Tynk cementowo-wapienny w miejsce starej glazury. Jak przygotować zaprawę?

Mam pomieszczenie, które do połowy swojej wysokości wyłożone jest glazurą. Zamierzam ją skuć i położyć na to miejsce tynk cementowo-wapienny. Niestety nie mam doświadczenia w zakresie prac murarskich. Proszę o podpowiedz, jak przygotować taką zaprawę (składniki, proporcje)? Technika układanie tynków, także jest dla mnie wielką niewiadomą... Ściana, na której zamierzam położyć tynk jest z cegły. Budynek ma już kilkadziesiąt lat. Bardzo proszę o wyczerpującą podpowiedz, totalnemu laikowi w powyższym temacie.

Ta strona nie jest niestety przeznaczona do pisania podręczników, ale przesyłam nieco informacji. Kładzenie tynku tylko na podstawie literatury jest raczej niewykonalne. Tynki cementowo-wapienne wykonuje się warstwami jak poniżej.
Obrzutka - 1:0,5:4,5
Orientacyjna ilość składników na 1 m3 zaprawy:
- 265 kg cementu,
- 0,11 m3 ciasta wapiennego,
- 0,99 m3 piasek,
- około 207 litrów wody.
Grubość – około 3 mm.
Narzut - 1:1:6
Orientacyjna ilość składników na 1 m3 zaprawy:
- 190 kg cementu
- 0,158 m3 ciasta wapiennego
- 0,95 m3 piasku
- 200 litrów wody
Grubość – około 10 mm.
Gładź - 1:1:7
Orientacyjna ilość składników na 1 m3 zaprawy:
- 170 kg cementu
- 0,142 m3 ciasta wapiennego
- 0,99 m3 piasku
- 200 litrów wody.
Grubość – około 5 mm.



Chociaż obecnie niektóre technologie produkcji wapna teoretycznie pozwalają na bezpośrednie dodanie do tynku wapna hydratyzowanego jednak do wykonania tynku najlepiej zamoczyć wapno hydratyzowane.
Nalać wody do prostopadłościennego pojemnika stalowego lub innego pojemnika, który będzie szczelny i nie spowoduje zanieczyszczenia spoiwa wapiennego (np. starej wanny), a następnie powoli wsypać wapno hydratyzowane. Zachować proporcję ok. 60, 70 litrów wody na 100 kg wapna hydratyzowanego. Zawartość pojemnika wymieszać gracą lub mniej specjalistycznym sprzętem (np. czystą motyką lub łopatą) do otrzymania jogurtowatej konsystencji, przykryć szczelnie grubą folią pojemnik i pozostawić na ok. 36 godzin.
Wykonywać moczenie wapna oraz roboty tynkarskie w temperaturze wyższej od + 5 stopni Celsjusza.
Jeśli chodzi o optymalne uziarnienie piasku w poszczególnych warstwach tynku to polska literatura techniczna zaleca:
- pierwsza warstwa 2 do 1 mm,
- druga warstwa 1 do 0,5 mm,
- trzecia warstwa poniżej 0,5 mm,
Odpowiednio zachodnia literatura techniczna zaleca:
- pierwsza warstwa 4 do 1 mm,
- druga warstwa 2 do 0,5 mm,
- trzecia warstwa 1 do 0,25 mm.

W zależności od rodzaju podłoża i kategorii tynku grubość tynku zwykłego waha się od 10 do 20 mm.
Tynki najlepiej wykonywać w temperaturach powietrza + 15 do + 20ºC. Czasem najodpowiedniejszym do wykonywania tynków zewnętrznych jest niezbyt słoneczna wczesna wiosna lub jesień.
Należy je chronić przed raptownym wysychaniem, np. poprzez systematyczne skrapianie wodą 1 do 2 tygodni po ich wykonaniu.
Przed przystąpieniem do wykonywania robót tynkowych powinny być zakończone wszystkie roboty stanu surowego, roboty instalacyjne podtynkowe, zamurowane przebicia i bruzdy, osadzone ościeżnice drzwiowe (za wyjątkiem tzw. ościeżnic regulowanych) i okienne, klamry, uchwyty itp. Wszystkie elementy zewnętrzne osadzone w ścianach i przechodzące przez wyprawę, powinny być skutecznie zabezpieczone przed korozją, aby nie następowało brudzenie tynków rdzawymi zaciekami.