Problem z roszeniem okien dachowych
W listopadzie 2014 r. wprowadziłem się do nowego domu. Dom wybudowany z pustaków solbet 30cm +20 cm ocieplenia styropianem grafitowym. Poddasze ocieplone wełną mineralną Isover 20+15 cm. W mroźne dni tzn. gdy temperatura na zewnątrz spada poniżej 0 st.C występuje roszenie od środka okien dachowych (jak na załączonym zdjęciu). Problem występuje najczęściej nocą, ale czasem w dzień zbiera się woda po obrzeżu. Czym to może być spowodowane i jak temu zaradzić? Czy to wada okien? Wiem, że w pierwszym roku może dom schnąć, ale to raczej nie ten przypadek, gdyż wszystkie prace mokre były prowadzone w okresie wiosennym i letnim i dom był dobrze wietrzony i wysuszony.
Zjawisko kondensacji pary wodnej nie świadczy o wadzie ani szyby, ani okna. W przypadku, gdy wilgotność względna w pomieszczeniu przekracza 60% przy różnicy temperatur pomiędzy środowiskiem wewnętrznym i zewnętrznym równej 20°C, może wystąpić zjawisko fizyczne, polegające na okresowej kondensacji pary wodnej na szybach od wewnątrz (będące zjawiskiem naturalnym, nie mającym nic wspólnego z jakością wyrobu).
Powstawanie wody na szybach okiennych jest związane z kilkoma czynnikami. Najczęstszą przyczyną "pocenia" się okien jest niewystarczająca wymiana zużytego, nasyconego wilgocią powietrza w pomieszczeniach, w których zamontowane są okna. Nadmiar wilgoci powinien być systematycznie odprowadzony z wnętrza poprzez sprawny system wentylacji. W przeciwnym razie dochodzi do podwyższenia wilgotności powietrza w budynku, a tym samym wzrostu zagrożenia kondensacją pary wodnej.
Problem zaczyna się gdy np: w wyniku niepoprawnie działającej wentylacji nie jest zapewniona stała i sprawna wymiana powietrza, co może doprowadzić do nadmiernego stężenia wilgoci w powietrzu. Wówczas gdy ciepłe, nasycone wilgocią powietrze styka się z zimnymi powierzchniami, przegrodami, których temperatura zbliżona jest do temperatury punktu rosy dla tego powietrza, następuje skroplenie pary wodnej. Ponieważ najzimniejsze miejsca to części brzegowe szyby to właśnie w nich najszybciej pojawią się skropliny pary wodnej. Najważniejsza dla ograniczenia kondensacji jest prawidłowo działająca wentylacja. W mieszkaniach na poddaszu nie zawsze prawidłowo działa wentylacja grawitacyjna ze względu na słaby ciąg krótkich kanałów wentylacyjnych. Polepszeniem stanu rzeczy może być zainstalowanie w kratkach wentylacyjnych wyciągów mechanicznych, które przyspieszą usuwanie zużytego powietrza szczególnie w okresie nadmiernej produkcji pary wodnej w mieszkaniu. Aby sprawnie działała wentylacja wywiewna musi być możliwość napływu świeżego powietrza poprzez rozszczelnienie okien lub zastosowanie w oknach nawiewników. Kondensację na szybie ograniczyć można również przez prawidłową instalację grzejników (bezpośrednio pod oknem), jak również odpowiednie (pionowe) wykonanie szpalety pod oknem umożliwiające prawidłową cyrkulację powietrza wokół okna. W przypadku umieszczenia parapetu pod oknem wskazane jest pozostawienie szczeliny między parapetem, a ścianą. Odpowiedni obieg ciepłego powietrza w połączeniu z regularną kontrolą przewodów wentylacyjnych pozwolą uniknąć zjawiska kondensacji pary wodnej na oknie.
Z poważaniem,
Konsultant FAKRO
