachylenia połaci dachowych nie większym niż 12° niezależnie od pokrycia,
2.    na wysokości 0,60 metra powyżej poziomu kalenicy, jeśli  dach jest stromy o kącie większym niż 12°o pokryciu łatwozapalnym.
3.    na wysokości 0,30 m powyżej połaci i w odległości co najmniej 1,0 metra mierzonej w kierunku poziomym, przy niepalnych, niezapalnych i trudnozapalnych dachach stromych o kącie nachylenia większym niż 12°, o ile pokrecie dachu jest niepalne, niezapalne lub trudno zapalne
4.    w dachach wgłębionych , lub gdy komin znajduje się w promieniu 10 metrów od przeszkody (kalenica to również przeszkoda) wylot komina powinien znajdować się:

- co najmniej 0,3m powyżej górnej krawędzi przeszkody dla kominów usytuowanych w odległości mniejszej niż 1,5m od tej przeszkody
- co najmniej na poziomie górnej krawędzi przeszkody dla kominów usytuowanych w odległości większej niż 1,5m i mniejszej niż 3m od tej przeszkody
- ponad płaszczyznę wyprowadzoną pod kątem 12° w dół od poziomu przeszkody dla kominów położonych w odległości od 3m do 10m od tej przeszkody.

Powyżej przytoczone odległości są istotne z punktu widzenia wymagań technicznych, jakie powinien spełniać budynek sąsiada. Istotne jest również, który z budynków wybudowany był wcześniej. W praktyce wyloty przewodów kominowych znajdujących się w sąsiednich budynkach są zwykle wyprowadzane co najmniej powyżej okapów dachowych wyższego obiektu. Można zainteresować się czy budynek sąsiada spełnia wszystkie wymagania techniczne.
Kolejną bardzo istotną kwestią, są ogólne zasady i przepisy dotyczące ochrony środowiska przed zanieczyszczeniem. Jeśli w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jest ustalony obowiązek stosowania do celów grzewczych paliw gazowych i płynnych oraz promowania nowych, niekonwencjonalnych źródeł energii, a ogrzewanie budynku przez sąsiada nie spełnia tych wymagań, jest to niezgodne z przepisami ustalonymi dla danego terenu. Jednak sytuacja taka będzie miała miejsce, gdy obiekt budowlany sąsiada powstał w czasie obowiązywania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Jeśli dom został wybudowany w czasie, gdy dla danego terenu nie był uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, podniesienie takiego argumentu może być utrudnione. Zauważyć należy, iż zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ( Dz. U. 2016.778, tekst jednolity z późn. zm.) w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu. Każdy nowo budowany obiekt budowlany musi spełniać wymagania określone przez miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Niezależnie od powyższego, należy również wziąć pod uwagę przepisy ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony środowiska, ( Dz. U. 2017.519, tekst jednolity z późn. zm.) Może się bowiem okazać, iż sąsiad zanieczyszcza środowisko, poprzez wprowadzanie do powietrza niedozwolonych substancji. Zgodnie z art. 3 pkt 4 w/w ustawy poprzez emisję należy rozumieć wprowadzane bezpośrednio lub pośrednio, w wyniku działalności człowieka, do powietrza, wody, gleby lub ziemi:

a)  substancje,
b)  energie, takie jak ciepło, hałas, wibracje lub pola elektromagnetyczne.

Każdy podmiot posiada konstytucyjne prawo własności, z którego może korzystać w zakresie określonym ustawami. W świetle ustawy o ochronie środowiska, każdy podmiot ma prawo do emisji, jest więc ona dopuszczalna przez przepisy prawa. Jednakże jeśli emisja jest szkodliwa, to dochodzi do zanieczyszczenia środowiska, za co mogą być nałożone wysokie kary na podmioty dopuszczające się emisji szkodliwych. Eksploatacja określonych instalacji oraz urządzeń zgodnie z wymaganiami ochrony środowiska jest, obowiązkiem ich właściciela, chyba że wykaże on, iż władającym instalacją lub urządzeniem jest na podstawie tytułu prawnego inny podmiot. Eksploatacja instalacji lub urządzenia nie powinna powodować przekroczenia standardów emisyjnych. Oddziaływanie instalacji lub urządzenia nie powinno powodować pogorszenia stanu środowiska w znacznych rozmiarach lub zagrożenia życia lub zdrowia ludzi
 Jest więc rzeczą oczywistą, iż w przypadku podejrzenia, iż określony podmiot zanieczyszcza środowisko, lub powoduje zagrożenie dla zdrowia lub życia ludzi, może on być skontrolowany przez właściwy organ ochrony środowiska.

19.05.2017